Ο επικεφαλής της παράταξης Συν-Εργασία Ευριπίδης Κουκιαδάκης
διαθλαστική χειρουργική αναφέρουν ότι υπέστησαν επιπλοκές που τους άλλαξαν τη ζωή, ενώ άλλοι ήταν ενθουσιασμένοι. [Uli Seit/

Την άμεση σύγκληση του Δημοτικού Συμβουλίου Ηρακλείου ζητά με παρέμβασή του ο επικεφαλής της δημοτικής παράταξης Συν-Εργασία κ. Ευριπίδης Κουκιαδάκης μετά τις τελευταίες εξελίξεις στο επίμαχο θέμα της οδικής παράκαμψης του Ηρακλείου με τον ΒΟΑΚ, καθώς όπως τεκμηριώνει, ανοίγουν τεράστια ζητήματα για την πόλη. Όπως χαρακτηριστικά τονίζει, «η προτεινό- μενη απλή αναβάθμιση του ΒΟΑΚ, στο  εντός της μητροπολιτικής ενότητας του Ηρακλείου τμήμα αυτού,  μονιμοποιεί  και νομιμοποιεί την οριστική διχοτόμηση της πόλης  και υπονομεύει τη λειτουργία και την ορθολογική  ανάπτυξή της  στο μέλλον.

Η  άποψη ότι η  διατήρηση  της παλαιάς  χάραξης του ΒΟΑΚ από τα Λινοπεράματα ως τις Γούρνες,  είναι «οικονομοτεχνικά μονοσήμαντη» αυτή την περίοδο, στην πραγματικότητα  και ανεξάρτητα από τις προθέσεις :

α)  Ικανοποιεί απόλυτα  την επιθυμία της κυβέρνησης να τελειώνει (να ξεμπερδεύει όπως-όπως) μαζί μας.

β) Διευκολύνει τον  όποιο επενδυτή  να επενδύσει  ψίχουλα  στο πλέον βεβαρημένο τμήμα του αυτοκινητόδρομου, διατηρώντας ακόμη και τους  σπανίως λειτουργούντες φωτεινούς σηματοδότες στους ανισόπεδους κόμβους ενός δήθεν  ευρωπαϊκού αυτοκινητόδρομου.

γ) Υπονομεύει το μέλλον της πόλης και αδυνατίζει πλήρως τη νέα χάραξη  νοτιότερα της υφιστάμενης ή  όποια άλλη εναλλακτική  σκέψη, προβληματισμό  ή πρόταση.

δ) Η   «δέσμευση»  για την άμεση ανάθεση της  μελέτης  εναλλακτικών λύσεων   για τη «ευρεία παράκαμψη» του Ηρακλείου νοτιότερα και ανεξάρτητα από το κατασκευαστικό κόστος και το μήκος αυτής, απλά ρίχνει  στάχτη  στα μάτια  των πολιτών εν όψει των  επικείμενων εθνικών και δημοτικών εκλογών.

ε) Οι εναλλακτικές  λύσεις δεν σκοντάφτουν μόνο στο οικονομικό κόστος  και το μήκος της νέας χάραξης, αλλά κυρίως  στην   ύπαρξη σημαντικών αρχαιολογικών χώρων, που δυσχεραίνουν τη νέα χάραξη, βορειότερα του Γιούχτα  και  στην ανάγκη   διεύρυνσης  του αριθμού των χρηστών -πελατών – του όποιου επενδυτή,  με  την υπερβολική   επιβάρυνση  των μονίμων κατοίκων και των σταθερών επισκεπτών της πόλης.

Χωρίς να υποτιμούμε  την επιβολή  διοδίων για τις καθημερινές μας μετακινήσεις,  θεωρούμε  τη μονιμοποίηση και νομιμοποίηση της διχοτόμησης της πόλης, μεγαλύτερο πρόβλημα και  μάλιστα χωρίς ορατή  λύση  το οποίο  έχουμε χρέος να αποτρέψουμε.

Είναι γνωστό σε όλους ότι δεν υπάρχουν μονοσήμαντες τεχνικές λύσεις ή άλυτα κατασκευαστικά προβλήματα, στη ζυγαριά   τοποθετούνται το κόστος και το όφελος των προτεινομένων  λύσεων για τη λήψη των τελικών αποφάσεων.

