Το τελευταίο αντίο στην Αριστέα Κριτσωτάκη

Το τελευταίο αντίο είπαν χθες συγγενείς και φίλοι  στην  διεθνώς διακεκριμένη χαράκτρια, Αριστέα Κριτσωτάκη,η οποία αφησε την τελευταία της πνοή το Σάββατο, σε ηλικία 77 ετών.

Η εξόδιος ακολουθία εψάλη χθες το πρωί από τον Ιερό Ναό του Αγίου Τίτου.

Η Αριστέα Κριτσωτάκη   η οποία είχε τιμηθεί από τον Πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας με τον τίτλο του Ιππότη της Ιταλικής Δημοκρατίας για την προσφορά της στον πολιτισμό πριν την συνταξιοδότησή της από την σαραντάχρονη διδακτική προσφορά της ως Καθηγήτριας στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Ρώμης,ήταν  σύζυγος του γλύπτη Μανόλη Τζομπανάκη.

Το έργο της χαρακτηρίζεται από τη διαρκή εξερεύνηση των δυνατοτήτων που προσφέρει το ξύλο στο χαράκτη και διακρίνεται για την άρτια τεχνική.

“Είναι μεγάλη τέχνη, τόνιζε ο πρώην πρύτανης  του Πολυτεχνείου Κρήτης Ιωακείμ Γρυσπολάκης στον κατάλογο της έκθεσης έργων της στη Δημοτική Πινακοθήκη  Χανίων – να προσπαθείς και να επιτυγχάνεις την ακροβασία μεταξύ του συγκεκριμένου και του αφηρημένου. Αυτό είναι το μεγάλο επίτευγμά της. Για όλους αυτούς τους λόγους αλλά και για την πληθώρα των άξιων μαθητών που έδωσε στην κοινωνία όλα τα χρόνια της καθηγεσίας της στην Ανωτάτη Ακαδημία Καλών Τεχνών της Ρώμης, η Αριστέα Κριτσωτάκη κατατάσσεται ανάμεσα στους μεγάλους ευρωπαίους εικαστικούς δημιουργούς του 20ού αιώνα στον τομέα της χαρακτικής”.

Η Αριστέα Κριτσωτάκη γεννήθηκε στο Ηράκλειο το 1945 όπου και  τελείωσε το Κλασικό Γυμνάσιο Θηλέων. Εγκαταστάθηκε στη Ρώμη από το 1963, όπου σπούδασε στην Accademia di Belle Arti (1963-1970), διακοσμητική, νωπογραφία, αρχιτεκτονικό σχέδιο και σκηνογραφία.   Αποφοιτά με έπαινο παρουσιάζοντας διπλωματικές εργασίες με θέμα: Τοιχογραφίες της Κνωσού και Wassili Kandisky.

Την διετία 1970-1972 συνεργάστηκε με το Teatro dell’ Opera di Roma στην εκτέλεση σκηνικών. Από το 1973 και ως το 1985 δίδαξε ως βοηθός στην έδρα της Χαρακτικής στην Accademia di Belle Arti και από το 1986 εκλέχτηκε καθηγήτρια.

Η Αριστέα Κριτσωτάκη είχε επανειλημμένα διακριθεί και βραβευθεί για το έργο της, το οποίο έχει παρουσιαστεί  σε ατομικές εκθέσεις στη Ρώμη, στην Αθήνα και στο Ηράκλειο Κρήτης, και σε πλήθος ομαδικών στην Ελλάδα και στο  εξωτερικό, με σημαντικές συμμετοχές μεταξύ άλλων στην Τριενάλε Ξυλογραφίας στο Κάπρι (1972), στις Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας (1974), Χαρακτικής στη Φλωρεντία (1974), στην Quadriennale της Ρώμης (1977), στην Μπιενάλε της Τσιταντέλλα (1979), στην Τριενάλε Χαρακτικής του Γκράντο στην Ιταλία (1984), στις Μπιενάλε Χαρακτικής στο Μπάντεν-Μπάντεν και στη Χαϊδελβέργη (1988), και στην Μπιενάλε σύγχρονης τέχνης “Antonio Canova»στο Crespano del Grappa, στις Μπιενάλε που πραγματοποιήθηκαν  στη Λουμπλιάνα (1989, 1991), στη Βάρνα (1989, 1991), στο Όσλο (1992), στο Μάαστριχτ (1993) και στο Βελιγράδι (1994), στην Τριενάλε Χαρακτικής στην Γκίζα της Αιγύπτου (1993), κ.ά.

Συλλυπητήρια δήλωση  του δημάρχου Ηρακλείου

“Η Αριστέα Κριτσωτάκη”- τονίζει ο δήμαρχος Ηρακλείου  κ. Λαμπρινός σε μήνυμα του-χαράκτρια, σκηνογράφος, και καθηγήτρια στην Ανωτάτη Ακαδημία Καλών Τεχνών της Ιταλίας, υπήρξε μια σπουδαία μορφή της σύγχρονης Τέχνης.

Με αφετηρία την γενέτειρά της, το Ηράκλειο, και έπειτα από συστηματικές σπουδές, δημιούργησε ένα ιδιαίτερα σημαντικό έργο στον τομέα της Χαρακτικής, πραγματοποίησε πλήθος ατομικών Εκθέσεων, και αφιερώθηκε επί δεκαετίες στην διδασκαλία της Τέχνης στην Ιταλία (αρχικώς ως βοηθός και αργότερα κατέχοντας την έδρα Χαρακτικής στην Accademia di Belle Arti της Νεάπολης και κατόπιν της Ρώμης).  Για τα επιτεύγματά της τιμήθηκε επανειλημμένως με σειρά διακρίσεων και βραβείων, ενώ ο Πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας, αναγνωρίζοντας την συνολική  προσφορά της στον πολιτισμό, της απένειμε τον τίτλο του «Ιππότη της Ιταλικής Δημοκρατίας».

Το έργο κάθε αληθινού δημιουργού υπερβαίνει τα όρια της ζωής του. Και το έργο της Αριστέας Κριτσωτάκη, με την ποιότητα και την αξία του, είναι βέβαιο ότι θα κερδίσει την αναμέτρησή του με τον χρόνο.

Συλλυπούμαι θερμώς τον σύζυγό της, γλύπτη Μανόλη Τζομπανάκη, την οικογένεια και τους οικείους της”.