Εγκαινιάζεται σήμερα στις 7,30 το απόγευμα στ Άνώγεια η έκθεση σύγχρονης τέχνης ”Time wraps – Λαβύρινθος χώρα”, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων “Η τέχνη ταξιδεύει σε μνημεία της Κρήτης” που οργανώνει η Περιφέρεια με την στήριξη του Δήμου Ανωγείων και της ΚΟΙΝΣΕΠ «Ν-Ιδαία Συνεργασία».
Η έκθεση, ένα έργο του εικαστικού Δημήτρη Λάμπρου, είναι μια εγκατάσταση λαβυρίνθου και ηχοτοπίο σε συγκρότημα μιτάτων.
Το εικαστικό γεγονός αποτελεί την εναρκτήρια εκδήλωση της λειτουργίας του χώρου των Μιτάτων, με τριήμερο εκδηλώσεων που θα διαρκέσουν έως τη 1 Αυγούστου.
Ώρες λειτουργίας: 19.30 – 22.00
Το έργο αποτελείται από μεταλλική κατασκευή λαβυρίνθου με φώτα led, 700cm μήκους X 500cm πλάτους Χ 70cm ύψους, στον περιβάλλοντα χώρο του μιτάτου και εσωτερικά στον κενό χώρο, πλαισιώνεται με ηχοτοπίο.
Το ηχοτοπίο εμπεριέχει το ηχητικό αποτύπωμα του μαγνητικού πεδίου της περιστροφής του πλανήτη ΔΙΑ, κατά το έτος 2020: ηχοποιημένο φάσμα: plasma wave experiment (κυμματογραφές σε συχνότητες 20 Herz στο ανθρώπινο φάσμα). Το έργο θα παρουσιαστεί στους πρόποδες του Ψηλορείτη, λίγο έξω από τα Ανώγεια.
Επιμέλεια έκθεσης : Φαίη Τζανετουλάκου, ιστορικός τέχνης, AICA HELLAS
ΚΕΝΤΡΙΚΟΙ ΟΜΙΛΗΤΕΣ:
Δρ. Φαίη Τζανετουλάκου, Επιμελήτρια – Ιστορικός Τέχνης, ΕιδικήΓραμματέας του Προεδρείου του Ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Ένωσης
Κριτικών Τέχνης AICA
Hellas
Γιώργος – Ίκαρος Μπαμπασάκης, συγγραφέας – ποιητής – μεταφραστής
Δρ. Ευθύ́μης Λαζόγκας, επιμελητής- ιστορικός τέχνης, διδάσκων του
Μεταπτυχιακού Εικαστικών Τεχνών της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών
ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΟΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ:
Γιάννης Στεφανάκις, ζωγράφος – ποιητής
Χρυσή Σκεπέτζη, ζωγράφος – ποιήτρια
Βούλα Επιτροπά́κη, ποιήτρια
Ορέ́στης Κρικώνης, μουσικός
Ελένη Μπενέκου, σκηνοθέτης – στιχουργός
Performance: Κατερίνα Ανδρουλάκη, εικαστικός
Στέλλα Βουτουφιανάκη, Υψίφωνος
Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 15 Αυγούστου
Ώρες λειτουργίας :19:30-22:00
Μιτάτο
“Μιτάτο” σημαίνει στα Λατινικά στρατιωτικό κατάλυμα. Οι αρχαιολόγοι αναφέρονται σε αυτά με τον όρο “θολωτές κατασκευές”, συνδέοντάς τα με μινωικούς τάφους. Η έλλειψη πλάγιων όψεων στο σχήμα τους εκφράζει το αντίθετο της ιεράρχησης. Ο Λαβύρινθος ως ο κατεξοχήν “Μη – Τόπος”, εμφανίζεται, όταν η γλώσσα γίνεται αντικείμενο περιπλάνησης και αποτελεί πεδίο σύγκρουσης, του ανθρωπισμού με το τερατώδες. Δεν σχεδιάζεται μόνο μία εγκατάσταση στο χώρο, αλλά η εμπειρία του υποκειμένου μέσα σε αυτό, δηλαδή ο χρόνος του.
Ο χρόνος του υποκειμένου ο οποίος έρχεται σε ρήξη με τον χρόνο του μιτάτου εσωτερικά. Επομένως, ανακατασκευάζουμε το χρόνο του.
Ο χρόνος που μέχρι πρότινος έρεε συνεχόμενα, σταματά και ξαναρχίζει με διαφορετικό ρυθμό. Σήμερα, ο χώρος είναι εξαρτημένος από τον χρόνο και ο αρχιτέκτονας – ο εικαστικός – ο ποιητής, μπορεί να ελέγξει μόνο τον χρόνο”.