Κατεβαίνοντας χθες συμπολίτης μας την Ούλαφ Πάλμε στο ύψος των Μεσαμπελιών είδε μπροστά στο δρόμο κάτι… μπακάλια. «Μπα με παίζουν τα μάτια μου, τι βλέπω μεσημέρι ακόμη; Ραβδίζουνε; Δεν πάω καλά… να κοιταχτώ»! Έτσι νόμιζε ο φίλος μας, ότι… τον γελούσαν τα μάτια του, αλλά… ραβδίζανε! Μια παρέα τσιγγάνων είχε εντοπίσει μια (δημοτική) χαρουπιά και έβαλαν ένα μπαγκάλι και τα ράβδισαν! Καλό μεροκάματο!