Ο Νικόλας Άσιμος, «ο Άγιος των Εξαρχείων», γίνεται ξανά σημείο αναφοράς για μια παράσταση-κατάθεση ψυχής, μια σκηνική αφήγηση για έναν άνθρωπο που δεν υπέκυψε ποτέ στα «πρέπει», που έζησε και έφυγε ως μύθος, αφήνοντας πίσω του έναν κόσμο γεμάτο τραγούδια, ποίηση, αμφισβήτηση και όνειρα.
Η παράσταση «Εγώ με τις ιδέες μου» αποτελεί για τον σκηνοθέτη της ομάδας «Ρολίστες», Γιώργο Χατζηαντωνίου, κάτι πολύ περισσότερο από μια καλλιτεχνική απόπειρα.
«Δεν ξεκίνησε -τονίζει ο ίδιος μιλώντας στην «Π»- ως “έργο” αλλά ως ανάγκη. Ανάγκη να συνομιλήσω με έναν άνθρωπο που ποτέ δεν γνώρισα, αλλά ένιωθα από καιρό πως κάπως με αφορά. Ο Νικόλας Άσιμος, με όλη του την αντιφατικότητα, τη μοναξιά και τη φλόγα, ήταν για μένα κάτι πολύ παραπάνω από ένας “γραφικός ασυμβίβαστος”. Ήταν, και είναι, μια φωνή που δεν χώρεσε σε καλούπια, μια διαρκής υπενθύμιση πως μπορείς να ζήσεις με συνέπεια απέναντι στις ιδέες σου, ακόμα κι αν αυτό σε πονέσει».
Ο Γιώργος Χατζηαντωνίου βλέπει τον ήρωα του με την ανάγκη να τον πλησιάσει χωρίς εξιδανικεύσεις και δικαιολογίες, με την ειλικρίνεια που είχε ο ίδιος ο καλλιτέχνης στην σύντομη ζωή του.
«Δεν με ενδιέφερε -αναφέρει- να τον εξιδανικεύσω, ούτε να τον “δικαιολογήσω”. Ήθελα να τον πλησιάσω. Όχι τον Άσιμο-σύμβολο, ούτε τον Άσιμο που κυκλοφορεί σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες και μύθους, αλλά τον άνθρωπο: εκείνον που έψαχνε απαντήσεις, που μιλούσε μόνος του, που πονούσε για όσα δεν μπορούσε να αλλάξει, που γελούσε στα πιο ακατάλληλα σημεία, που δεν έμοιαζε με κανέναν.
Κι έτσι, σκέφτηκα πως η σκηνή -όσο λιτή, όσο φτωχική κι αν είναι- μπορεί να γίνει τόπος. Ένας χώρος για να ακουστεί ξανά. Όχι με στόμφο, αλλά με την ειλικρίνεια και την αμηχανία που είχε κι εκείνος. Να του δώσω φωνή, ή έστω, λίγο χώρο για να περάσει και να φύγει. Σαν ψίθυρος στην άκρη της πόλης. Σαν κάτι που θες να ακούσεις ξανά, αλλά ξέρεις ότι δεν θα επαναληφθεί ποτέ με τον ίδιο τρόπο».
Βιωμένες αλήθειες
Ο Άσιμος στο τραγούδι του «Εγώ με τις ιδέες μου», που έχει δώσει και τον τίτλο της παράστασης, γράφει «Χιλιάδες δυο αλήθειες ο πόνος μου γεννάει».
«Ο Άσιμος -εξηγεί ο κ. Χατζηαντωνίου- δεν μιλούσε για αλήθειες γενικές, μιλούσε για τις προσωπικές, τις βιωμένες. Τις αλήθειες που γεννιούνται μέσα από τη σύγκρουση με τον εαυτό, με την κοινωνία, με το άδικο.
Αλήθειες, όπως η ανάγκη να είσαι ο εαυτός σου, ακόμα κι αν το πληρώνεις ακριβά. Η πίστη πως η τέχνη πρέπει να προκαλεί, όχι να χαϊδεύει. Και η πεποίθηση ότι η ελευθερία δεν χαρίζεται -κερδίζεται κάθε μέρα, με κόστος. Αυτές οι “χιλιάδες δυο αλήθειες” είναι το απόσταγμα ενός ανθρώπου που πόνεσε για να μείνει αληθινός».
