Ως την έσχατη λύση θεωρούν οι Ηρακλειώτες το ενδεχόμενο της επιβολής ενός νέου lockdownστην πόλη ενώ οι περισσότεροι δίνουν έμφαση στις κινήσεις και τα μέτρα που θα έπρεπε να προηγηθούν μέχρι αυτό να κριθεί αναγκαίο. Κι αυτό γιατί όπως επισημαίνεται μια νέα καραντίνα θα πρέπει να πραγματοποιηθεί με κατάλληλους όρους, ώστε να μην οδηγήσουν στην αποξένωση και στην απομόνωση τις ευαίσθητες πληθυσμιακές ομάδες.
Ένας νέος αποκλεισμός στο σπίτι δεν σημαίνει απαραίτητα ασφάλεια αφού όπως τονίζεται υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν συγγενείς κοντά τους ή διαμένουν σε κακοποιητικά περιβάλλοντα ή δεν έχουν τα μέσα για να τα βγάλουν πέρα. Δεν είναι τυχαίο ότι σύμφωνα με έρευνες, αυξήθηκαν τα ποσοστά κακοποίησης γυναικών και ενδοοικογενειακής βίας κατά τη διάρκεια της καραντίνας, οπότε η ασφάλεια του σπιτιού δεν είναι αυτονόητη.
Ένα άλλο ζήτημα στο οποίο δίνει έμφαση ο κόσμος είναι η απαραίτητη ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας και η στήριξη του υγειονομικού προσωπικού, κάτι που όπως λένε δεν έγινε. Τέλος, οι πολίτες έχοντας σε μεγάλο ποσοστό φερθεί υπεύθυνα δεν δέχονται την εστίαση της κυβέρνησης στην ατομική ευθύνη. “Οι περισσότερες ευθύνες βαραίνουν την εκάστοτε κυβέρνηση” λένε.
Ο κ. Νίκος Ανδρεαδάκης εστιάζει στην ύπαρξη ενός αξιόλογου συστήματος δημόσιας υγείας για την αντιμετώπιση μιας πανδημίας. «Η πανδημία -δηλώνει μιλώντας στην «Π»- που πλήττει τον πλανήτη είναι όντως κάτι πρωτόγνωρο. Στην Ελλάδα νομίζω πως η πολιτεία πήρε γρήγορες και αποτελεσματικές αποφάσεις στο πρώτο κύμα.
Τώρα με το δεύτερο κύμα κρουσμάτων που φαίνεται και πιο σοβαρό θεωρώ ότι η κυβέρνηση δεν έκανε τις απαραίτητες κινήσεις για να ενισχύσει το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Είχε το χρονικό περιθώριο στο καλοκαίρι να εφοδιάσει τις ΜΕΘ και να επενδύσει στην υγεία γενικότερα. Όμως κατά τη γνώμη μου αρκέστηκε σε ημιμέτρα (παγουρίνα στα σχολεία, ελαττωματικές μάσκες, κλείσιμο μαγαζιών στις 12 κ.λπ.) Νομίζω ένα νέο γενικό lockdown δεν είναι τόσο πιθανό, θα έχει πολλές αρνητικές συνέπειες.
Εάν η κυβέρνηση δεν άνοιγε τα σύνορα για τον τουρισμό τόσο νωρίς, η κατάσταση νομίζω θα ήταν καλύτερη με λιγότερα κρούσματα. Για μένα τα τοπικά lockdown δεν αποτελούν λύση, αλλά αναγκαία κίνηση σε περίπτωση που δεν δουλεύει τίποτα άλλο. Θεωρώ πως μόνο με ενισχυμένο δημόσιο σύστημα υγείας αντιμετωπίζονται τέτοια φαινόμενα».
Η κα. Εύη Δεληγιάννη αν και δεν φοβάται τον ιό, φαίνεται να έχει λάβει την ατομική ευθύνη που της έχει καταμεριστεί ως πολίτης καθώς σέβεται τους συμπολίτες που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες, συγκεκριμένα λέει: «Στο θέμα του κορωνοϊού γενικά δεν φοβάμαι, αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν προσέχω.
Ίσα ίσα αναγνωρίζω τους κινδύνους για τις ευπαθείς ομάδες και προσέχω ιδιαίτερα όταν τυχαίνει να βρίσκομαι σε χώρους που βρίσκονται ηλικιωμένοι άνθρωποι. Για τα μέτρα νομίζω πως ο κόσμος έδειξε πως νοιάζεται για τη δημόσια υγεία και τα τηρούσε, αλλά περιορισμοί στην ώρα λειτουργίας των καταστημάτων διασκέδασης ή η χρήση μάσκας σ’ όλους τους δημόσιους χώρους νομίζω ότι περισσότερο εξυπηρετεί πολιτικές ελέγχου παρά διαχείριση ενός υγειονομικού ζητήματος.
