Μα τι έγινε εκείνο το αφήγημα με το οποίο η Δύναμη Πολιτών πορεύτηκε σε δύο δύσκολες προεκλογικές περιόδους και εκ του αποτελέσματος (του εκλογικού) δικαιώθηκε; Ο «κακός Κουράκης και η εκδίωξη του από τη Λότζια» κυριάρχησε έναντι όποιων επιχειρημάτων και προγραμματικών λόγων, αλλά αίφνης ο πρώην δήμαρχος έγινε καλός. Τόσο καλός που ο κ. Λαμπρινός τού τείνει χείρα συνεργασίας, έναν χρόνο πριν τη λήξη της θητείας του στη Λόζτια και γενικά στα πολιτικά δρώμενα. Δεν ξέρω αν κάποιοι συμβούλευσαν τον κ. Λαμπρινό για την υστεροφημία του να πράξει έτσι, αλλά το ερώτημα είναι γιατί δεν το έκανε στην αρχή και στη μέση της δεύτερης θητείας, όταν είχαν πέσει λυτοί και δεμένοι για να επιβάλουν την αναγκαιότητα της συνεργασίας, στο όνομα του καλού της πόλης…
Τότε που κάποιοι άμεσοι, στενοί, στενότατοι συνεργάτες του κ. Λαμπρινού… απειλούσαν να φύγουν από τη Λότζια στο ενδεχόμενο συνεργασίας με την παράταξη Κουράκη!
Τώρα ποιοι και γιατί λειαίνουν τις γωνίες, έναν χρόνο πριν τις δημοτικές εκλογές και 7-8 μήνες, αν εξαντληθεί η τετραετία για τις εθνικές, που έχουν και αυτές τη σημασία τους;
…στην ανάγκη του
Και μπορεί τα παραπάνω ερωτήματα να παραμένουν αναπάντητα, αλλά αυτό ουδόλως απασχολεί τον πρώην δήμαρχο, που του έδωσαν κάθε λόγο να αισθάνεται δικαιωμένος για το έργο του και ότι έπεσαν στην ανάγκη του.