Η Ελλάδα ζει στον αστερισμό των βραβείων MAD, που αμαυρώθηκαν με τα κλοτσομπουνίδια κάποιων κυρίων Snick και Light, που εκτός από τη νεολαία δεν τους ξέρει ούτε η μάνα ους… Μόνο που η νεολαία είναι ένα πάρα πολύ δυναμικό κοινό για τη μουσική βιομηχανία, αν στα αλήθεια έχουμε τέτοια στην Ελλάδα…
Και κάπως έτσι μπήκε στη ζωή μας η τραπ μουσική και οι τράπερ που την παίζουν και την εμπαίζουν. Στην Αμερική το είδος της μουσικής έχει μια σοβαρότητα παραπάνω. Στα καθ’ ημάς: νταηλίκια, μπραβιλίκια, σταριλίκια και πολλά μπινελίκια στον στίχο, πασπαλισμένα με βία και σεξισμό. Τόσο όσο οι επιφανείς τράπερ ν’ αποκαλούν τις συντρόφους τους δημοσία θέα… πατσαβούρες! Κατά τα άλλα, οι εγχώριοι μεγαλόσχημοι τράπερ, όταν δεν πλακώνονται και δεν χτυπούν τατουάζ κάνουν την… ουρά λαϊκών αοιδών σε σκυλάδικα, περιωπής και μη!