Στα «τρελά» ποσά που καλούνται να πληρώσουν οι τουρίστες που κάνουν διακοπές στην Κρήτη, όταν χρειαστούν υπηρεσίες υγείας για μικροατυχήματα ή μικρά προβλήματα υγείας, αναφέρεται τουριστική πράκτορας από το Ηράκλειο.
Περιγράφει τις περιπέτειες πελατών της που όπως σημειώνει μιλώντας στην «Π» »έπεσαν θύματα κερδοσκοπίας από ιδιωτικά ιατρικά κέντρα».
Ο ένας πελάτης της έπεσε με το ποδήλατο στην Χερσόνησο και χρειάστηκε λίγα ράμματα στα χείλη, η άλλη συνεχίζει τις διακοπές της με τρομερό πονόδοντο γιατί δεν μπορούσε να πληρώσει 800 ευρώ που της ζήτησε το ιατρικό κέντρο στην Κίσσαμο.
«Ακόμη κι αν τα πληρώνει η ασφάλειά τους, πρέπει να αισχροκερδούν σε βάρος τους» είπε αγανακτισμένη η πράκτορας Χρύσα Μαυρόκωστα, τονίζοντας ότι έπαθε σοκ, όταν άκουσε τις τιμές για τις συγκεκριμένες ιατρικές πράξεις.
«Που να το φανταστώ, αν το ήξερα,θα τους έλεγα να πάνε σε κάποιο νοσοκομείο και ας χαλούσε το πρόγραμμα του γκρουπ τους» υπογράμμισε.
Η ίδια είπε ότι η κοπέλα που υποφέρει απο πονόδοντο, πήγε αρχικά στο Κέντρο Υγείας στην Χώρα Σφακίων, όπου αυτό που μπόρεσαν να της κάνουν είναι μια παυσίπονη ένεση.
Η επιστολή αγανάκτησης
Η τουριστική πράκτορας έγραψε:
«Στην Κρήτη, και μάλλον και στην Ελλαδα γενικότερα, όπου η φιλοξενία δεν είναι απλώς έθος αλλά καταγωγική συνθήκη, παρατηρείται – με όλο και μεγαλύτερη συχνότητα – ένα φαινόμενο που αλλοιώνει τη συλλογική μας εικόνα και φθείρει τη σχέση του τόπου μας με τους επισκέπτες του: η υπερκοστολόγηση ιατρικών υπηρεσιών από ορισμένα ιδιωτικά ιατρεία, εις βάρος τουριστών.
Δεν πρόκειται απλώς για εμπορευματοποίηση της ιατρικής πράξης – ένα φαινόμενο έτσι κι αλλιώς παρόν στον σύγχρονο κόσμο. Πρόκειται για μια πρακτική που αγγίζει τα όρια της ηθικής υπεξαίρεσης της ανάγκης. Για επισκέπτες που προσέρχονται με ειλικρινή εμπιστοσύνη και σε κατάσταση ευαλωτότητας, η εμπειρία αυτή μετατρέπεται συχνά σε τραυματική υπενθύμιση πως η ανθρώπινη ανάγκη – ακόμη και για περίθαλψη – μπορεί να αποτιμηθεί με όρους κερδοφορίας. Τα παραδείγματα, λυπηρά πολλά και μάλιστα πρόσφατα. Σε ιδιωτικό ιατρείο στη Χερσόνησο, τουρίστας χρεώθηκε 600 ευρώ για πέντε ράμματα· μια πράξη ρουτίνας, με κόστος που αγγίζει την παραλογισμένη υπεραξία.
Στην Κίσσαμο, οδοντίατρος ζήτησε για μια απονεύρωση αντίτιμο 800 ευρώ – ποσό που δεν αντανακλά σε καμία ιατρική, ηθική ή τουριστική λογική. Όταν η ανάγκη γίνεται ευκαιρία για εκμετάλλευση, τότε δεν μιλούμε απλώς για ελεύθερη αγορά· μιλούμε για κατάχρηση εμπιστοσύνης. Συχνά, μάλιστα, η υπέρογκη αυτή χρέωση επιχειρείται να δικαιολογηθεί με την επίκληση των «ασφαλιστικών καλύψεων» των επισκεπτών, υπονοώντας πως το κόστος δεν θα επιβαρύνει τον ίδιο τον ασθενή. Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι πολύ πιο σύνθετη – και συχνά σκληρή. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι καλύψεις αυτές είτε δεν ισχύουν, είτε προϋποθέτουν γραφειοκρατικές διαδικασίες που ακυρώνουν την άμεση φροντίδα. Ο άνθρωπος με τον πονόδοντο στην Κίσσαμο, δεν υποβλήθηκε ποτέ σε θεραπεία· παρέμεινε να πονά για όλη τη διάρκεια των διακοπών του, αδυνατώντας να ανταποκριθεί στο κόστος. Τι ακριβώς του προσφέραμε; Με τέτοιες λογικές, η αισχροκέρδεια κανονικοποιείται. Και σιγά-σιγά, μέσα σε μια σιωπή που μας ενοχλεί όλο και λιγότερο, συμφωνούμε όλοι – έστω κι ασυνείδητα – ότι είμαστε «οι έξυπνοι» (ή μήπως κουτοπόνηροι που αποσπούμε ένα υπερκέρδος εις βάρος του απροστάτευτου. Είναι η λογική της αρπαχτής – ενός σκιώδους τρόπου σκέψης που ταλαιπωρεί τον τόπο μας, τον υποσκάπτει και τον φθείρει εκεί που πονά περισσότερο: στο ήθος.
Η πρακτική αυτή δεν αμαυρώνει απλώς την προσωπική ευθύνη εκείνων που την εφαρμόζουν, αλλά – αθροιστικά και σιωπηλά – υπονομεύει την τουριστική φήμη ενός τόπου που βασίζει την ελκυστικότητά του, μεταξύ άλλων, στην ανθρώπινη θέρμη και την ασφάλεια που παρέχει. Δεν ζητείται τίποτε υπερβολικό. Ζητείται το αυτονόητο: ένας ορίζοντας ηθικής ενσυναίσθησης, μια βασική συνέπεια ανάμεσα στην ιατρική ευθύνη και τον σεβασμό προς τον επισκέπτη. Οι τουρίστες δεν είναι περιφερόμενα πορτοφόλια· είναι πρόσωπα με ανάγκες, που τιμούν με την παρουσία τους έναν τόπο και αξίζουν στοιχειώδη προστασία και αξιοπρέπεια. Ας μη συγχέεται, λοιπόν, η επαγγελματική ιδιότητα με την επιχειρηματική ασυδοσία. Η ιατρική, ακόμη και εντός ιδιωτικού πλαισίου, φέρει ένα φορτίο ηθικής υποχρέωσης, και ο τόπος μας – με την ιστορία, τον πολιτισμό και τις αξίες του – οφείλει να θυμίζει, σιωπηλά αλλά σταθερά, πως η φιλοξενία δεν είναι υπηρεσία προς πώληση, αλλά στάση ζωής»,καταλήγει η κ.Μαυρόκωστα.
Το σχόλιο Πατριανάκου
«Η αγορά είναι ελεύθερη, αλλά καλό είναι φαινόμενα κερδοσκοπίας στην Ιατρική να αποφεύγονται» είπε στην «Π» ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Ηρακλείου Αλέξανδρος Πατριανάκος ο οποίος φάνηκε να γνωρίζει τα υπέρογκα ποσά που καλούνται να πληρώσουν οι τουρίστες στις διακοπές τους, αν απευθυνθούν σε ιδιωτικές υπηρεσίες υγείας.