Ξέρουμε ότι στη χώρα μας το «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού» είναι περίπου σαν αξίωμα.
Ειδικά δε για το Ηράκλειο, το θέμα με το οποίο θα ασχοληθεί το συγκεκριμένο κείμενο αποτελεί μάλλον μια αισθητική… πολυτέλεια, δεδομένου ότι η πόλη δεν έχει καταφέρει να λύσει δομικά ζητήματα, όπως για παράδειγμα την αποκομιδή των απορριμμάτων.
Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει μια ειλικρινής απορία σχετικά με την λίθινη επένδυση των Ενετικών Τειχών στην Καινούργια Πόρτα (ή Πύλη Ιησού).
Το 2022 και συγκεκριμένα στις 8 Φεβρουαρίου, όπως λέει και το δημοσιογραφικό κλισέ (και εδώ ισχύει στο ακέραιο) από τύχη δεν είχαμε θρηνήσει θύματα. Τότε, είχαν αποκολληθεί πέτρες της λίθινης επένδυσης και είχαν πέσει στο οδόστρωμα και στο πεζοδρόμιο, σε ώρα αυξημένης κίνησης, στο ύψος της συμβολής της οδού Εβανς με τη λεωφόρο Νικολάου Πλαστήρα.
Μετά από τρεις ημέρες, με απόφαση της δημοτικής αρχής με δήμαρχο τον Βασίλη Λαμπρινό και για προληπτικούς λόγους αποφασίστηκε να αφαιρεθεί η πέτρινη επένδυση και από τις δύο πλευρές της Καινούργιας Πόρτας.
Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ εκείνων των ημερών, η αποκόλληση κομματιών από την πρόσοψη οφειλόταν σε έναν συνδυασμό της έντονης σεισμικής δραστηριότητας της εποχής, με υγρασία από τις βροχές εκείνης της περιόδου.
Υπό το φόβο και άλλων τέτοιων περιστατικών, η τότε Δημοτική αρχή αποφάσισε να «σκανάρει» και τα υπόλοιπα κομμάτια των Τειχών σε όλο τους το μήκος.
Από τότε η πρόσοψη στην Καινούργια Πόρτα παραμένει στην ίδια κατάσταση. Δεν έχουμε κάποια νεότερη εξέλιξη. Είναι λες και ο χρόνος πάγωσε εκείνο τον Φεβρουάριο του 2022.