Ένα lockdown θα έπρεπε να συζητηθεί ως λύση μονάχα εάν είχαν εξαντληθεί όλες οι πιθανές απαντήσεις, κάτι που πιστεύω πως δεν έγινε. Είναι το μόνο εύκολο να δοθεί εντολή για να ξανακλειστεί ο κόσμος σπίτια του, ενώ δεν έχουν πάρει κανένα σοβαρό μέτρο π.χ. στήριξη του συστήματος υγείας ή των σχολικών μονάδων για τάξεις με μικρότερο αριθμό μαθητών».
Ο κ. Γιάννης Μπούρας εκφράζει την ανησυχία του για τις αρνητικές επιπτώσεις που θα μπορούσε να έχει ένα δεύτερο lockdown στη χώρα μας, καθώς δεν μπόρεσαν να παρθούν ικανοποιητικά μέτρα για την εξασφάλιση του βιοπορισμού των πολιτών που έμειναν άνεργοι εξαιτίας των συνθηκών, λέει: «Εγώ δεν ζω μόνιμα εδώ, αλλά σίγουρα διαφωνώ με ένα νέο lockdown, γιατί το ζήσαμε και στην Αθήνα και ήταν κάτι πολύ δύσκολο.
Η στήριξη για τους επαγγελματίες που δεν μπορούσαν να εργαστούν ήταν ελάχιστη και δεν πάρθηκε κανένα μέτρο που να ενισχύσει τις οικογένειες με μικρά παιδιά. Προφανώς προσέχω και τηρώ τα μέτρα προστασίας, βλέπω πως και στο Ηράκλειο αυτό έγινε απ’ όλους σχεδόν. Άρα εμείς αναλάβαμε τη ατομική ευθύνη, η κυβέρνηση δεν θα έπρεπε να αναλάβει και τις δικές της ευθύνες και να κοιτάξει τα νοσοκομεία που δεν λειτουργούν;»
Η κα. Βάσω Ασημάκη θεωρεί πως το μέτρο “lockdown” είναι μία εύκολη λύση που δίνει βαρύτητα στο ίδιο το άτομο και όχι στην κοινωνία, όπως θα έπρεπε να είχε κάνει η εκάστοτε κυβέρνηση. «Τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση για τον ιό πιστεύω ότι είναι περισσότερο πολιτικά από υγειονομικά.
Το lockdown είναι ένα μέτρο που ρίχνει την ευθύνη στα άτομα και για να παρθεί πρέπει πρώτα να ληφθούν και μέτρα για τους κινδύνους που ενέχει το “μένουμε σπίτι”, την ενδοοικογενειακή βία και τις συνέπειες της αποξένωσης. Τέλος, πιστεύω ότι η διαχείριση του ζητήματος έως τώρα καλλιεργεί την ανεκτικότητα στους περιορισμούς και τους ελέγχους, το οποίο υπονομεύει κεκτημένες ελευθερίες».
Η κα. Ναταλία Στεφανάκη τονίζει τις αρνητικές οικονομικές συνέπειες που θα προκύψουν με ένα νέο lockdown και τις πιέσεις που υπάρχουν στα υγειονομικά επαγγέλματα λόγω του ιού. «Σε καμία περίπτωση δεν συμφωνώ με την ύπαρξη ενός νέου lockdown, θα είναι η καταστροφή για την οικονομία της Ελλάδας. Ακόμη δεν έχουμε καταφέρει να ¨ορθοποδήσουμε¨ από τις αρνητικές συνέπειες του πρώτου lockdown.
Βλέπουμε μέρα με τη μέρα να γίνονται τα μέτρα πιο αυστηρά και να βασίζεται η κυβέρνηση για ακόμη μία φορά στην ατομική ευθύνη του πολίτη. Θα πρέπει ο κάθε πολίτης να τηρεί τα αναγκαία μέτρα για την πρόληψη της υγείας μας. Εμάς μας έχουν “στριμώξει”, ακόμα και οι ασθενείς θα φοράνε μάσκες μέσα στους θαλάμους, μόνο οι ασθενείς που έχουν κάνει τεστ και έχει βγει αρνητικό μπορούν να μην φοράνε μάσκες. Οι επισκέπτες, γονείς και παιδιά είναι υποχρεωμένοι να φοράνε».