Σαν σήμερα πριν από 41 χρόνια έσβησε ο ξεχωριστός κωμικός Χρόνης Εξαρχάκος, νικημένος από τον καρκίνο των οστών. Σε ηλικία μόλις 55 ετών, άφησε πίσω του μια πλούσια καριέρα στην υποκριτική και μια ζωή αφιερωμένη και στη φροντίδα της μητέρας του, που ήταν καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι.
Η Finos Film τον αποχαιρετά στη σελίδα της στο Facebook με τα λόγια: «Ήταν από τους σπάνιους “δευτερολίστες” που διέθεταν το εκτόπισμα πρωταγωνιστή. Ο Χρόνης Εξαρχάκος κατέκτησε τον φακό της Φίνος Φιλμ, έπλαθε τους χαρακτήρες του με το δικό του μέτρο και δεν δίστασε να υποδυθεί ρόλους πρωτόγνωρους για την εποχή. Με το απαράμιλλο χιούμορ του και τις ατάκες που άφησαν εποχή, ο Χρόνης θα παραμένει πάντα παρών».
Ως ένας από τους πιο σπουδαίους κωμικούς ηθοποιούς, σκορπούσε το γέλιο απλόχερα.
Όταν, για παράδειγμα, σκέφτεσαι την ταινία «Μια Ελληνίδα στο Χαρέμι» με τη Ρένα Βλαχοπούλου, το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό, είναι η ατάκα του Εξαρχάκου «Τράβα μαλλί ανεβαίνουμε- Άσε μαλλί»: ήταν ο εκκολαπτόμενος εφευρέτης που είχε αναλάβει να πετάξει αεροπλάνο.
Το «οιδιπόδειο» σύμπλεγμα με τη μητέρα του
Και στην προσωπική του ζωή, όμως, ο ηθοποιός ήταν η ψυχή της παρέας και έκανε τους πάντες να γελάνε. Όμως, όπως λένε όσοι βρέθηκαν κοντά του, ήταν ιδιαίτερα κυκλοθυμικός με έντονα ξεσπάσματα θυμού.
Αυτές οι αλλαγές στη διάθεσή του μπορεί να οφείλονταν στη σχέση εξάρτησης που είχε σε όλη του τη ζωή με τη μητέρα του.
Λέγεται πως λόγω της μεγάλης αδυναμίας που του είχε, δεν τον ενθάρρυνε να παντρευτεί, ενώ αργότερα δεν ενέκρινε τις επιλογές της προσωπικής του ζωής. Έζησε ισοβίως μαζί της διατηρώντας μια παθολογική σχέση καταπιεστικής αγάπης.
Τη δεκαετία του ’80 νοσεί βαριά από καρκίνο και το 1982 δίνει την τελευταία του παράσταση στο θέατρο «Ακροπόλ». Ωστόσο, ακόμα και όταν αντιμετώπιζε το σοβαρό πρόβλημα με την υγεία του, δεν έχασε το χιούμορ του.
Ο Κώστας Βουτσάς είχε πει ότι θυμόταν τον αγαπημένο του φίλο στο νοσοκομείο, όταν η κατάσταση του είχε επιδεινωθεί, να πειράζει τις νοσοκόμες, να λέει αστεία και να κάνει πλάκες. Το 1984, μόνος, αφήνει την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο «Ο Άγιος Σάββας».
Η μητέρα του δεν άντεξε τον χαμό του και την επόμενη χρονιά φεύγει και η ίδια από τη ζωή.