Ένα λαμπρό μέλλον προδιαγραφόταν μπροστά του, είχε πολλά να δώσει στην έρευνα, όμως, το νήμα της ζωής του κόπηκε τόσο πρόωρα…
Τις προηγούμενες ημέρες, έγινε μία συγκινητική τελετή ορκωμοσίας στο Τμήμα Επιστήμης και Τεχνολογίας Υλικών του Πανεπιστημίου Κρήτης και απονεμήθηκε το πρώτο βραβείο Ιωάννη Ταμιωλάκη στην φοιτήτρια που κατέκτησε την πρωτιά στο Τμήμα, κ. Νικολέτα Χουχούμη.
Απονεμήθηκε τιμητικός διδακτορικός τίτλος από τον πρύτανη του Ιδρύματος, δια χειρός της προέδρου του Τμήματος, καθηγήτριας Άννας Μητράκη, στην μητέρα του Γιάννη, κ. Ειρήνη Κανακουσάκη -Ταμιωλάκη.
«Ο Γιάννης ήταν ένα χαρισματικό παιδί, ήταν η ευλογία της οικογένειάς μας», τόνισε συγκινημένη η μητέρα του. Όπως είπε, ο Γιάννης ήταν παρών στην εκδήλωση, «δεν τον βλέπουμε με τα πραγματικά μας μάτια αλλά με τα μάτια της ψυχής μας», είπε. «Ήταν γεννημένος για να δίνει και να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο», ανέφερε. Τόνισε πως η θέσπιση του βραβείου προσφέρει χαρά στην οικογένεια, καθώς ο Γιάννης θα μείνει έτσι στην αιωνιότητα, αφού κάθε χρόνο θα απονέμεται στη μνήμη του.
Ο άδικος χαμός
Ο αντιπρύτανης Έρευνας και Ανάπτυξης του Ιδρύματος, κ. Μιχάλης Παυλίδης, τόνισε, στην προσφώνησή του, πως ο Ιωάννης Ταμιωλάκης «είχε ολοκληρώσει την έρευνα του και βρισκόταν στο στάδιο της συγγραφής της διδακτορικής του εργασίας όταν απρόσμενα έφυγε από κοντά μας».
«Σκοπός του βραβείου είναι να παραμείνει ζωντανή η μνήμη του Γιάννη και να υπάρξει ως κίνητρο επιβράβευσης των επιμελών και άριστων φοιτητών», ανέφερε ο κ. Παυλίδης.
Ο επιβλέπων καθηγητής του, αναπληρωτής καθηγητής Γεράσιμος Αρματάς, τόνισε ότι «αισθάνομαι ιδιαίτερη χαρά και συγκίνηση που μου δίνεται η ευκαιρία να καταθέσω την προσωπική μου μαρτυρία για έναν εξαιρετικό άνθρωπο και επιστήμονα, το Γιάννη Ταμιωλάκη.»
Αναφέρθηκε στη συνεργασία τους και το αντικείμενο της έρευνάς του.
«Ο Γιάννης αποδεικνύεται εξαιρετικός ερευνητής και ανεκτίμητος συνεργάτης. Αποκτά βαθιά γνώση διαφόρων φυσικοχημικών τεχνικών χαρακτηρισμού και τεχνικών σύνθεσης υλικών και τα αποτελέσματα της έρευνάς του συνοδεύονται πάντοτε με έλλογες εξηγήσεις και επιχειρήματα σαφή και πειστικά, τεκμηριωμένα με επιστημονικό τρόπο. Πέραν πάσης αμφιβολίας, ο Γιάννης ήταν ένας πολύ δημιουργικός επιστήμων υλικών.
Είχε την ικανότητα να διεξάγει ανεξάρτητη έρευνα και να βρίσκει καινοτόμες λύσεις σε επιστημονικά και τεχνικά προβλήματα. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο Γιάννης, το 2012, τιμήθηκε με την υποτροφία του Ιδρύματος Μανασάκη ως επιβράβευση του έργου μεταπτυχιακών φοιτητών και υποψηφίων διδακτόρων.
Από αυτή την εξαιρετικά καρποφόρα συνεργασία μας προκύπτουν 17 δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά, ορισμένες μάλιστα σε περιοδικά υψηλού κύρους, όπως το Applied Catalysis B, ACS Catalysis, Chemistry of Materials, Journal of Materials Chemistry A, ChemComm κ.α., και επίσης 13 ανακοινώσεις σε πρακτικά εθνικών και διεθνών συνεδρίων.
Πέρα όμως από τις επιστημονικές ικανότητες του Γιάννη, το έντονο ενδιαφέρον και ενθουσιασμό που έδειχνε για την επιστήμη του, θα ήθελα σε αυτό το σημείο να κάνω ιδιαίτερη μνεία για το ήθος του. Ο Γιάννης ήταν ένας άνθρωπος που κρατούσε πάντοτε χαμηλούς τόνους• αυτό όμως δεν τον εμπόδιζε να διατυπώνει ξεκάθαρα την άποψή του με ευθύ και πειστικό τρόπο. Ήταν πάντοτε στο πλευρό των συναδέλφων του, πρόθυμος να τους ακούσει με προσοχή, και να τους βοηθήσει με εύστοχες συμβουλές και παρατηρήσεις.
