Στα νότια του Ηρακλείου, εκεί όπου οι απόκρημνες πλαγιές του Αστερουσίων συναντιώνται με τα γαλανά νερά του νότιου Κρητικού πελάγους , κρύβεται ένας από τους πιο μυστηριακούς και ανεξερεύνητους θησαυρούς της Κρήτης: η παραλία Μάρτσαλο.
Το Μάρτσαλο δεν είναι μια απλή παραλία – είναι ένας τόπος που μοιάζει να έχει ξεπηδήσει μέσα από τον παράδεισο. Βρίσκεται μέσα σ’ ένα άγριο φαράγγι, το οποίο οδηγεί σε μια μικρή, βοτσαλωτή ακτή με τιρκουάζ νερά, περιτριγυρισμένη από πανύψηλους βράχους και φοίνικες του Θεόφραστου.
Για να φτάσει κανείς στην παραλία, χρειάζεται να περπατήσει περίπου 20-30 λεπτά σ’ ένα μονοπάτι που ξεκινά από το παλιό μοναστήρι της Παναγίας της Οδηγήτριας. Η διαδρομή μέσα στο φαράγγι Μάρτσαλο θυμίζει περισσότερο προσκυνηματική πορεία παρά πεζοπορία. Στη διαδρομή, θα συναντήσει κανείς το σπήλαιο του Αρχάγγελου Μιχαήλ – μια αρχαία ασκητική κατοικία και πιθανότατα πρώιμη χριστιανική κατακόμβη.
Η παραλία δεν διαθέτει καμία τουριστική υποδομή – ούτε ξαπλώστρες, ούτε beach bar. Μόνο ήλιος, αλμύρα και ο ήχος του κύματος. Το Μάρτσαλο είναι προστατευμένη περιοχή του Natura 2000, γι’ αυτό κι η πρόσβαση με μηχανοκίνητα μέσα είναι περιορισμένη.
Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, το Μάρτσαλο υπήρξε τόπος ασκητών και ερημιτών, ενώ ορισμένοι υποστηρίζουν ότι εκεί έφτασαν οι πρώτοι Χριστιανοί της Κρήτης. Οι ντόπιοι μιλούν ακόμα για «ιερό τόπο» – κι ίσως να μην έχουν άδικο. Η ενέργεια του τοπίου είναι διάχυτη.
Σήμερα, όσοι επισκέπτονται το Μάρτσαλο δεν ψάχνουν απλώς για βουτιές. Ψάχνουν ησυχία, αυθεντικότητα και εσωτερική ισορροπία. Εδώ η Κρήτη δείχνει την άλλη της πλευρά, την πιο πραγματική ίσως από την κοσμοπολίτικη.
