Ιδιαίτερα επεισοδιακή ήταν η 94η τελετή των Βραβείων Όσκαρ καθώς έπεσε μέχρι και… ξύλο επί σκηνής. Το χαστούκι που έδωσε στον Κρις Ροκ επί σκηνής ο Γουιλ Σμιθ, επειδή θεώρησε ότι ένα αστείο του παρουσιαστή προσέβαλε τη σύζυγό του, επισκίασε τα τεκταινόμενα της λαμπερής βραδιάς, με κάποιους να χαρακτηρίζουν ήδη το περιστατικό ως μία από τις πιο κακές στιγμές στην ιστορία του θεσμού.
Η Ακαδημία μέσα από την ανάρτησή της στο Twitter ανέφερε πώς «δεν συγχωρεί τη βία οποιασδήποτε μορφής». “Απόψε, είμαστε στην ευχάριστη θέση να γιορτάσουμε τους νικητές των 94ων βραβείων Όσκαρ, οι οποίοι αξίζουν αυτή τη στιγμή αναγνώρισης από τους συνομηλίκους τους και τους λάτρεις του κινηματογράφου σε όλο τον κόσμο”.
Η Ακαδημία δεν συγχωρεί τη βία οποιασδήποτε μορφής.
Απόψε είμαστε στην ευχάριστη θέση να γιορτάσουμε τα 94α Οι νικητές των βραβείων Όσκαρ, που αξίζουν αυτή τη στιγμή αναγνώρισης από τους συνομηλίκους τους και τους λάτρεις του κινηματογράφου σε όλο τον κόσμο.
Ρίχνοντας λάδι στη φωτιά, ο Σκοτ Φάινμπεργκ, ένας κριτικός του Hollywood Reporter που παρευρέθηκε στην τελετή, έγραψε στο Twitter ότι «κατά τη διάρκεια του διαφημιστικού διαλείμματος, ο Γουίλ Σμίθ παρηγορείται από τον Ντένζελ Ουάσιγκτον και τον Τάιλερ Πέρι».
Η Αμερικανίδα σούπερ σταρ, Beyonce, άνοιξε το σόου, ενώ το Kodak Theater κατακλύστηκε από αστέρες της έβδομης τέχνης που επέστρεψαν στο κόκκινο χαλί “ζωντανά”, αντίθετα με ό,τι συνέβη πέρυσι εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού. Ο «θερμόαιμος» Γουίλ Σμιθ κέρδισε εχθές το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου για το «King Richard». Συνυποψήφιοι ήταν οι Χαβιέ Μπαρδέμ («Being the Ricardos»), Μπένεντικτ Κάμπερμπατς («Η Εξουσία του Σκύλου»), Άντριου Γκάρφιλντ («Tick, Tick…Boom!») και Ντένζελ Ουάσιγκτον («The Tragedy of Macbeth»).
Ο Σμιθ ενσαρκώνει τον πατέρα-προπονητή των δύο πρωταθλητριών του τένις Σερίνα και Βίνους Γουίλιαμς. «Θέλω να ζητήσω συγγνώμη από την Ακαδημία» του αμερικανικού κινηματογράφου, είπε δακρυσμένος ο ηθοποιός, ο οποίος λίγο νωρίτερα άφησε αποσβολωμένη όλη την αίθουσα ανεβαίνοντας στη σκηνή για να χαστουκίσει τον χιουμορίστα Κρις Ροκ, ο οποίος μόλις είχε πετάξει ένα αστείο για το ξυρισμένο κεφάλι της συζύγου του – η Τζέιντα Πίνκερ Σμιθ έχει αλωπεκίαση – προκαλώντας του το ξέσπασμα οργής. «Η αγάπη σε εξωθεί να κάνεις τρελά πράγματα», προσπάθησε να δικαιολογηθεί ο κ. Σμιθ παραλαμβάνοντας το αγαλματίδιο.
