Η Κατερίνα Γιουλάκη, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 87 ετών, δεν ήταν απλώς μια από τις πιο αγαπημένες ηθοποιούς της γενιάς της. Ήταν, για τον Φώτη Σεργουλόπουλο, κάτι παραπάνω: ήταν θεία του, η αδελφή της μητέρας του και ένα πρόσωπο-κλειδί στα παιδικά του χρόνια, που καθόρισε όχι μόνο την αισθητική και τις προσλαμβάνουσές του, αλλά και την απόφασή του να ακολουθήσει τον χώρο του θεάματος.
«Ο ηθοποιός ήταν μέσα μου από μικρό παιδί. Φυσικά και με είχε επηρεάσει η θεία μου. Η Κατερίνα ήταν ένα πολύ μεγάλο icon στα παιδικά μου χρόνια. Και παρασκηνιακά», έχει πει ο ίδιος, περιγράφοντας πώς τον έπαιρνε μαζί της στα θεατρικά στέκια του Κολωνακίου, τον εισήγαγε στην κουλτούρα του θεάτρου και τον έκανε μέλος μιας “κλειστής λέσχης” ηθοποιών, από τα έξι του κιόλας χρόνια.
Όταν η «θεία Κατερίνα Γιουλάκη» έγινε πρότυπο
Το επίθετο «Γιουλάκη» ήταν καλλιτεχνικό. Το πραγματικό της όνομα ήταν Κατερίνα Γιουβαρλάκη. Η οικογένεια είχε καταγωγή από την Ανατολική Θράκη, και όπως αποκάλυψε ο ίδιος ο Φώτης Σεργουλόπουλος, το «Γιουλάκη» μάλλον προέκυψε σαν παρατσούκλι, όταν πρωτοβγήκε από τη σχολή του Εθνικού.
Ο Φώτης Σεργουλόπουλος, μιλώντας στον Τάσο Τρύφωνος είχε θυμηθεί ξεχωριστές στιγμές από τη ζωή τους μαζί. «Καταλάβαινα ότι ήταν σταρ η Κατερίνα Γιουλάκη. Μια φορά είχε έρθει με τη μαμά μου στο σχολείο να με πάρουν και έγινε κάτι το συγκλονιστικό. Η Κατερίνα ήταν έγκυος, έκανε τη σειρά, και είχαμε αργήσει και το καράβι είχε φύγει για τη Νέα Στύρα. Βγαίνει και γύρισε πίσω το πλοίο και μέσα στο σαλόνι δεν σταμάτησε», λέει χαρακτηριστικά.
Οι δυο τους είχαν κοινά βιώματα ακόμα και στα πιο απλά πράγματα της καθημερινότητας, όπως ο καφές. «Την ξυπνούσα το απόγευμα πριν την παράσταση και της έλεγα “νες κεκέ ή τούρκικο;” Αυτή ήταν η ατάκα μας», θυμάται με συγκίνηση ο Φώτης Σεργουλόπουλος.
Και μπορεί η Κατερίνα Γιουλάκη να είχε αποσυρθεί νωρίς από το προσκήνιο, όμως η επιρροή της δεν ξεθώριασε ποτέ. Ήταν πάντα εκεί, όχι μόνο ως ηθοποιός αλλά ως άνθρωπος και αγαπημένο πρόσωπο για όσους τη γνώρισαν από κοντά και την αγάπησαν.