Η συγκλονιστική κατάθεση ψυχής Ηρακλειώτη ιδιοκτήτη φορτηγού.
Η τραγωδία του φλεγόμενου πλοίου Euroferry Olympia, ανοιχτά της Κέρκυρας, θυμίζει σε πολλούς την πολύνεκρη ναυτική τραγωδία του Norman Atlantic, το Δεκέμβριο του 2014. Δυστυχώς, παρά τις επισημάνσεις και τις καταγγελίες επαγγελματιών οδηγών, προβληματικές και επικίνδυνες καταστάσεις διαιωνίζονται με συνέπεια να χάνονται ζωές και περιουσίες.
Λίγα 24ωρα μετά την τραγωδία του Norman Atlantic, στην «Πατρίς» είχε μιλήσει ο Γιώργος Δημητρουλάκης από το Δεμάτι, ιδιοκτήτης ενός μεγάλου ψυγείου.
Είχε παραλάβει φορτίο με αγγούρια από το Τυμπάκι με προορισμό τις ευρωπαϊκές αγορές. Θα ξεφόρτωνε το φορτίο από Κρήτη και στη συνέχεια θα φόρτωνε κρέας από Βέλγιο και Ολλανδία. Στο ταξίδι αυτό τον συνόδευσε η σύζυγός του προκειμένου να κάνουν γιορτές σε φιλικό τους σπίτι.
Χαρακτηριστικά είχε αφηγηθεί τότε: «Στις 5 το πρωί αν δεν με ξύπναγε η γυναίκα μου που μύρισε τους καπνούς, θα είχαμε καεί εκεί. Βγήκα στο διάδρομο και βλέπω όλον τον κόσμο στο πόδι. Τι συμβαίνει ρε παιδιά; “Πήραμε φωτιά” φώναζαν. Γινόταν πανικός. Ανέβηκα προς την γέφυρα επειδή γνωρίζω τον Έλληνα καπετάνιο, τον καπετάν Παύλο. Τράβηξα τη γυναίκα μου από το χέρι. Το βαπόρι δούλευε, όμως η φωτιά ήταν τεράστια.
Δεν ήταν δυνατόν να είχε «λαμπαδιάσει» το πλοίο από άκρη σε άκρη και να μην μας είχαν ειδοποιήσει. Βλέπω τις μάνικες όλες δεμένες στα κάγκελα. “Καπετάν Παύλο, τι γίνεται εδώ πέρα, τι συμβαίνει;” Ηρέμησε μου λέει, να δούμε τι θα κάνουμε. Εκείνη τη στιγμή παρατήρησα ότι τα χειριστήρια στην γέφυρα ήταν μπροστά.
Ακούσαμε απανωτές εκρήξεις από ι.χ. Γινόταν μύλος. Τότε σταματάνε οι μηχανές και σβήνουν τα φώτα. Οι ιταλοί μηχανικοί είχαν κατεβάσει τους διακόπτες, έσβησαν τις μηχανές, τις γεννήτριες, μπήκαν στην βάρκα και την κοπάνησαν. Τους είδα με τα ίδια μου τα μάτια. Έφυγαν από το καράβι, το εγκατέλειψαν».
Έμεινε περίπου 30 ώρες στην κόλαση του «Norman Atlantic». Όμως με την διάσωση του ακολούθησε, όπως είχε πει χαρακτηριστικά, και δεύτερο μαρτύριο. Μαζί με άλλους επιβιβάστηκε στο Ιταλικό πολεμικό πλοίο San Giorgio. «Ήταν δραματικά. Παγωνιά, με μία κουβέρτα πάνω στην λαμαρίνα.
Δύο φορές έπαθα υποθερμία. Ήρθε γιατρός. Ξεσηκωθήκαμε στον ναύαρχο όταν χάσαμε το σήμα από τα κινητά. Ήμασταν εκεί μέσα 24 ώρες. Αγωνιούσαμε για τους δικούς μας. Θέλαμε να επικοινωνήσουμε. Τελικά μας έφεραν δύο σταθερά τηλέφωνα για να μπορέσουμε να ειδοποιήσουμε».
Βούρκωνε σαν θυμόταν ότι μαζί με άλλους συναδέλφους του ζητούσαν από το πλήρωμα του San Giorgio να τους επιτρέψουν να αναγνωρίσουν κάποιες από τις σορούς ανθρώπων με τους οποίους γνωρίζονταν. «Είχαν περισυνελλέξει τα πτώματα. Τους παρακαλούσαμε να τα δούμε, όμως ήταν αρνητικοί. Με τους οδηγούς που χάθηκαν ήμασταν όλοι φίλοι. Τόσα χρόνια στα πλοία, γνωριζόμασταν, κάναμε παρέα. Βλέπω τις φωτογραφίες τους και κλαίω».
Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με την «Καθημερινή» το Συνδικάτο Επαγγελματιών Οδηγών Φορτηγών Αυτοκινήτων Ελλάδας είχε εκφράσει από το 2017 σαφείς προειδοποιήσεις για τις συνθήκες παραμονής στο πλοίο «Euroferry Olympia» καθώς και στο πλοίο «Euroferry Egnazia» της εταιρείας Grimaldi.
«Η στοιβασία των φορτηγών δεν τηρεί τους κανόνες ασφαλείας για τον πλου των πλοίων (κατά τα καταγγελλόμενα είναι τόσο κοντά το ένα με το άλλο που δεν χωράει να περάσει ούτε άνθρωπος 30 κιλών)», ανέφεραν στην επιστολή τους και προσέθεταν ότι οδηγοί «κοιμούνται όπου βρουν», ακόμη και στα οχήματά τους.
Στην ίδια επιστολή έγραφαν ότι οι καμπίνες δεν ήταν σε καλή κατάσταση, ότι δεν λειτουργούσε ο κλιματισμός και ότι σε κάποια δρομολόγια δεν επαρκούσε ο αριθμός τους για τους επιβαίνοντες.