πλατεία Ελευθερίας με τις «καρέκλες» της μεσουράνησε για ένα μεγάλο διάστημα, ώσπου ξεκίνησε η παρακμή και στην πλατεία έμειναν για καφέ, τραβηγμένοι πια μπροστά στα καταστήματα, μόνο συνταξιούχοι και φανατικοί των πολιτικών συζητήσεων.

Κάποτε ήταν το νυφοπάζαρο του Ηρακλείου. Μέχρι και ολόκληρη τη δεκαετία του ’80 γνώρισε μεγάλες πιένες. Η πλατεία Ελευθερίας με τις «καρέκλες» της μεσουράνησε για ένα μεγάλο διάστημα, ώσπου ξεκίνησε η παρακμή και στην πλατεία έμειναν για καφέ, τραβηγμένοι πια μπροστά στα καταστήματα, μόνο συνταξιούχοι και φανατικοί των πολιτικών συζητήσεων.

Η πανδημία όμως άλλαξε την κατάσταση συν το γεγονός ότι είχαν γίνει κάποια καταστήματα πιο φροντισμένα. Ο Δήμος έδωσε το δικαίωμα στους καταστηματάρχες, για να βγάλουν τη χασούρα, να απλώσουν τραπεζοκαθίσματα πάνω στη πλατεία, όπως παλιά, έχοντας μεγάλες εκπτώσεις στα δημοτικά τέλη. Η προσπάθεια ξεκίνησε δειλά δειλά, το ίδιο και η ανταπόκριση του κόσμου. Ώσπου φτάσαμε στο φετινό καλοκαίρι που η κίνηση απογειώθηκε και οι «καρέκλες» τείνουν να ξαναγίνουν πιάτσα.