Έφυγε από τη ζωή ο ηθοποιός, σκηνοθέτης και συγγραφέας, Γιώργος Κοτανίδης, σε ηλικία 74 ετών.
Βρισκόταν επί 15 ημέρες στην εντατική με ειλεό και πέθανε από μετεγχειρητικές επιπλοκές μετά από επέμβαση ρουτίνας στο Νοσοκομείο Γεννηματά όπου είχε εισαχθεί.
Εισήχθη για κολονοσκόπηση και διαγνώστηκε με ιλεό. Μετά την αρχική επέμβαση ωστόσο, τα ράμματα δεν λειτούργησαν όπως έπρεπε, με αποτέλεσμα να χρειαστεί να γίνουν δύο ακόμα εγχειρήσεις που επίσης δεν έφεραν αποτέλεσμα.
Ο Γιώργος Κοτανίδης εισήχθη για κολονοσκόπηση και διαγνώστηκε με ειλεό. Μετά την αρχική επέμβαση, ωστόσο, τα ράμματα δεν λειτούργησαν όπως έπρεπε, με αποτέλεσμα να χρειαστεί να γίνουν δύο ακόμα εγχειρήσεις που επίσης δεν έφεραν αποτέλεσμα. Η είδηση του θανάτου του σκόρπισε θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο.
Εκτός από ηθοποιός, σκηνοθέτης και συγγραφέας, ο Γιώργος Κοτανίδης ήταν και ένας μεγάλος αγωνιστής, ένας ιδεολόγος που δεν πρόδωσε ποτέ τα πιστεύω του, που εκθείαζε την δημοκρατία μέχρι την τελευταία στιγμή. Συμμετείχε ενεργά στο φοιτητικό κίνημα, ήταν μπροστά στην δολοφονία Λαμπράκη, φυλακίστηκε κατά τη διάρκεια της Χούντας και ήταν από τους πρωτεργάτες της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
«Στην εποχή σου οφείλεις να είσαι παρών. Χαίρομαι που ήμουν. Ποτέ δεν πούλησα ηρωισμούς. Αρνήθηκα να κάνω πολιτικές καριέρες, αν και είχα την ευκαιρία» δήλωσε ο ίδιος λίγο καιρό πριν φύγει από τη ζωή.
Ο Γιώργος Κοτανίδης δηλώνει περήφανος που συμμετείχε στα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Ήταν από τους φοιτητές που συμμετείχαν ενεργά στην κατάληψη κι ας ήξερε ότι έπαιζε το κεφάλι του «κορώνα γράμματα» όπως έλεγε χαρακτηριστικά.
Ο ηθοποιός θυμάται με τρόμο εκείνη τη νύχτα:
«Το βράδυ του Πολυτεχνείου, όταν μπήκε το τανκ μέσα, με στρατό κι αστυνομία, κάποιοι προσπαθούσαμε να διαφύγουμε από εδώ κι από εκεί. Από την μεριά της Στουρνάρα υπήρχε μια πόρτα και κάγκελα, είχαν μαζευτεί πολλά παιδιά και προσπαθούσαν να τα ρίξουν. Είχα από το χέρι τον Γιώργο Κακουλίδη που ήταν 15 χρονών τοτε. Φτάνοντας στα κάγκελα είπα: «Μισό λεπτό να συντονιστούμε».
Αρχίσαμε να κουνάμε τα κάγκελα. Εκεί, χωρίς να το χω στο μυαλό μου, φώναξα «όλοι μαζί, τώρα!» Γκρεμίσαμε τα κάγκελα και βγήκαμε».
Γεννήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1945 στη Θεσσαλονίκη.
Ο Γιώργος Κοτανίδης φοίτησε δύο χρόνια στην Κτηνιατρική Σχολή του ΑΠΘ, όπου μπήκε κατά λάθος, και ασχολήθηκε κυρίως με τη δημιουργία φοιτητικού θεάτρου και κινηματογραφικής λέσχης (ΦΟΘΚ).
Στην Αθήνα τελείωσε τη Δραματική Σχολή Εθνικού Θεάτρου το 1970 και αμέσως συμμετείχε στη δημιουργία του «Ελεύθερου Θεάτρου», όπου έμεινε ως το 1975. Από τότε συνεργάστηκε με πολλούς θιάσους και σκηνοθέτες, ερμηνεύοντας σημαντικούς ρόλους σε όλα τα θεατρικά είδη. Πολλούς ρόλους, επίσης είχε παίξει σε ελληνικές και διεθνείς κινηματογραφικές παραγωγές.
Στη διάρκεια της επταετίας συμμετείχε ενεργά στον αντιδικτατορικό αγώνα, ενταγμένος στην επαναστατική αριστερά. Βασανίστηκε και φυλακίστηκε επανειλημμένα.
Την περίοδο 1980-85 συμμετείχε στη δημιουργία του εκδοτικού οίκου «Ιθάκη» που εξέδωσε βιβλία για το θέατρο, τον κινηματογράφο και τη μουσική. Ο Γιώργος Κοτανίδης ασχολήθηκε και με τη συγγραφή, αφήνοντας πίσω του πλούσιο έργο.
«Δεν έχω φόβο. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε δεν φοβάμαι τίποτα. Προσπαθώ να συμφιλιωθώ με το θάνατο. Αυτό είναι φυσιολογικό για έναν άνθρωπο που έχει μεγαλώσει, όπως εγώ. Δεν είμαι πια νέος, είναι βέβαιο. Η ψυχή μου, όμως, έχει κάτι πια από τα νιάτα μου.
Με γοητεύει πάντα αυτή η φράση του Καζαντζάκη “Δεν φοβάμαι τίποτα, δεν πιστεύω τίποτα, είμαι ελεύθερος”. Αν μπορούσα να διαλέξω μια μόνο συμβουλή από αυτές που λέω στην κόρη μου είναι μία: «Να βάζεις δυσκολίες στον εαυτό σου. Να πολεμάς τις ευκολίες σου. Να “πολεμάς” το ταλέντο σου για να το μεγαλώσεις» είχε πει σε πρόσφατη συνέντευξή του.