ΚΑΛΗΜΕΡΑ σας με δύναμη και φυσικά την απαραίτητη αισιοδοξία που φέρνει η τελευταία εργάσιμη μέρα της εβδομάδας, η σημερινή.
ΙΣΩΣ βέβαια αυτό «τελευταία εργάσιμη της εβδομάδας» στον τόπο που ζούμε, όπου «βαριά βιομηχανία» είναι τουρισμός και εστίαση, να φαντάζει αστείο.
ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ πως ακόμα και με την ψηφιακή κάρτα εργασίας κάποιοι «ξεγελούν» το σύστημα και κάπου εργαζόμενοι δουλεύουν ακόμα και επτά μέρες την εβδομάδα.
ΠΑΝΤΩΣ οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν πως οι υπηρεσίες ελέγχου το παλεύουν, αλλά δεν είναι και εύκολο, όταν και οι εργαζόμενοι συναινούν έστω και εξαναγκαζόμενοι.
ΓΙΑΤΙ επί της ουσίας όταν λέμε για εργασιακό μεσαίωνα, κάτι τέτοιο εννοούμε αλλά τα χειρότερα έρχονται.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ώρες εργασίας και μάλιστα νόμιμες και θεσμοθετημένες.
ΑΡΑΓΕ ποιον ενδιαφέρει αυτό που λένε οι ειδικοί, αλλά και είναι αυτονόητο, ότι ένας εργαζόμενος όταν είναι ξεκούραστος είναι πιο δημιουργικός και αποδίδει καλύτερα;
ΣΤΑ σοβαρά κράτη (λέμε τώρα) καλλιεργείται αυτή η λογική, και μειώνονται οι ώρες εργασίες, ενώ δίνεται μεγάλη βάση στην ευχαρίστηση των εργαζομένων.
ΟΧΙ βέβαια επειδή κράτη και εταιρείες είναι φιλεύσπλαχνοι, αλλά γιατί τελικώς αυτό αποδεικνύεται περίτρανα πως είναι προς όφελος της ίδιας της δουλειάς.
ΕΜΕΙΣ εδώ δεν έχουμε καθώς φαίνεται ούτε χρόνο, αλλά κυρίως δεν έχουμε διάθεση να ασχοληθούμε με τέτοια «ψιλά γράμματα».
ΕΤΣΙ συνεχίζουμε ό,τι μάθαμε, χωρίς να αναρωτιόμαστε αν είναι σωστό ή αν θα έπρεπε να εξελιχθεί.
ΦΑΝΤΑΖΟΥΝ ως από άλλη σφαίρα και ρητορικά όλα αυτά, αλλά θα μπορούσαν να είναι ο προβληματισμός του Σαββατοκύριακου που έρχεται.
ΓΙΑΤΙ πάντα οι προβληματισμοί κάπου μας οδηγούν, σε μια εξέλιξη, σε μια καλή ιδέα ή σε ένα ευοίωνο αύριο.
ΕΚΤΟΣ κι αν έχουμε νοσηρό νου. Σε αυτήν την περίπτωση, μπορούμε να ξοδέψουμε το χρόνο μας το Σαββατοκύριακο να μετράμε τι θα κερδίσουμε από όσα θα ανακοινώσει στη ΔΕΘ ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
ΚΑΛΥΤΕΡΑ όμως να το αποφύγουμε, γιατί ένας τέτοιος λογαριασμός μόνο αρνητικό πρόσημο μπορεί να έχει.