Ο Ομότιμος καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας, Νικόλας Φαράκλας έφυγε από την ζωή,σε ηλικία 82 ετών.
Ο Νικόλας Φαράκλας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Διδακτορικό στην Κλασική Αρχαιολογία (θέμα: “Η Ανθρώπινη Κατοίκηση στην Αρχαία Αίγινα”) από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων το 1981.
Υπότροφος του Ιδρύματος Alexander Von Humboldt (Αρχαιολογικό Ινστιτούτο TUBINGEN).
Υπήρξε επιμελητής Αρχαιοτήτων από το 1965 ως τις αρχές του 1969 στην Εφορεία Βοιωτίας και Φθιώτιδας (από το τέλος του 1965 Δ/ντής-ανασκαφές κυρίως στη Θήβα και αλλού) και από το τέλος του 1974 ως τις αρχές του 1976 στην Εφορεία Δελφών (ανασκαφές στην Ιτέα). Μέλος επιστημονικής ομάδας για την οργάνωση της έρευνας για την Οικιστική των Αρχαίων Ελληνικών Πόλεων από το 1970 ως το 1976.
Σημαντική πλευρά της δραστηριότητάς του θεωρείται και η δημιουργία της σειράς ΡΙΘΥΜΝΑ, στους 26 τίτλους της οποίας εντάχθηκαν ερευνητικά προϊόντα που προέκυψαν στα πλαίσια του προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών στην Κλασική Αρχαιολογία και κρίθηκαν χρήσιμα για τους ομοτέχνους.
Συνεργάστηκε ως Αρχαιολόγος σε περίπου 25 Ρυθμιστικές και Χωροταξικές μελέτες του ελλληνικού χώρου. Είχε την επιστημονική επιμέλεια βιβλίων-λευκωμάτων με θέματα σχετικά με την ειδικότητά του.
Με την πρώτη του σύζυγο ,την γνωστή μουσικοσυνθέτρια Ελένη Καραίνδρου είχαν αποκτήσει έναν γιό.
‘’Αφοσιωμένος ερευνητής’’
Το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης σε ανακοίνωση του τονίζει:
“Το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης ανακοινώνει με θλίψη τον θάνατο του Νικόλα Φαράκλα, ομότιμου καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας του Τμήματος μας, που από τις 13 Αυγούστου 2021 δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας.
Ο Νικόλας Φαράκλας, με την προσωπικότητα και το επιστημονικό κύρος του συνέβαλε αποφασιστικά στη διαμόρφωση της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας του Τμήματός μας από τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του. Αφοσιωμένος ερευνητής της ιστορικής τοπογραφίας, με πλατειά αρχαιογνωσία και πάθος για τη μεγάλη πλαστική της αρχαίας Ελλάδας, και, προπαντός, σοφός και ρηξικέλευθος δάσκαλος, ενέπνευσε με τις ευφυείς, καινοτόμες και εποικοδομητικά κριτικές – έως και αιρετικές – προσεγγίσεις του πολλούς νεότερους στοχαστές του παρελθόντος.
Υπηρέτησε τη μαχόμενη Αρχαιολογία παλιότερα ως μέλος της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και εργάστηκε με επιμονή για την ανανέωση των αρχαιολογικών σπουδών με την ακαδημαϊκή του ιδιότητα. Ταυτόχρονα υπηρέτησε το Πανεπιστήμιο Κρήτης από σημαντικές θέσεις ευθύνης, ως λαμπρός αντιπρύτανης ακαδημαϊκών υποθέσεων, ως μέλος της Επιτροπής Ερευνών και ως εξίσου επιτυχημένος Πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας και Διευθυντής του Τομέα Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης.
Συνάδελφοι, φίλοι και μαθητές του θα θυμόμαστε πάντοτε την ελεύθερη σκέψη του και το δημοκρατικό του ήθος, την ευγένεια και μεγαλοψυχία, το πνεύμα συλλογικότητας, τη μαχητικότητα αλλά και τη μεγάλη σεμνότητα του δικού μας Νικόλα, – τις ακαδημαϊκές, δηλαδή, αρετές που σημάδεψαν τη διαδρομή του Τμήματος και του Πανεπιστημίου μας. “