Το φιλμ χαμηλού προϋπολογισμού «CODA» της Σιάν Χέντερ, για την περίπλοκη ζωή μιας οικογένειας κωφών και της κόρης της, που έχει την ακοή της, έλαβε Όσκαρ καλύτερης ταινίας, διαψεύδοντας τα προγνωστικά ειδικών και συντρίβοντας αρκετά βαριά ονόματα που ανταγωνιζόταν. Ο θρίαμβος του φιλμ αυτού, αγγλόφωνης διασκευής της γαλλικής επιτυχημένης ταινίας «La Famille Bélier», ήταν επίσης νίκη της Apple TV+, της πρώτης πλατφόρμας streaming που κατακτά Όσκαρ καλύτερης ταινίας. Η σκηνοθέτρια Σιάν Χέντερ εξασφάλισε βραβείο καλύτερου πρωτότυπου σεναρίου, ενώ ο Τρόι Κότσουρ, κωφός εκ γενετής, έλαβε βραβείο Β΄ ανδρικού ρόλου.
Το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου κέρδισε η Τζέσικα Τσάστεϊν για το «The Eyes of Tammy Faye», με συνυποψήφιες τις Ολίβια Κόλμαν («The Lost Daughter»), Πενέλοπε Κρουζ («Παράλληλες Μητέρες»), Νικόλ Κίντμαν («Being the Ricardos»), Κρίστεν Στιούαρτ («Spencer»).
Τα πρώτα 8 Όσκαρ δόθηκαν πριν την έναρξη του ζωντανού σόου, μία κίνηση που αμφισβητήθηκε από πολλούς δημιουργούς και σωματεία.
Να σημειωθεί επίσης πως τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή για την Ουκρανία. Κατά τη διάρκεια αυτής της σύντομης διακοπής του πάρτι του αμερικανικού κινηματογράφου, στις γιγαντοοθόνες προβάλλονταν μηνύματα που καλούσαν τους θεατές να στείλουν ανθρωπιστική βοήθεια, απαριθμώντας τις ανάγκες των Ουκρανών για βασικά είδη, ανάμεσά τους «τροφή», «ιατρική φροντίδα» και φάρμακα, ή ακόμη για «κουβέρτες». «Σας ζητάμε να βοηθήσετε την Ουκρανία με όποιο τρόπο μπορείτε», ανέφερε άλλο μήνυμα.
Οι νικητές
Καλύτερη Ταινία: «CODA» της Σίαν Χέντερ.
Σκηνοθεσία: Τζέιν Κάμπιον, «Η εξουσία του σκύλου».
Α’ Ανδρικός Ρόλος: Γουίλ Σμιθ για το «Η μέθοδος των Γουίλιαμς».
Α’ Γυναικείος Ρόλος: Τζέσικα Τσάστεϊν για το «The Eyes of Tammy Faye».
Διασκευασμένο Σενάριο: Σίαν Χέντερ για το «CODA».
Πρωτότυπο Σενάριο: Κένεθ Μπράνα για το «Belfast».
B’ Γυναικείος Ρόλος: Αριάνα ΝτεΜπόουζ για το «West Side Story».
Β’ Ανδρικός Ρόλος: Τρόι Κότσουρ για το «CODA».
Μουσική: Χανς Τσίμερ για το «Dune»
Κοστούμια: «Κρουέλα».
Φωτογραφία: Γκρεγκ Φρέιζερ για το «Dune».
Μοντάζ: Τζο Γουόκερ για το «Dune».
Καλύτερο Τραγούδι: «No Time to Die» από την ομώνυμη ταινία.
Σκηνικά: «Dune».
Διεθνής Ταινία: «Drive my car» του Ριουσούκε
Χαμαγκούτσι (Ιαπωνία).
Καλύτερη ταινία Κινουμένων Σχεδίων:
«Ενκάντο, ένας κόσμος μαγικός».
Ντοκιμαντέρ – Μεγάλου Μήκους:
«Summer of Soul (…Or, When The Revolution
Could Not Be Televised)» του Questlove.
Ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους: «The Queen of
Basketball».
Οπτικά Εφέ: «Dune».
Ήχος: «Dune».
Κομμώσεις/Μακιγιάζ: Λίντα Ντόουντς, Στέφανι
Ινγκραμ και Τζάστιν Ράλι για το
«The Eyes of Tammy Faye».
Μικρού Μήκους Ταινία Animation:
«The Windshield Wiper».
Μικρού Μήκους Ταινία – Live Action:
«The Long Goodbye» του Ανέιλ Καρία