Τη μνήμη του Ανδρέα Παπανδρέου τίμησαν χθες πρώην βουλευτές, στελέχη και φίλοι του Κινήματος, που βρέθηκαν στον Μητροπολιτικό ναό του Αγίου Μηνά, στην επιμνημόσυνη δέηση για τα 27 χρόνια από τον θάνατό του. Το μνημόσυνο έγινε με πρωτοβουλία της Νομαρχιακής Επιτροπής Ηρακλείου του ΠΑΣΟΚ, προεξάρχοντος του Αρχιεπισκόπου Κρήτης κ. Ευγενίου.
Για τη ζωή και το έργο του Ανδρέα Παπανδρέου, μίλησε η Μαρία Καναβάκη, αντιδήμαρχος Ηρακλείου και μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, η οποία μεταξυ άλλων ανέφερε:
«…Κατά τη διάρκεια επίσης της δικτατορίας ιδρύει στο εξωτερικό το ΠΑΚ και, επιστρέφοντας το 1974 στην Ελλάδα, ιδρύει το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα με την περίφημη διακήρυξή της 3ης Σεπτεμβρίου. Ήταν ο δημοφιλέστερος πολιτικός της χώρας καθ΄ όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης, αλλά και πριν από αυτήν.
Η συμβολή του στη διαμόρφωση του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα ήταν τεράστια. Ως πρωθυπουργός πέτυχε, μεταξύ άλλων, την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης, τον εκδημοκρατισμό του συνδικαλιστικού κινήματος και των Ενόπλων Δυνάμεων, την καθιέρωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, του ΑΣΕΠ, τη συνταγματική αναθεώρηση του 1985-86, αλλά και άλλα σημαντικότατα νομοθετήματα.
Αλλά και στην εξωτερική πολιτική αποκατέστησε το όνομα της χώρας μας διεθνώς και την κατέστησε σημαντικό παράγοντα σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή. Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ένας από τους έξι ηγέτες που πήραν την πρωτοβουλία της κίνησης για την παγκόσμια ειρήνη και τον αφοπλισμό των υπερδυνάμεων μαζί με τον Ούλωφ Πάλμε της Σουηδίας, την Ίντιρα Γκάντι της Ινδίας, τον Ραούλ Αλφονσίν της Αργεντινής, τον Μιγκέλ Ντελαμαντρίτ του Μεξικού και τον Τζούλιους Νιερέρε της Τανζανίας.
Και μόνο η συμμετοχή του Παπανδρέου σε αυτή την κίνηση έδειχνε το μέγεθος της παγκόσμιας αναγνώρισης και ακτινοβολίας του. Το 1989 ο Παπανδρέου διώχθηκε από τους πολιτικούς αντιπάλους του, παραπέμφθηκε στο Ειδικό Δικαστήριο, απαλλάχθηκε από τις κατασκευασμένες, όπως αποδείχθηκε, κατηγορίες και ο λαός τον επανεξέλεξε πρωθυπουργό της χώρας το 1993. Για εμάς, τους νεότερους, αποτελεί φάρο και οδηγό στις επιλογές μας. Και οφείλουμε, έστω και ως ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του, να εμπνεόμαστε από την αξεπέραστη και μοναδική προσωπικότητά του. Ας είναι αιώνια η μνήμη του».