Η προτεινόμενη,   οικονομικά ωφελεί  προδήλως τον όποιο κατασκευαστή, διευκολύνει την ανάθεση και υλοποίηση του έργου, αλλά βλάπτει τους δημότες και  κυρίως την ανάπτυξη και την ομαλή   λειτουργία της πόλης.

Η  διατήρηση  της  υφιστάμενης  χάραξης, συμπληρωμένη απλώς   με ανώδυνες παρατηρήσεις και προσθήκες   αναβάλλει, αν δεν ματαιώνει, την  υλοποίηση των οφειλόμενων στην Κρήτη  μεγάλων έργων, τα οποία εκτιμούμε  ότι θα κοστίσουν πολύ περισσότερα αργότερα, χωρίς να υπολογίζεται στο κόστος αυτό το κόστος της έλλειψής τους.

Έχοντας υπόψη  ότι τα μεγάλα έργα σχεδιάζονται και μελετώνται ενιαία και ενδεχομένως εκτελούνται τμηματικά,  είπαμε  και  λέμε όχι στην οριστική διχοτόμηση της πόλης  αντιπροτείνοντας  ως  λύση την  υπογειοποίηση του νέου αυτοκινητόδρομου στα εντός του πολεοδομικού ιστού τμήματα αυτού.

Η λύση αυτή  δεν είναι   εύκολη, ιδίως αν ληφθεί υπόψη ότι οι εργασίες  θα εκτελούνται για μεγάλο χρονικό  διάστημα, σε πυκνοκατοικημένη περιοχή,  με  τον υφιστάμενο αυτοκινητόδρομο αναγκαστικά σε λειτουργία, γιατί όπως είναι λογικό δεν μπορεί να διακοπεί πλήρως η  κυκλοφορία  επ’ αυτού.  Αυτό κατά την άποψη μας, αποτελεί  το μεγαλύτερο αλλά όχι άλυτο  πρόβλημα της  πρότασης  αυτής.

Το οικονομικό κόστος του έργου, συγκρινόμενο με το εξ ίσου υψηλό κόστος  των προβλεπόμενων μεγάλων  τεχνικών έργων , μπορεί να αποδειχθεί χαμηλό ,  ρεαλιστικό και αντιμετωπίσιμο, αν ληφθεί υπόψη όχι μόνο το κοινωνικό όφελος  που θα προκύψει  από την επανένωση της πόλης,  την ασφαλή διέλευση των οχημάτων χωρίς περιβαλλοντική  και οικονομική  επιβάρυνση, για την πόλη και τους περιοίκους, και κυρίως την προστιθέμενη αξία για την πόλη από τους ελεύθερους  δημόσιους χώρους που εξασφαλίζονται πάνω στις σημερινές  πληγές της, από τη λύση αυτή.

Από   το κόστος του έργου πρέπει να αφαιρεθεί  η αξία των ελεύθερων δημοτικών  χώρων που δημιουργούνται και μπορούν να αναβαθμίσουν την πόλη  αλλά και  το εξ ίσου υψηλό  κόστος κατασκευής  των μη αναγκαίων  ανισόπεδων κόμβων μετά την  ολοκλήρωση του έργου.

Η  υπογειοποίηση  τμήματος ή τμημάτων της οδού από  το  Γιόφυρο  έως τη  Νέα Αλικαρνασσό, μήκους  τριών έως  τεσσάρων  χιλιομέτρων   και   πλάτους 23 περίπου μέτρων,    εξασφαλίζει 70. 000- 92.000 τμ. ελεύθερων δημοτικών χώρων στη ραχοκοκκαλιά της πυκνοδομημένης  πόλης μας   αξίας  εβδομήντα έως ενενήντα     περίπου εκατομμυρίων ευρώ,  χωρίς να υφίσταται  πλέον ανάγκη  κατασκευής  πολλών ανισόπεδων κόμβων και παράπλευρων οδών με δαπάνες του Δήμου,  ούτε και  κίνδυνος  επιβολής διοδίων για τις καθημερινές μετακινήσεις των κατοίκων της πόλης,  χρήστες  (πελάτες) του «αυτοκινητόδρομου”».