ΚΑΛΗΜΕΡΑ σας, καλή δύναμη και κυρίως καλή υπομονή σε όλους μας, να βλέπουμε και να ακούμε.
ΓΙΑΤΙ καθώς φαίνεται, θα ακούμε και θα διαβάζουμε για πολύ καιρό γι’ αυτήν την υπόθεση της εγκληματικής οργάνωσης στην Κρήτη.
ΟΜΩΣ αν το σκεφτούμε λίγο καλύτερα, ίσως ήταν και αναμενόμενα όσα συνέβησαν.
ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΑ σε έναν μεγάλο βαθμό από την εποχή και μετά που μάθαμε για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, ήταν και όσα κάθε μέρα βλέπουν το φως της δημοσιότητας.
ΣΤΑ υπόλοιπα τώρα, μπήκε ο Σεπτέμβρης με ό,τι μπορεί να φέρνει στη ζωή και στην καθημερινότητά μας.
ΑΝΟΙΓΟΥΝ τα σχολεία σε λίγο, με τους κυβερνητικούς να πανηγυρίζουν για την προετοιμασία τους και τις χαμηλές τιμές των σχολικών.
ΤΗΝ ίδια ώρα, συνδικαλιστές και γονείς μιλούν για ελλείψεις, κενά και προβλήματα.
ΣΥΝΤΟΜΑ θα μάθουμε ποιος έχει δίκιο, αφού και εδώ ισχύει η λαϊκή παροιμία «Απρίλης Μάης, κοντά το θέρος».
ΤΩΡΑ γιατί εμείς νομίζουμε πως θα κυριαρχήσουν τα κενά και οι ελλείψεις, δεν είναι μια άλλη ιστορία.
ΕΙΝΑΙ ακριβώς η επανάληψη της ίδιας ιστορίας που ζούμε κάθε χρόνο, χωρίς να φαίνεται να υπάρχει περιθώριο βελτίωσης.
ΕΝΑ δεν καταλαβαίνουμε: Πώς από τη μια αλλαγή στην άλλη και από τη μια μεταρρύθμιση στην άλλη, όπως αυτές εξαγγέλλονται, η παιδεία αντί να βελτιώνεται, γίνεται χειρότερη.
ΣΑΦΕΣ δείγμα της νέας κατάστασης, που προς το παρόν αντιμετωπίζεται χαλαρά αλλά θα το βρει σύντομα μπροστά της η ελληνική κοινωνία, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.
ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΥΕΙ όμως, όπως όλα δείχνουν, η κατάσταση και στη δημόσια υγεία, αυτή δηλαδή που οι άνθρωποί της παλεύουν να την κρατήσουν δημόσια.
ΟΙ εξελίξεις από όλα τα μέτωπα είναι καταιγιστικές με θύματα τους πολίτες.
ΑΥΤΟΥΣ που πληρώνουν τις συνέπειες πολιτικών επιλογών, χωρίς, τουλάχιστον προς το παρόν, να έχουν περιθώριο αντίδρασης.
ΘΕΑΤΕΣ στη ζωή μας γίναμε, πριν καλά – καλά το πάρουμε χαμπάρι πως αυτοί που «κινούν τα νήματα», δεν μας «βλέπουν».