Ένα κομμάτι της Ιστορίας του τόπου μας αποτυπώνεται στο νέο βιβλίο της φιλολόγου, κ. Άννας Μανουκάκη- Μεταξάκη με τίτλο «Ιστορικές μαρτυρίες από τον νομό Ηρακλείου (19ος- 20ος αι.)
Το βιβλίο κυκλοφορεί με την υποστήριξη της Περιφέρειας Κρήτης.
Αφιερώνεται στους κατοίκους του Αρκαλοχωρίου και της γύρω περιοχής που δοκιμάζονται μήνες τώρα από τον Εγκέλαδο.
«Μέσα από την καταγραφή, την παρουσίαση και την ανάλυση των γεγονότων, η συγγραφέας του βιβλίου μεταφέρει το κάθε γεγονός από την τοπική του διάσταση σε μια ευρύτερη κλίμακα, εντάσσοντάς το στο κοινωνικό και ιστορικό πλαίσιο της εποχής», τονίζει, στον χαιρετισμό του, ο περιφερειάρχης Κρήτης, κ. Σταύρος Αρναουτάκης.
Το βιβλίο περιέχει 85 άρθρα και μαρτυρίες, πολλά από τα άρθρα είναι δημοσιευμένα στην «Π».
”Στο βιβλίο αυτό υπάρχει ένα μόνο μικρό τμήμα των μαρτυριών που έχω καταγράψει. Τις επέλεξα με κριτήριο να συνδυάζονται και να αλληλοσυμπληρώνονται με τα άρθρα. Προσπάθησα να αντιπροσωπεύουν όλο τον νομό Ηρακλείου, ώστε το περιεχόμενο του βιβλίου να συμφωνεί με τον τίτλο του: το Ηράκλειο, η Ρίζα, η Μεσσαρά, το Ανατολικό και το Δυτικό Μονοφάτσι, οι Αρχάνες, η Πεδιάδα, τα Αστερούσια, η Βιάννος. Τριάντα χωριών του νομού Ηρακλείου η ιστορική παρουσία και ο ιστορικός ρόλος παρουσιάζονται και κάποιων αναλύονται.
Βέβαια, οι περισσότερες μαρτυρίες προέρχονται από τις περιοχές Αρκαλοχωρίου και Βιάννου. Φυσικό, αφού έχω μελετήσει την ιστορία τους περισσότερο.
Δεν χάνεται, επίσης, η ιστορία σπουδαίων προσωπικοτήτων που δόθηκαν ολοκληρωτικά στον κοινωνικό και εθνικό Αγώνα, αλλά διώχθηκαν και σπιλώθηκαν στον Εμφύλιοι όπως ο Μανώλης Σιγανός και ο Παντελής Δροσατάκης. Αναδύονται μέσα από το βιβλίο απαλλαγμένες και καθαρές από τις ψυχώσεις του Εμφυλίου, δικαιωμένες.
Οι μαρτυρίες των απλών ανθρώπων που καταγράφονται αποτελούν αναλλοίωτες πηγές του προφορικού λόγου και είναι η μία από τις δύο συνιστώσες των πηγών της Ιστορίας.
Είναι τα όσα αφηγούνται απόσταγμα από τα βιώματα και τις εμπειρίες που έζησαν άνθρωποι κάθε ηλικίας και συχνά η ζωή τους καθορίστηκε στο εξής από αυτά. Έχουν καταγραφεί στο συλλογικό ασυνείδητο. Τα κουβαλούν μέσα τους ανασφάλεια και φόβο να μην ξαναπεινάσουν, να μη χάσουν τη ζωή τους και τους αγαπημένους τους. Θυμίζουν τον πάντα επίκαιρο Θουκυδίδη και το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου «Ειρήνη».
Όλες οι αφηγήσεις είναι αυθόρμητες και βγαίνουν μέσα από την επιλεκτική τους μνήμη με παλμό, ψυχή και το δικό της χρώμα καθεμιά”.