Η τήξη των παγετώνων λόγω κλιματικής αλλαγής θα μπορούσε να ξυπνήσει εκατοντάδες ηφαίστεια που σήμερα κοιμούνται κάτω από τον πάγο και να οδηγήσει σε βίαιες εκρήξεις, προειδοποιεί νέα μελέτη.
Ο λόγος είναι ότι η απώλεια του πάγου οδηγεί σε μείωση της πίεσης σε θαλάμους μάγματος στο υπέδαφος και μπορεί έτσι να οδηγήσει σε ηφαιστειακές εκρήξεις.
«Οι παγετώνες τείνουν να καταστέλλουν τον όγκο των εκρήξεων από υποκείμενα ηφαίστεια» δήλωσε ο Πάμπλο Μορένο-Γιέγκερ του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν στο Μάντισον, επικεφαλής της μελέτης που παρουσιάστηκε την Τρίτη σε συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Γεωχημείας.
«Τα ευρήματά μας υποδεικνύουν ότι, καθώς οι παγετώνες υποχωρούν λόγω της κλιματικής αλλαγής, τα ηφαίστεια αυτά θα εκρήγνυνται πιο συχνά και με πιο βίαιο τρόπο» προειδοποίησε.
Στην Ισλανδία, ένα ασυνήθιστο νησί που βρίσκεται στα όρια δύο τεκτονικών πλακών, η διαδικασία αυτή είναι γνωστό ότι άλλαξε δραστικά το τοπίο μετά το τέλος της πιο πρόσφατης εποχής των παγετώνων πριν από 12.000 χρόνια, οπότε η συχνότητα των ηφαιστειακών εκρήξεων αυξήθηκε κατά 30-50 φορές, σύμφωνα με προηγούμενη μελέτη.
Η νέα έρευνα, η οποία εξετάζει έξι ηφαίστεια στη νότια Χιλή, είναι μια από τις πρώτες που δείχνει έξαρση της ηφαιστειακής δραστηριότητας στο εσωτερικό μιας ηπείρου στο τέλος της εποχής των παγετώνων.
Η διεθνής ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε μεθόδους ραδιοχρονολόγησης για να εκτιμήσει τις ηλικίες ηφαιστειακών υλικών που παρήχθησαν πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το αποκορύφωμα της εποχής των παγετώνων, όταν έλιωσε το κάλυμμα πάγου της Παταγονίας, πάχους ενάμισι χιλιομέτρου. Χημικές αναλύσεις έδειξαν επίσης το βάθος και τη θερμοκρασία στην οποία σχηματίστηκαν τα πετρώματα.
Η μελέτη δείχνει ότι, στο αποκορύφωμα της κρύας περιόδου, από τα 26 έως τα 18 χιλιάδες χρόνια πριν, το παχύ στρώμα πάγου μείωσε τις εκρήξεις και οδήγησε στη συσσώρευση μάγματος κάτω από την επιφάνεια. Όταν ο πάγος έλιωσε, η πίεση στον θάλαμο μάγματος μειώθηκε, με αποτέλεσμα να διασταλούν τα παγιδευμένα αέρια και να οδηγήσουν σε εκρηκτική εκτόνωση.
«Η μελέτη μας υποδεικνύει ότι το φαινόμενο δεν περιορίζεται στην Ισλανδία, όπου έχει παρατηρηθεί αυξημένη ηφαιστειακότητα, αλλά μπορεί επίσης να συμβαίνει στην Ανταρκτική» δήλωσε ο Μορένο-Γιέγκερ.
«Άλλες ηπειρωτικές περιοχές, όπως τμήματα της Βόρειας Αμερικής, της Νέας Ζηλανδίας και της Ρωσίας, επίσης χρήζουν της προσοχής των επιστημόνων» πρόσθεσε.
Τα ευρήματα βρίσκονται σε συμφωνία με προηγούμενη μελέτη, η οποία εκτιμούσε η ηφαιστειακή δραστηριότητα αυξήθηκε σε παγκόσμιο επίπεδο κατά δύο με έξι φορές μετά την εποχή των παγετώνων.
Μια διαφορετική μελέτη απαριθμούσε 245 ηφαίστεια σε όλο τον κόσμο καλύπτονται ή περιβάλλονται από παγετώνες και θα μπορούσαν να επηρεαστούν από την κλιματική αλλαγή.
Ενδεχόμενη ηφαιστειακή έξαρση θα απελευθέρωνε στην ατμόσφαιρα μεγάλες ποσότητες θειούχων σωματιδίων, τα οποία ανακλούν την ηλιακή ακτινοβολία και ψύχουν έτσι τον πλανήτη.
Τα ηφαίστεια απελευθερώνουν όμως και αέρια του θερμοκηπίου που επιζούν για περισσότερο χρόνο στην ατμόσφαιρα και ανεβάζουν έτσι τη θερμοκρασία.
Και αυτό σημαίνει ότι η κλιματική αλλαγή θα μπορούσε να επιταχυνθεί, είπε ο Μορένο-Γιέγκερ: «Η σωρευτική επίδραση πολλαπλών εκρήξεων μπορεί να επιδεινώσει μακροπρόθεσμα την παγκόσμια θέρμανση λόγω αύξησης των αερίων του θερμοκηπίου» είπε ο ερευνητής.
«Αυτό δημιουργεί έναν θετικό κύκλο ανάδρασης, όπου η τήξη των παγετώνων πυροδοτεί εκρήξεις, οι οποίες με τη σειρά τους μπορεί να επιδεινώσουν τη θέρμανση και την τήξη».
Πηγή: in.gr