Στο χείλος της εξαφάνισης οι μεγάλοι λευκοί καρχαρίες της Μεσογείου

Οι μεγάλοι λευκοί καρχαρίες στη Μεσόγειο βρίσκονται σε σοβαρό κίνδυνο εξαφάνισης, καθώς η παράνομη αλιεία συνεχίζει να επιβαρύνει έναν ήδη εύθραυστο πληθυσμό. Έρευνα Αμερικανών επιστημόνων σε συνεργασία με τη βρετανική περιβαλλοντική οργάνωση Blue Marine Foundation καταγράφει συστηματική παρουσία προστατευόμενων ειδών στις αγορές ψαριών της Βόρειας Αφρικής.

Μόνο μέσα στο 2025, τουλάχιστον 40 μεγάλοι λευκοί καρχαρίες έχουν θανατωθεί στις ακτές της Βόρειας Αφρικής, έναντι ενός πληθυσμού που η Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης χαρακτηρίζει «Κρισίμως Κινδυνεύον». Παρά τις διεθνείς απαγορεύσεις για αλίευση, εκφόρτωση και εμπορία αυτών των ειδών, τα προστατευόμενα ψάρια συνεχίζουν να καταλήγουν σε λιμάνια και αγορές.

Το BBC επιβεβαίωσε βίντεο που κυκλοφορούν στα κοινωνικά δίκτυα, όπου καρχαρίες εκφορτώνονται σε λιμάνια της Αλγερίας και της Τυνησίας. Σε ένα από αυτά διακρίνεται μεγάλος λευκός καρχαρίας, ενώ σε άλλα εμφανίζονται κεφάλια και πτερύγια καρχαριών μάκο, επίσης προστατευόμενων, έτοιμα προς πώληση.

Η ομάδα του Φραντσέσκο Φερέτι από το πανεπιστήμιο Virginia Tech επιχείρησε στο στενό της Σικελίας, μία από τις τελευταίες «νησίδες επιβίωσης» για απειλούμενα είδη, να εντοπίσει και να τοποθετήσει δορυφορικό πομπό σε μεγάλο λευκό καρχαρία. Παρά τις δύο εβδομάδες ερευνών, εντοπίστηκε μόνο μία σύντομη εμφάνιση μπλε καρχαρία, υπογραμμίζοντας την υποβάθμιση του οικοσυστήματος.

Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι η εφαρμογή των διεθνών κανόνων για την προστασία των καρχαριών παραμένει άνιση και ότι οι αλιείς σε φτωχότερες παράκτιες κοινότητες αντιμετωπίζουν συχνά διλήμματα επιβίωσης. Χωρίς εκπαίδευση και στήριξη σε βιώσιμες πρακτικές, είναι δύσκολο να τους ζητηθεί να απελευθερώσουν τα ζώα που αποτελούν τροφή ή εισόδημα.

Παρά την ανησυχητική κατάσταση, οι επιστήμονες τονίζουν ότι υπάρχει ακόμη περιθώριο ανάκαμψης, αρκεί οι χώρες της Μεσογείου να συνεργαστούν άμεσα. Η παρουσία ακόμη και λίγων καρχαριών δείχνει ότι το είδος δεν έχει χαθεί πλήρως, αλλά ο χρόνος για τη λήψη μέτρων είναι περιορισμένος.