Το προσδόκιμο ζωής αυξάνεται στις περισσότερες χώρες της ΕΕ τις τελευταίες δεκαετίες, και μαζί του αυξάνονται και τα όρια συνταξιοδότησης, πράγμα που σημαίνει ότι οι άνθρωποι εργάζονται περισσότερα χρόνια πριν αποσυρθούν.
Το 2024, ο μέσος αναμενόμενος εργασιακός βίος στην ΕΕ ήταν 37,2 έτη, σύμφωνα με τη Eurostat. Αυτό αντιστοιχεί σε αύξηση 2,4 ετών ή 7% σε σύγκριση με το 2014, όταν ήταν 34,8 έτη.
Στο εσωτερικό της ΕΕ, ο αναμενόμενος εργασιακός βίος κυμαίνεται από 32,7 έτη στη Ρουμανία έως 43,8 έτη στην Ολλανδία. Εάν συμπεριληφθούν και οι υποψήφιες προς ένταξη χώρες και τα κράτη της ΕΖΕΣ, το εύρος είναι από 30,2 έτη στην Τουρκία έως 46,3 έτη στην Ισλανδία.
7η από το τέλος η Ελλάδα
Η χώρα μας βρίσκεται έβδομη από το τέλος ως προς τον μέσο αναμενόμενο εργασιακό βίο, ο οποίος κυμαίνεται στα 34,8 έτη, μαζί με τις υπόλοιπες χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, οι οποίες βρίσκονται επίσης χαμηλά στην κατάταξη σε αντίθεση με τις βορειοευρωπαϊκές.
Γεωγραφικά μοτίβα ακολουθεί ο αναμενόμενος εργασιακός βίος
Οι χώρες της Βόρειας Ευρώπης, ιδιαίτερα οι σκανδιναβικές, έχουν τον μεγαλύτερο εργασιακό βίο:
- Ισλανδία (46,3 έτη)
- Ολλανδία (43,8)
- Σουηδία (43)
- Δανία (42,5)
- Νορβηγία (41,2)
- Φινλανδία (39,8)
Οι χώρες της Δυτικής Ευρώπης τείνουν επίσης να ξεπερνούν τον μέσο όρο:
- Ελβετία (42,8)
- Ιρλανδία (40,4)
- Γερμανία (40)
- Αντίθετα, η Γαλλία (37,3), το Βέλγιο (35) και το Λουξεμβούργο (35,6) βρίσκονται κοντά ή κάτω από τον μέσο όρο της ΕΕ.
- Η πιο πρόσφατη μέτρηση για το Ηνωμένο Βασίλειο είναι από το 2018, με 39,2 έτη — πιθανώς σήμερα είναι υψηλότερη.
Στη Νότια Ευρώπη, η εικόνα είναι μικτή:
- Πορτογαλία (39,3) και Μάλτα (39) έχουν υψηλό προσδόκιμο εργασίας.
- Ιταλία (32,8) και Ισπανία (36,5) εμφανίζουν σαφώς μικρότερα νούμερα.
Οι Ανατολικοευρωπαϊκές χώρες κινούνται κοντά ή λίγο κάτω από τον μέσο όρο:
- Ουγγαρία (37,4)
- Ρουμανία (32,7)
- Βουλγαρία (34,8)
Τα χαμηλότερα ποσοστά παρατηρούνται στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και τα Βαλκάνια:
- Τουρκία (30,2)
- Βόρεια Μακεδονία (31,5)
- Μαυροβούνιο (32,1)
Γιατί διαφέρει τόσο το προσδόκιμο εργασιακού βίου;
Σύμφωνα με τον καθηγητή Moritz Hess (Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών Niederrhein), η διάρκεια εργασιακού βίου και η συμμετοχή στο εργατικό δυναμικό διαφέρουν ανάλογα με:
- Ζήτηση στην αγορά εργασίας: Όταν οι εργοδότες έχουν ανάγκη από εργαζόμενους, η συμμετοχή αυξάνεται και οι εργαζόμενοι παραμένουν περισσότερο.
- Θεσμικό πλαίσιο: Συντάξεις, νομοθεσία αγοράς εργασίας, ηλικία συνταξιοδότησης.
Όσο υψηλότερο το επίσημο όριο συνταξιοδότησης και όσο λιγότερες επιλογές πρόωρης εξόδου υπάρχουν, τόσο μεγαλύτερος ο εργασιακός βίος.
Διακρίσεις λόγω ηλικίας (ageism): Σε χώρες όπου οι ηλικιωμένοι εργαζόμενοι δεν αντιμετωπίζουν διακρίσεις και οι γνώσεις τους εκτιμώνται, είναι πιθανότερο να συνεχίσουν να εργάζονται.
Ο καθηγητής Timo Anttila (Πανεπιστήμιο Jyväskylä, Φινλανδία) ανέφερε ότι τα κοινωνικά μοντέλα οικογένειας, το σύστημα συντάξεων και η δομή φροντίδας μέσα στην οικογένεια επηρεάζουν επίσης τη διάρκεια της εργασιακής ζωής.
Ο ρόλος της συμμετοχής στο εργατικό δυναμικό
Σύμφωνα με τη Eurostat, η συμμετοχή στο εργατικό δυναμικό εξηγεί περίπου το 81,5% της διακύμανσης στον αναμενόμενο εργασιακό βίο.
Δηλαδή, χώρες με χαμηλότερη συμμετοχή έχουν και μικρότερη διάρκεια εργασίας κατά μέσο όρο.
Το μέλλον της συνταξιοδότησης στην Ευρώπη
Πολλές χώρες έχουν ήδη θεσπίσει μέτρα για αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης.
Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, έως το 2060, ο μέσος όρος ηλικίας συνταξιοδότησης στην ΕΕ θα φτάσει τα 67 έτη, ενώ σε ορισμένες χώρες αναμένεται να ξεπεράσει ακόμη και τα 70.
Πηγή: naftemporiki.gr