Ο ερευνητής Αιγαιακών Γραφών, Μηνάς Τσικριτσής, υποστηρίζει ότι αφαιρετικά συγκρίνοντας το αποτύπωμα του μηχανισμού του Παλαικάστρου με μία κάτοψη του Στόουνχετζ διαπιστώνονται αξιοσημείωτες ομοιότητες.
«Αν τοποθετήσουμε το αποτύπωμα του μηχανισμού του Παλαικάστρου πάνω σε ένα σκίτσο του Στόουνχετζ, έτσι ώστε η ευθεία συμμετρίας που στοχεύει στο θερινό ηλιοστάσιο στο Στόουνχετζ να ταυτιστεί με την εσωτερική γραμμή της διπλής σειράς του σταυρού στο δίσκο του Παλαικάστρου και αν φέρουμε και μία κάθετη γραμμή στον άξονα, τότε παρατηρούμε τα εξής:
α) στο δίσκο του Παλαικάστρου, οι αριθμοί χαράξεων -14 &15 άνω, 16 &14 κάτω- που υπάρχουν στο καθένα από τα 4 τεταρτημόρια όπως χωρίζονται με τους κάθετους άξονες, ταυτίζονται ομοιόμορφα με τους κύκλους Ζ΄ και Υ΄ με τις 29 και 30 λίθους του Στόουνχετζ.
β) γενικότερα, το πλήθος των χαράξεων (29 και 30) στον εσωτερικό κύκλο του Παλαικάστρου σχετίζονται με το πλήθος των οπών των δύο κύκλων Ζ΄(29) και Υ΄(30) του Στόουνχετζ. Το πλήθος αυτών των οπών ή χαράξεων αντιστοιχούν σε σεληνιακό μήνα 29,5 ημερών.
Επιπρόσθετα, μπορεί το πλήθος των 59 χαράξεων του Παλαικάστρου να ταυτιστεί και με τον κύκλο από τις 59 μικρότερες γαλαζόπετρες, που ονομάζεται Κύκλος από Γαλαζόπετρες, γύρω από τα 5 τρίλιθα του Στόουνχετζ.
γ) ο εξωτερικός τελικός κύκλος που περιβάλλει όλο το Στόουνχετζ, με τις 57 οπές με το όνομα κύκλος Όμπρι (Aubrey Holes), μπορεί να ταυτιστεί με τον εξωτερικό κύκλο του δίσκου του Παλαικάστρου που έχει και αυτός 58 οπές. δ) μέσα από τα τρίλιθα στο Στόουνχετζ υπάρχουν 19 πέτρες σε σχήμα πετάλου, με το όνομα Πέταλο από Γαλαζόπετρες, ενώ το ίδιο πλήθος υπάρχει και στο δίσκο του Παλαικάστρου με μορφή μικρών οπών σε δύο περιοχές του εσωτερικού σταυρού», εξηγεί ο κ. Τσικριτσής.
Με βάση την τελευταία χρονολόγηση, η κατασκευή του πετάλου με τις γαλάζιες Πέτρες Stonehenge III τοποθετείται από το 2200 έως, περίπου, το 1600 πΧ. Η έρευνα και διδακτορική διατριβή του Ι. Velsing (2017) έδειξε ότι ο Μινωικός Υπολογιστής χρονολογείται ΜΜΙΙ, δηλαδή την ίδια περίοδο με την κατασκευή του πετάλου με τις «Γαλάζιες πέτρες».
Είναι πιθανόν ότι οι εγχάρακτοι πέλεκεις και τα ξίφη που μοιάζουν με τα Μυκηναϊκά ξίφη μπορεί να έχουν χαραχθεί από αυτούς που θα κατασκεύαζαν το Στόουνχεντς, τους Κρήτες, όπως συμπληρώνει ο ερευνητής. «Θεωρούμε ότι το Stonehenge είναι μια μεγέθυνση του μινωικού αστρονομικού “μηχανισμού του Παλαικάστρου”, που αποδεδειγμένα πλέον αποτελεί τον πρώτο υπολογιστή που μετράει χρόνο και προβλέπει σεληνιακές εκλείψεις. Μπορούμε, επομένως, να ισχυρισθούμε ότι οι πιο πιθανοί κατασκευαστές του είχαν σχέση με τον Μινωικό Πολιτισμό».
Την ίδια εποχή, λέει ο ερευνητής «οι Αιγυπτιακοί ναοί ήταν τετράγωνοι, οι διάφορες πυραμίδες και τα υπόβαθρα των οβελίσκων είχαν τετράγωνη βάση και δεν είχαν κυκλικό σχήμα. Ωστόσο, κυκλικά κατασκευάσματα εμφανίζονται στον Κρητομυκηναϊκό πολιτισμό.
Χαρακτηριστικά, ο ταφικός κύκλος των Μυκηνών είναι ένα δείγμα κατασκευής του 16ου αι. π.Χ. Τα ταφικά λακκώματα, περιβαλλόμενα από ένα κύκλο από πέτρες, εξελίχθηκαν σε κυκλικούς τάφους, θαμμένους κάτω από ένα κωνικό, χωμάτινο τύμβο. Οι κατασκευές αυτές δεν μπορούν να σχετιστούν με το Στόουνχετζ, το οποίο δεν είναι ταφικό μνημείο, αλλά πιθανόν αστρονομικό παρατηρητήριο».
Ο κ. Τσικριτσής λέει ακόμα ότι «κυκλοτερή κτίσματα που δεν είναι ταφικές κατασκευές εμφανίζονται μόνο στο αποκαλούμενο “δακτυλίδι του Μίνωα”. Στο δακτυλίδι αυτό διακρίνουμε ένα κυκλοτερές κτίσμα στην κορυφή ενός λόφου, που περιβάλλεται από ορθόλιθους. Παρόμοια εικόνα με κυκλοτερές ιερό κτίσμα αποτυπώνεται και στο μυκηναϊκό δακτυλίδι από τον θαλαμοειδή τάφο 91 του 15ου αι. π.Χ».