Του Εμμ. Λιοδάκη, ιεροκήρυκος
Συνεχίζοντας ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, μας λέει ότι ήταν θλιβερή η κατάσταση του έργου του Ιησού πριν την Σταύρωση. Ο Ιούδας τον πρόδωσε, ο Πέτρος τον αρνήθηκε, οι υπόλοιποι Μαθητές έφυγαν για να σωθούν και πολλοί πιστοί τον εγκατέλειψαν. Μόνος έμεινε ανάμεσα στους εχθρούς.
Όμως μετά τη σφαγή και το θάνατο, για να μάθεις ότι δεν ήταν απλός άνθρωπος ο σταυρωμένος, έγιναν όλα λαμπρότερα, φαιδρότερα, ενδοξότερα. Ο Πέτρος, ο κορυφαίος Απόστολος, αυτός που πριν την Σταύρωση δεν άντεξε τη απειλή μιας υπηρετριούλας, αλλά μετά από τόσες ουράνιες διδασκαλίες και τη συμμετοχή του στα θεία Μυστήρια, είπε ότι δεν γνωρίζει τον Κύριο, αυτός ο ίδιος, μετά τη Σταύρωση, τον κήρυξε στα πέρατα της οικουμένης.
Αναρίθμητα πλήθη Μαρτύρων θυσιάστηκαν, γιατί προτίμησαν να θανατωθούν, παρά ν’ αρνηθούν τον Χριστό, όπως τον είχε αρνηθεί ο κορυφαίος Απόστολος, τρομοκρατημένος από την απειλή ενός κοριτσιού. Όλες τώρα οι χώρες, όλες οι πόλεις, τα ερημικά και τα κατοικημένα μέρη, τον Σταυρωμένο ομολογούν.
Σ’ Αυτόν πιστεύουν οι βασιλιάδες κι οι στρατηγοί, οι άρχοντες και οι ύπατοι, οι δούλοι και οι ελεύθεροι, οι αγράμματοι και οι μορφωμένοι, οι βάρβαροι και τα διάφορα έθνη των ανθρώπων. Ακόμα κι ο μικρός και ασήμαντος εκείνος τάφος, που δέχθηκε το αιμόφυρτο μαρτυρικό Σώμα του Κυρίου, είναι τιμιότερος από χίλια βασιλικά παλάτια και σεβαστός ακόμα και στους βασιλιάδες. Το παράδοξο μάλιστα είναι, ότι αυτό που συνέβη στον Κύριο, συνέβη και στους Μαθητές Του.
Συνεχίζεται