…Οι Τούρκοι, βλέποντας τα ελληνικά F-16 απογείωσαν 2 μαχητικά προκειμένου να τα αναχαιτίσουν. Δεν γνώριζαν ότι ήταν 4 τα ελληνικά μαχητικά, αφού ο κλειστός σχηματισμός που πετούσαν τα εμφάνιζε στα ραντάρ για ένα ζευγάρι.
Μόνο που ήδη είχαν απογειωθεί ελληνικά μαχητικά από την Κρήτη, που περίμεναν τους Τούρκους. Έτσι, μόλις οι Τούρκοι πιλότοι αποπειράθηκαν να κατευθυνθούν προς τον σχηματισμό των «τεσσάρων», τα δύο ελληνικά τους καταδίωξαν κι άρχισαν οι αερομαχίες.
Έμπειροι οι Έλληνες πιλότοι άρχισαν να τραβούν τους Τούρκους σε ένα σπιράλ αερομαχιών με στόχο να τους εγκλωβίσουν και να πάρουν την «ώρα έξι», να βρεθούν δηλαδή στην ουρά τους, έχοντάς τους σε ζώνη κατάρριψης.
Οι Τούρκοι κάπου έχασαν τον προσανατολισμό τους, κάπου πίστεψαν ότι μπορούσαν να αναστρέψουν την κατάσταση αισθανόμενοι ότι τους θίχτηκε ο εγωισμός, επέμεναν… μέχρι που ακούστηκε από τον ασύρματο η απεγνωσμένη φωνή για βοήθεια του ενός εκ των δύο Τούρκων πιλότων. Ο Έλληνας που βρισκόταν πίσω του, τον είχε λοκάρει, ο Τούρκος προσπαθούσε να ξεφύγει και ξαφνικά είδε ότι έμενε από καύσιμα.
Ήταν δραματικές οι εκκλήσεις του Τούρκου για βοήθεια, τις ώρες αγωνίας που ζούσε. Φυσικά, τα «γαλάζια γεράκια» κατάλαβαν ότι τα πράγματα εξελίσσονταν πολύ άσχημα για τον αντίπαλο πιλότο και σταμάτησαν να τον πιέζουν, δίνοντάς του χώρο να επιστρέψει στην πατρίδα του. Από τον ασύρματο άκουγαν τους Τούρκους να εμψυχώνουν τον συνάδελφο τους – όπως και ο δεύτερος του σχηματισμού – ώστε να προσγειώσει το μαχητικό στην βάση του Ντάλαμαν.
Τα λεπτά ήταν δραματικά… Στον ασύρματο ακούστηκε ο Τούρκος πιλότος να λέει ότι δεν θα τα καταφέρει. Ότι θα χάσει το αεροσκάφος. Οι συνάδελφοί του δεν σταμάτησαν να του δίνουν κουράγιο. Τελικά, κατάφερε να το προσγειώσει έχοντας αδειάσει τις δεξαμενές του, αφού ελάχιστα μόλις πάτησαν και οι τρεις τροχοί στον διάδρομο, ο κινητήρας έσβησε.