ΔΙΑΠΡΕΠΟΥΝ ΣΤΑ ΘΡΑΝΙΑ ΚΑΙ ΜΑΓΕΥΟΥΝ ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ: Βγαίνουν από «Το κουτί της λήθης» και πάνε στο… μικρό κηποθέατρο

5ο Γυμνάσιο Ηρακλείου: Ένα σχολείο με παράδοση στα καλλιτεχνικά φεστιβάλ.

Ανεβαίνουν στη σκηνή και μεταμορφώνονται… Το κοινό δεν παρακολουθεί μαθητές αλλά… επαγγελματίες ηθοποιούς! Μέσα σε όλους τους περιορισμούς της πανδημίας, το 5ο Γυμνάσιο Ηρακλείου το έβαλε πείσμα και τα κατάφερε, παρουσίασε την παράσταση «Το κουτί της λήθης» του Στήβεν Μπην. Στις 25 και 26 Μαΐου έγιναν δύο παραστάσεις στο σχολείο ενώ στις 24 Ιουνίου το έργο θα ανέβει στο κηποθέατρο Μάνος Χατζιδάκις ύστερα από ευγενική παραχώρηση του χώρου από τον Δήμο Ηρακλείου.

Η μουσικός του σχολείου, κ. Μαρία Κατσούλη, αναφέρει πως το σχολείο έχει παράδοση σε θεατρικές παραστάσεις αφού συμμετείχε ανελλιπώς στα προηγούμενα μαθητικά καλλιτεχνικά φεστιβάλ που διοργάνωνε ο Δήμος Ηρακλείου. Η διασκευή των έργων, η διανομή των ρόλων και η σκηνοθεσία ήταν ευθύνη δική της.

«Τα τελευταία χρόνια, η εκπαιδευτική διαδικασία όσο κι η σχολική ζωή έχουν αλλάξει λόγω της πανδημίας. Η τηλεκπαίδευση μπήκε στη ζωή μας και η φυσική επαφή μαθητή εκπαιδευτικού είχε περιοριστεί στο ελάχιστο. Δεν  πραγματοποιούνταν σχολικές εορτές ή εκδηλώσεις τουλάχιστον με τους μέχρι τότε γνωστούς τρόπους.

Γι αυτό η τελευταία χρονιά ήταν πρόκληση τόσο για εμάς όσο και για τους μαθητές. Δεν θα ξεχάσω την επιμονή πολλών παιδιών να με βρίσκουν στα διαλείμματα και να με ρωτούν « Κυρία θα κάνουμε θέατρο φέτος;». Η απάντησή μου ήταν ότι θα δούμε πώς θα πήγαιναν τα επιδημιολογικά δεδομένα και τα πρωτόκολλα και ανάλογα θα πράτταμε. Παράλληλα η σκέψη μου ήταν ότι θα έπρεπε να βρεθεί ένα θεατρικό έργο με λίγους ρόλους έτσι ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι κίνδυνοι λόγω covid 19», αναφέρει.

«Το κουτί της λήθης» του Στήβεν Μπην σε αρχική μετάφραση – διασκευή των Ελισάβετ Σχοινά και Κώστα Τσάχρα  ήταν το κατάλληλο έργο. Ένα  σύγχρονο παράλογο μονόπρακτο, γραμμένο για ενήλικες  στις αρχές του 2000, κέρδισε το ενδιαφέρον της καθηγήτριας και αμέσως άρχισε τη δεύτερη διασκευή ώστε να μπορεί να παιχτεί από μαθητές. Αυτό που κάνει το έργο ξεχωριστό,  είναι ότι ενώ το παρακολουθεί ο θεατής έχει την ευκαιρία σίγουρα να ταυτιστεί με κάποιον από τους ρόλους. Έτσι λοιπόν σε ένα πάρκο,  μια ηλιόλουστη μέρα ένα κουτί τοποθετείται σε ένα παγκάκι και γίνεται το κέντρο της ίντριγκας και της άγριας φαντασίας των ετερόκλητων χαρακτήρων του έργου.

Ο καθένας έχει μια θεωρία γύρω από το πιθανό περιεχόμενο του κουτιού προβάλλοντας τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του και των εμπειριών του. «Στο δικό μου μυαλό διαβάζοντας το έργο βλέπω απλά τους τύπους των ανθρώπων και των συμπεριφορών τους όταν έχουν να αντιμετωπίσουν μια άγνωστη πιθανή απειλή: ένας άνετος τύπος, ένας νευρωτικός, ένας απαισιόδοξος επιστήμονας και ένας ερασιτέχνης ντετέκτιβ αναπτύσσουν θεωρίες για το τι μπορεί να υπάρχει στο κουτί», περιγράφει η μουσικός του σχολείου.

Η κ. Κατσούλη περιγράφει «και ενώ το έργο γράφτηκε πριν 20 περίπου χρόνια, είναι τόσο σύγχρονο αφού αυτό βιώνουμε και τώρα ζώντας την περίοδο της πανδημίας. Και ενώ ξέρουμε το περιεχόμενο του κουτιού   (στην προκειμένη περίπτωση ο covid 19) η αντιμετώπιση αυτής της απειλής συμπεριφορικά τουλάχιστον από όλους μας δεν διαφέρει καθόλου από πρωταγωνιστέςτης παράστασης.

Και φτάνουμε στον περασμένο Φεβρουάριο όπου διανέμονται οι πέντε ρόλοι και αρχίζουν οι συστηματικές πρόβες τα Σαββατοκύριακα στο σχολείο. Οι μικροί πρωταγωνιστές με συνέπεια και σοβαρότητα μπήκαν μέσα στο ρόλο και έφτασαν σε ένα αποτέλεσμα που ούτε και εγώ το περίμενα. Δυσκολίες υπήρχαν,  αφού θα έπρεπε να φοράμε μάσκες. Σκεφθείτε πώς να διδάξεις υποκριτική και έκφραση φορώντας μάσκα! Όλα όμως ξεπεράστηκαν και η όλη διαδικασία ήταν ένα μαγικό ταξίδι μεταμόρφωσης. Τα παιδιά απέκτησαν δεξιότητες που δεν ήξεραν ότι είχαν, έφηβοι 14 ετών είναι άλλωστε».

Τονίζει πως κάθε μαθητής πρέπει να ενθαρρύνεται γιανα συμμετέχει σε έναν τομέα πολιτιστικής δράσης, όπως για παράδειγμα, η χορωδία, η ορχήστρα, το θεατρικό εργαστήρι, η ομάδα κοινωνικής δράσης και προσφοράς. Η ολόπλευρη ανάπτυξη και πρόοδος των μαθητών συντελείται μέσα από τον πολιτισμό.

Ηθοποιοί της παράστασης είναι οι Πρατσίνη Μαριάννα  Γ τάξη, Στρίγκου Αμαλία   Γ’ τάξη, Τσιμινικάκη Θαρρενή Γ’ τάξη, Δατσέρη Μαρίτα  Β’ τάξη και Γκούφας Μιχαήλ Γ’ τάξη.

Η διευθύντρια του σχολείου κα Πεδιαδίτου Χαρίκλεια και ο Σύλλογος Διδασκόντων προσέφεραν αμέριστη βοήθεια στον θίασο.