Θύμα πολέμου είναι και η αγορά του Ηρακλείου που τους προηγούμενους μήνες προσπαθούσε να σταθεί όρθια απέναντι στα κύματα της ακρίβειας και τώρα θέλει απλώς να επιβιώσει από τα σκάγια!
Το πρόβλημα δεν ξεκίνησε με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, προϋπήρχε και, δυστυχώς, επιδεινώθηκε. Δεν είναι μόνο η άνοδος των τιμών που πλήττει τους επιχειρηματίες αλλά και οι ελλείψεις πρώτων υλών που καθιστά αδύνατη τη λειτουργία τους!
Ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Ηρακλείου, κ. Μανώλης Αλιφιεράκης, αναφέρει στην «Π» πως ήδη είναι αισθητές οι ελλείψεις σε είδη όπως τα δημητριακά, το αλεύρι και το ηλιέλαιο, κάτι που αναμένεται να επηρεάσει και την τουριστική αγορά.
«Έχουμε μεγάλη αύξηση των τιμών και δεν υπάρχει διαθεσιμότητα, τα προβλήματα εντοπίζονται κυρίως στο διατροφικό κομμάτι», περιγράφει.
Αυτή η κατάσταση, όπου κανείς δε «βλέπει» το τέλος, δημιουργεί μία γενικότερη ανασφάλεια στους επαγγελματίες. Η ακρίβεια συμπαρασύρει μία σειρά αγαθών, κάτι που συνέβαινε και πριν τον πόλεμο, λόγω πανδημίας με τις γνωστές συνέπειες. Τώρα υπάρχει επιδείνωση, ιδιαίτερα στον ενεργειακό τομέα και κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί τις επόμενες ημέρες. Ο κ. Αλιφιεράκης αναφέρει πως είναι ερώτημα αν θα υπάρξει συμφωνία σε επίπεδο Ευρώπης, πώς θα διαχειριστούμε το ρωσικό ή το αμερικάνικο αέριο, η όποια λύση δε θα είναι άμεση, οι επιβαρύνσεις θα συνεχίσουν να υπάρχουν και δεν ξέρουμε σε τι βαθμό θα είναι οι επιπτώσεις που θα έχουμε στην ακρίβεια, αυτή η ανασφάλεια είναι το κυρίαρχο πρόβλημα.
Ο κ. Αλιφιεράκης αναφέρει επίσης πως ο κόσμος ανησυχεί κυρίως για το θέμα της διατροφής, τις ελλείψεις που υπάρχουν εκεί, «εκτός από τον τομέα της οικονομίας, μπαίνει το θέμα της επιβίωσης, σε περίπτωση που οδηγηθούμε σε χειρότερες καταστάσεις» τονίζει.
«Ήταν το κλήμα στραβό, το έφαγε και ο γάιδαρος», λέει χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Βιομηχανικής Περιοχής Ηρακλείου, κ. Λευτέρης Αντωνακάκης.
Περιγράφει μία κατάσταση τραγική, πρωτόγνωρη, ιδιαίτερα όσο αφορά στο κόστος της ενέργειας. «Αν μία επιχείρηση είχε έναν μπούσουλα για τον προϋπολογισμό, τον προγραμματισμό της, στην καταιγίδα του κοροναϊού, αυτή την περίοδο δεν ξέρει κανείς τι μέρα του ξημερώνει», αναφέρει.
Η άνοδος των τιμών στις πρώτες ύλες δεν ξεκίνησε με τον πόλεμο, ήδη από τον Νοέμβριο του 2021 είχαμε ανατιμήσεις, ήταν σαν απόνερα ενός τσουνάμι που λεγόταν πανδημία.
Πέρα από τα προβλήματα που ακούγονται σε αγαθά, όπως είναι τα σιτηρά και το ηλιέλαιο, υπάρχουν δυσκολίες στα σιδηρομεταλλεύματα, αφού κύρια πηγή είναι η Ρωσία και η Ουκρανία που προμήθευαν την αγορά με τεράστιες ποσότητες.
Επίσης, προβλήματα συναντώνται στα πλαστικά, το πολυαιθυλένιο, που είναι παράγωγο του φυσικού αερίου και είναι μία εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση για να διαχειριστεί κανείς.
Αναφορικά με το ενεργειακό κόστος, οι λογαριασμοί είναι από τρεις ως πέντε φορές πάνω, αναλόγως με το συμβόλαιο του κάθε επιχειρηματία. Τα ποσά είναι τεράστια, αν κάποιος πλήρωνε 30.000 ευρώ τώρα καλείται να καταβάλει 90.000 ευρώ, όταν μιλάμε για βαριά βιομηχανία. Υπάρχουν, βέβαια, μεγάλες επιχειρήσεις που έχουν μία ευελιξία καθώς έχουν στην ιδιοκτησία τους φωτοβολταϊκά ή ανεμογεννήτριες.
«Η κατάσταση είναι τραγική και από πουθενά δεν μπορεί να τη δει κανείς με αισιοδοξία», περιγράφει. Το παρελθόν έχει δείξει πως ό,τι ανεβαίνει, σε κόστος, δηλαδή, δεν πρόκειται να πέσει, παγιώνεται.
Ο κ. Αντωνακάκης αναφέρει πως υπάρχουν δύο θεωρίες για τις ανατιμήσεις σε πρώτες ύλες, η μία είναι πως κάποιοι εκμεταλλεύονται καταστάσεις, επικαλούνται κλείσιμο εργοστασίων και στέρηση δυναμικού με αποτέλεσμα να μην έχουν να παραδώσουν ποσότητες υλικών. Όταν είναι δυσεύρετες- τις όποιες ποσότητες τις απορροφάει κυρίως η Κίνα- οι τιμές ανεβαίνουν. Μπορεί, βέβαια, οι ελλείψεις να είναι πραγματικές και όχι πλασματικές για να χειραγωγούν την αγορά. Το γεγονός είναι ένα: «δε βρίσκουμε υλικά και όταν θα βρούμε είναι πολύ ακριβά», τονίζει ο κ. Αντωνακάκης.
Όπως λέει, οι ανατιμήσεις μπορεί να φτάσουν και το 200%!
Σημαντικό ρόλο παίζει και το κόστος στις μεταφορές, τον Νοέμβριο του 2021, όταν ένα κοντέινερ κόστιζε 1500 ευρώ, για να έρθει από Κίνα κόστιζε 15.000 ευρώ! Πρόκειται για μία κατάσταση προ πολέμου που τίναξε τις τιμές στον αέρα! Σημειώνεται πως, για υγειονομικούς λόγους, ένα πλοίο πρέπει να παραμείνει στο λιμάνι της Σαγκάης για 25 μέρες και χρειάζεται ακόμα ένας μήνας μέχρι να εμπορεύματα να φτάσουν στον προορισμό τους, αυτό είναι τεράστιο κόστος και για τις ναυτιλιακές εταιρείες…
Ο κ. Αντωνακάκης κάνει λόγο για έναν οικονομικό Αρμαγεδδώνα και τονίζει πως πρέπει να ληφθούν κυβερνητικές αποφάσεις γιατί η Ελλάδα δεν είναι παραγωγός χώρα αλλά εισαγωγέας.
Πρέπει να μειωθεί ο φόρος στα καύσιμα αλλά και τις εισαγόμενες πρώτες ύλες για να διευκολυνθούν και οι επαγγελματίες.
Δυστυχώς, από τη στιγμή που δημιουργήθηκε το χρηματιστήριο ενέργειας, οι δυνατότητες είναι περιορισμένες και είμαστε στο έλεος των αγορών.