Ως πολύ καλός συζητητής, με οξεία κριτική ικανότητα και χιούμορ κέρδιζε το σεβασμό και την εκτίμηση όσων τον συναναστρέφονταν. Ο σεβασμός δε που ο ίδιος επιδείκνυε στους άλλους και η ευθύτητα του χαρακτήρα του τον κατέστησαν ιδιαίτερα αγαπητό μεταξύ των συναδέλφων και συνεργατών του. Όλοι όσοι γνωρίσαμε και συνεργαστήκαμε με το Γιάννη δεν μπορούμε παρά μόνο θετικά να αποτιμήσουμε το χαρακτήρα του. Υπομονετικός, ειλικρινής, ευγενικός, και πάνω απ’ όλα ΑΛΗΘΙΝΟΣ!
Γιάννη, θα είσαι πάντα στις καρδιές μας και θα σε θυμόμαστε με αγάπη!», τόνισε ο καθηγητής του.
Οι προκλήσεις της φοιτητικής ζωής
Η Νικολέτα Χουχούμη είναι από την Αθήνα, την πρώτη της επαφή με το Τμήμα Επιστήμης και Τεχνολογίας Υλικών (Τ.Ε.Τ.Υ) την απέκτησε μέσω συναναστροφών που είχε με φοιτήτριες των αντίστοιχων Τμημάτων της Πάτρας και των Ιωαννίνων. Τότε, αποφάσισε να ψάξει περισσότερες πληροφορίες για το Τ.Ε.Τ.Υ, κυρίως μέσω του οδηγού σπουδών του και άλλων πληροφοριών που βρήκε στο Διαδίκτυο.
«Αυτό που μου κέντρισε την προσοχή στο Τμήμα του Ηρακλείου ήταν αναμφίβολα η παρουσία του ΙΤΕ πλησίον του Πανεπιστημίου (και ό,τι αυτό συνεπάγεται) και τα μαθήματα του οδηγού σπουδών που ένοιωθα ότι θα πολλαπλασίαζαν και θα συνδύαζαν στη πράξη ήδη αγαπημένους μου τομείς, όπως είναι τα Μαθηματικά και η Φυσική», αναφέρει η ίδια στην «Π».
Όπως τονίζει, η διάκριση είναι τιμητική για την ίδια, κυρίως για δύο λόγους. «Αρχικά, γιατί είναι το επιστέγασμα των προσπαθειών που κατέβαλα κατά τη διάρκεια των σπουδών μου.
Πιο συγκεκριμένα, η φοιτητική ζωή σε βρίσκει σε μια σειρά προκλήσεων που πρέπει να μεριμνήσεις να φέρεις εις πέρας. Πολλοί, όμως, από εμάς μπορεί να χαθούν από τον κύριο στόχο, ο οποίος κατά την άποψή μου είναι η συνεχής προσπάθεια αυτοβελτίωσης που αφορά τις σπουδές. Την αυτοβελτίωση την πετυχαίνεις λιγότερο ή περισσότερο είτε τελευταίος αποφοιτήσεις είτε πρώτος, είναι προσωπικό επίτευγμα και για εμένα νοιώθω ότι τα πήγα καλά.
Εξίσου σημαντική θεωρώ τη διάκριση αυτή γιατί σηματοδοτεί τη πρωτοβουλία που έλαβε το Τ.Ε.Τ.Υ να τιμήσει τον τέως υποψήφιο, πλέον τιμητικά διδάκτορα Ιωάννη Ταμιωλάκη και να δώσει το όνομα του σε αυτό το βραβείο. Είναι μια τιμή που στεφανώνει κάθε φοιτητή του Τμήματος καθώς επιβραβεύει την στάση μαχητικότητας, επιμονής και ανάγκης εξέλιξης της Επιστήμης μας. Για αυτό είμαι πολύ ευγνώμων που χρηματικό ή μη, το βραβείο αυτό έχει το όνομα του Ιωάννη Ταμιωλάκη», τονίζει.
Θέλει να συνεχίσει τις σπουδές της, «αλλά κυρίως θέλω να μεριμνήσω να αναζητήσω αυτά που δεν έχω την επίγνωση ότι η επιστημονική κοινότητα δεν ξέρει ότι υπάρχουν, να ασχοληθώ δηλαδή με την έρευνα. Αυτό που ελπίζω επαγγελματικά είναι ότι θα καταφέρω να βρω αυτό που μου ταιριάζει ως εργαζόμενο άτομο πλέον», αναφέρει.
Για το ΤΕΤΥ, λέει πως «δίνει μεγάλο κίνητρο, εφόδια και δυνατότητες για την ανακάλυψή μονοπατιών γνώσης εξαιρετικού ενδιαφέροντος και αντικειμενικής αξίας. Καταλυτικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία διαδραματίζει, από προσωπική μου εμπειρία, το εκπαιδευτικό προσωπικό που θεωρώ ότι είναι αντάξιο των προσδοκιών και των απαιτήσεων του κάθε φοιτητή.»