Σε μια διακριτική καμπή του βόρειου παραλιακού δρόμου που ενώνει το Ηράκλειο με το Ρέθυμνο, κρύβεται μια παραλία που παραμένει, μέχρι σήμερα, ένας μικρός θησαυρός για όσους αποζητούν αυθεντικές εμπειρίες μακριά από την τουριστική υπερπροβολή.
Η Αλμυρίδα, λίγα χιλιόμετρα δυτικά από το χωριό Σίσες, είναι η παραλία που οι ντόπιοι αποκαλούν “ησυχαστήριο” — και όχι άδικα.
Πρόκειται για έναν μικρό κόλπο με ψιλό βότσαλο και διάφανα νερά που βαθαίνουν ομαλά, ιδανικό για οικογένειες, αλλά και για όσους επιζητούν να βουτήξουν σε ένα τοπίο απαλλαγμένο από την πολυκοσμία των γνωστών παραλιών της βόρειας Κρήτης. Το τοπίο γύρω της άγριο και ανεπιτήδευτο: βραχώδεις λόφοι, χαμηλή βλάστηση και στο βάθος η θέα των Λευκών Ορέων – συχνά σκεπασμένα από τα καλοκαιρινά μελτέμια.
Η πρόσβαση γίνεται από ασφαλτοστρωμένο δρόμο, ενώ ακριβώς πάνω από την παραλία λειτουργεί μία μικρή ταβέρνα που σερβίρει μεζέδες,Δεν υπάρχει οργανωμένο beach bar ούτε σειρές από ξαπλώστρες – κι αυτό είναι, για τους περισσότερους, το βασικό της προτέρημα.
Η Αλμυρίδα δεν σε εντυπωσιάζει με την πρώτη ματιά· σε κερδίζει με την αίσθηση ότι ανακάλυψες κάτι που λίγοι ξέρουν.
Είναι ο ιδανικός ενδιάμεσος σταθμός για όσους διασχίζουν το νησί, αλλά και ένας εναλλακτικός προορισμός για όσους αναζητούν στιγμές ηρεμίας και επαφής με την κρητική φύση. Κάθε χρόνο, λίγοι αλλά σταθεροί επισκέπτες την επισκέπτονται ξανά και ξανά – όχι γιατί αλλάζει, αλλά επειδή παραμένει ίδια.
Σε μια εποχή που το «ανέγγιχτο» τείνει να εξαφανιστεί, η Αλμυρίδα παραμένει πεισματικά αυθεντική. Και αυτό, ίσως, είναι το μεγαλύτερο της πλεονέκτημα.