Ένας σημαντικός επισκέπτης εντοπίστηκε στην νήσο Χρυσή στην Κρήτη. Ιδιαίτερα σπάνιο είδος η πράσινη χελώνα βρήκε καταφύγιο σε ερημικές τοποθεσίες για να αποθέσει τα αβγά της.
«Πραγματοποιούμε καταγραφή της πανίδας και των θαλασσίων χελωνών και την τελευταία φορά που επισκεφτήκαμε βρήκαμε νεοσσούς της πράσινης χελώνας», αναφέρει ο βιολόγος Μιχάλης Δρετάκης, ερευνητής του μουσείου φυσικής ιστορίας στο πανεπιστήμιο Κρήτης.
«Μέχρι τώρα ήταν γνωστή η παρουσία της καρέτα- καρέτα στο νησί. Είναι η πρώτη φορά που εμφανίστηκε η πράσινη χελώνα στο νησί Χρυσή».
Είναι ένα σπάνιο είδος που εντοπίζεται στην ανατολική μεσόγειο. «Η πρώτη εμφάνιση της πράσινης χελώνας κατεγράφη το 2008 στο Ρέθυμνο και θεωρήθηκε εντελώς τυχαίο γεγονός. Στον κόλπο της Μεσαριάς το 2019 ήταν η δεύτερη φορά που εμφανίστηκε στην Κρήτη και τώρα είναι η τρίτη».
Ελάχιστα μικρότερη από την καρέτα-καρέτα και σε αντίθεση με εκείνη η πράσινη χελώνα είναι φυτοφάγο ζώο. Αυτό δείχνει μια αλλαγή της πανίδας των θαλασσών. «Πρέπει να μελετήσουμε κατά πόσο η κλιματική αλλαγή φέρνει αλλαγές και στην υδρόβια ζωή. Η πράσινη χελώνα είναι είδος των τροπικών θαλασσών και αυτό σημαίνει κάτι», λέει ο κ. Δρετάκης. Ήδη κάποια ξενικά είδη έχουν περάσει μέσω της Ερυθράς θαλάσσης στην Μεσόγειο και αυτό θα εντείνεται όσο αυξάνονται οι θερμοκρασίες.
Η νήσος Χρυσή γνωστή και ως Γαϊδουρονήσι, βρίσκεται στην νότια πλευρά του νησιού που βρέχεται από το Λιβυκό πέλαγος και παρουσιάζει υψηλότερες θερμοκρασίες. Αν και ακατοίκητο δέχεται τα κύματα των τουριστών που αναζητούν απομονωμένες παραλίες, τις οποίες χρειάζονται οι χελώνες κατά την περίοδο της ωοτοκίας.
Η παρουσία της εκεί είναι σημαντικότερη από τους θορυβώδεις και απρόσεκτους επισκέπτες που έχουν πολλές επιλογές για καθαρές παραλίες.
Αν και το νησί είναι χαρακτηρισμένο ως «περιοχή έντονου φυσικού κάλλους», που προστατεύεται, αυτό δείχνουν να το αγνοούν οι χιλιάδες επισκέπτες που αποβιβάζονται με κάθε είδους πλωτό μέσο και κουβαλούν μαζί τους γουρούνες για να οργώνουν τις παραθαλάσσιες αμμουδερές “λεωφόρους”.
Η επιλογή της νήσου Χρυσής από τις πράσινες χελώνες είναι πιθανόν μονόδρομος για την διασφάλιση της επιβίωσής τους.