Μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης έδωσε η γνωστή παρουσιάστρια Ιωάννα Μαλέσκου στην πρωινή εκπομπή “Ώρα για Ψυχαγωγία”. Αναφέρθηκε στη φετινή συνεργασία που έχει με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, τις φήμες που ακούγονται κατά καιρούς για την ίδια και πώς τις διαχειρίζεται, αλλά και για τον πατέρα της.
Αρχικά αποκάλυψε ότι «Με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα είμαστε δυο διαφορετικές προσωπικότητες, διαφορετικοί χαρακτήρες. Σέβεται πάρα πολύ ο ένας τον άλλον. Τα πάμε καλά. Θα σου εκμυστηρευτώ τη δική μου αγωνία από την πρώτη στιγμή. Επειδή γενικά έχω τη φήμη ότι μιλάω πολύ, γιατί μιλάω πολύ, είχα το άγχος μη δώσω την αίσθηση ότι μιλάω περισσότερο από τον Λάμπρο.
Αυτό σημαίνει ότι πολλές φορές με έπιασα να κάνω πολύ πιο πίσω και να δίνω χώρο περισσότερο. Αυτό δεν το έχω πει ούτε στον ίδιο. Κι αυτό είναι κάτι που με προβλημάτισε γιατί προφανώς όταν μπαίνεις σε μια συνθήκη συγκεκριμένη, δε θα χάσεις και την ταυτότητά σου».
Τι είπε για τον πατέρα της: «Η ισχυρή φυσιογνωμία του δικού μου σπιτιού ήταν ο μπαμπάς μου. Ήταν πάντα το πρότυπό μου. Ήταν ο άνθρωπος που περίμενα να μου κάνει μια παρατήρηση ή να μου δώσει μια καθοδήγηση. Αυτό το “μπράβο” δεν ερχόταν, μέχρι που μια μέρα, εντελώς τυχαία, τον άκουσα να λέει πολύ ωραία λόγια και πότισαν στην ψυχή μου και ήταν σαν να έσβησαν όλα τα άλλα που είχα σαν παράπονο».
Για την προσωπική της ζωή: «Δε μου αρέσει που οι ερωτήσεις από τη σφαίρα του επαγγελματικού έχουν πάει στη σφαίρα του προσωπικού. Το θεωρώ πολύ κακό, πολύ άκομψο και κυρίως πολύ άδικο για έναν άνθρωπο που δεν έχει επιτρέψει ποτέ να μπουν σε λεπτομέρειες για τη ζωή του. Μόνο αν εγώ θελήσω κάπως ή με κάποιο τρόπο να μοιραστώ κάτι, τότε θα το κάνω.
Τώρα δεν έχω κάτι να μοιραστώ. Αλήθεια. Είμαι τόσο καλά και αναρωτιέμαι γιατί ψάχνεται ο κόσμος. Είναι δικό τους πρόβλημα, δεν είναι δικό μου».
Τελειώνοντας η Ιωάννα Μαλέσκου ανέφερε: «Δε θεωρώ ότι υπάρχει εμμονικός σχολιασμός. Δεν αισθάνομαι το κέντρο του κόσμου., ούτε το κέντρο της κριτικής. Με κάποιους ανθρώπους όμως ξέρω ότι όταν τους ρωτήσουν και θα χρειαστεί να τοποθετηθούν για μένα, δε θα στάξουν μέλι… Έχω ακούσει τόσα πράγματα για μένα, που έλεγα, “αποκλείεται”. Το πιο δύσκολο είναι ότι εγώ άργησα να τα μάθω όλα αυτά».