Την αναβίωση των λεγόμενων «Διδασκαλείων» εισηγείται η Σύνοδος Προέδρων και Κοσμητόρων Παιδαγωγικών Τμημάτων/Σχολών που έκρινε σκόπιμο το θέμα της αναδιάθρωσης του ακαδημαϊκού χάρτη της χώρας να τεθεί στις Γενικές Συνελεύσεις των Τμημάτων.
Η Σύνοδος αναφέρει, μεταξύ άλλων, πως το πρόγραμμα παιδαγωγικής/διδακτικής επάρκειας κάθε Τμήματος θα πρέπει να περιλαμβάνει έξι με οχτώ μαθήματα (συμπεριλαμβανομένων και των πρακτικών ασκήσεων) που αντιστοιχούν σε τουλάχιστον 24 μονάδες ECTS. Τα μαθήματα θα πρέπει να καλύπτουν τις παρακάτω τρεις θεματικές ενότητες: θέματα εκπαίδευσης και αγωγής, με μαθήματα που αφορούν στην παιδαγωγική και την ψυχολογία, θέματα μάθησης και διδασκαλίας, με μαθήματα που αφορούν στη γενική διδακτική και διδακτική μεθοδολογία και ειδική διδακτική (ανά γνωστικό αντικείμενο), μικρο-διδασκαλίες και πρακτική άσκηση.
Σε σχέση με τη συστηματική επικαιροποίηση των γνώσεων των εκπαιδευτικών σε ένα ευρύ φάσμα και των δύο βαθμίδων, η Σύνοδος προτείνει: «Ο θεσμός της μετεκπαίδευσης εκπαιδευτικών υπήρξε ο μακροβιότερος επιμορφωτικός θεσμός στην Ελλάδα που διήρκησε 90 χρόνια, ξεκινώντας από το «Παιδαγωγικόν Σχολείον» και τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών τη δεκαετία του 1920 (1922) έως την αναστολή λειτουργίας των Διδασκαλείων Δημοτικής Εκπαίδευσης και των Διδασκαλείων Νηπιαγωγών το 2012. Το Διδασκαλείο συντελούσε στην ουσιαστική υποβοήθηση του εκπαιδευτικού της τάξης μέσω της εισαγωγής, διδασκαλίας και πρακτικής εφαρμογής όλων εκείνων των καινοτόμων θεωριών και πρακτικών που απαιτούνταν για την πραγματική αναβάθμιση και εξέλιξη του παιδαγωγικού έργου.
Τα μέλη της Συνόδου θεωρούν ότι τα Παιδαγωγικά Τμήματα σε συνεργασία με τα Τμήματα που σχετίζονται με την εκπαίδευση σε κάθε ΑΕΙ και γεωγραφική περιοχή που αυτό εδρεύει, μπορούν να αξιοποιήσουν τα Διδασκαλεία σε νέα μορφή υβριδικής και διεπιστημονικής οργάνωσης και λειτουργίας. Αξιοποιώντας στο έπακρο κάθε δυνατότητα των ψηφιακών Μέσων, τις διεθνείς πρακτικές μικτής μάθησης που επιτρέπουν τη συνεχιζόμενη εκπαίδευση παράλληλα με την εργασία μπορούν να προσφέρουν εκ νέου στον εκπαιδευτικό της τάξης της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μια δωρεάν, ουσιαστική, πλήρη, σύγχρονη και ευέλικτη επιμόρφωση. Αυτή μπορεί να δομείται σε περιόδους διαφορετικής διάρκειας (π.χ. τρίμηνη, εξάμηνη, δωδεκάμηνη), που περιέχει αρθρωτές θεματικές ενότητες στο πλαίσιο ευρύτερων κατευθύνσεων.
Με αυτόν τον τρόπο οι εκπαιδευτικοί μπορούν να επιλέξουν αρθρωτές ενότητες για να ολοκληρώσουν μετεκπαίδευση ετήσιας διάρκειας, στη βάση των δικών τους εκπαιδευτικών αναγκών. Σημαντικό σε κάθε περίπτωση είναι το επιμορφωτικό περιεχόμενο να συνδέεται με την εφαρμογή του στις τάξεις των σχολείων που υπηρετούν οι εκπαιδευτικοί και να γίνεται αντικείμενο παιδαγωγικού στοχασμού, προκειμένου να προωθηθεί ο διάλογος στη σχολική μονάδα και να λειτουργήσει η επιμορφωτική εμπειρία πολλαπλασιαστικά στη σχολική μονάδα», τονίζεται στο ανακοινωθέν της Συνόδου.