«Ο Άσιμος δεν ήταν “ήρωας”, ήταν άνθρωπος»
Ο σκηνοθέτης δηλώνει εντυπωσιασμένος από την αφοσίωση του Άσιμου στην αλήθεια του. «Ο τρόπος -υπογραμμίζει- που δεν έκανε ποτέ πίσω, ακόμα κι όταν ήξερε πως αυτό θα τον οδηγήσει στην απομόνωση.
Με συγκίνησε το ότι δεν έπαιζε ρόλους ούτε στη ζωή του -αυτός που έβλεπες ήταν πάντα ο ίδιος: ωμός, τρυφερός, ευάλωτος, μα και ασυμβίβαστος.
Ο Άσιμος δεν ήταν “ήρωας”, ήταν άνθρωπος, αλλά με μια σπάνια συνέπεια ανάμεσα σε αυτά που πίστευε και σε αυτά που ζούσε. Και αυτό είναι κάτι που σπανίζει».
Ως δημιουργός, ο Γιώργος Χατζηαντωνίου ταυτίζεται με την ανάγκη του Άσιμου να εκφράζεσαι χωρίς φόβο και υιοθετεί την φράση, που λέει ο Άγιος των Εξαρχείων: «Δεν είμαι τρελός, είμαι ελεύθερος». «Για μένα αυτή -καταλήγει- συμπυκνώνει όλη τη φιλοσοφία του. Την παρεξήγηση που δέχεται όποιος αρνείται να συμβιβαστεί.
Ως δημιουργός, ταυτίζομαι με την ανάγκη του να εκφράζεσαι χωρίς φόβο, να μην υπακούς σε “πρέπει” και να παραμένεις ανοιχτός στο ρίσκο του να είσαι αληθινός.
Αυτό προσπαθήσαμε να κρατήσουμε και στην παράσταση -όχι έναν “μύθο” του Άσιμου, αλλά έναν ζωντανό άνθρωπο που εξακολουθεί να μας κοιτάζει κατάματα και να μας ρωτά: “Εσύ; Ζεις με τις ιδέες σου;”».
Από την Παρασκευή 10 Οκτωβρίου και για 4 μόνο Παρασκευές στο Θεατροδρόμιο
Η παράσταση για τον ανένταχτο δημιουργό θα ανέβει για 4 μόνο Παρασκευές, από τις 10 Οκτωβρίου, στο Θεατροδρόμιο.
Το κείμενο του Ανδρέα Ζαφείρη, σε σκηνοθεσία του Γιώργου Χατζηαντωνίου, ζωντανεύει επί σκηνής με πρωταγωνιστή τον Νίκο Ανδριγιαννάκη, που δίνει σάρκα και οστά στην τρυφερότητα, την οργή και την αλήθεια του καλλιτέχνη. Τη σκηνική δράση συνοδεύει ζωντανά η μουσική των Διονύση Ζουρμπάνου, Στέλλας Κανετάκη και Χρήστου Καράνταη, ανανεώνοντας με φρέσκια πνοή τα τραγούδια που σημάδεψαν μια ολόκληρη εποχή.
Η παράσταση δεν απευθύνεται σε παιδιά κάτω των 15 ετών.
Συντελεστές:
Κείμενο: Ανδρέας Ζαφείρης,
Σκηνοθεσία: Γιώργος Χατζηαντωνίου,
Ερμηνεία: Νίκος Ανδριγιαννάκης,
Μουσική εκτέλεση: Διονύσης Ζουρμπάνος, Στέλλα Κανετάκη, Χρήστος Καράνταης, Φωτογραφίες: Μάνος Πολιτάκης,
Σχεδιασμός αφίσας: Δαυίδ Ροδιτάκης-Χάρης Πετράκης.
Γενική είσοδος: 15 ευρώ.
Μειωμένο: 12 ευρώ.
Πληροφορίες & κρατήσεις: 6949660663.