Ο στόχος είναι πολύ υψηλός… ή μάλλον χαμηλός! Ένα διαφορετικό reunion κάνουν φέτος σπηλαιολόγοι από όλη τη χώρα που έχουν βάλει πλώρη για να εξερευνήσουν το βαθύτερο σημείο της Ελλάδας, τον Γουργούθακα στα -1208 μέτρα!
Πρόκειται για ένα σπήλαιο της περιφερειακής ενότητας Χανίων και η είσοδός του τοποθετείται στα Λευκά Όρη σε υψόμετρο 1600 μέτρων. Είναι το βαθύτερο σπήλαιο στην Ελλάδα που έχει ανακαλυφθεί. Έχει βάθος 1.208 μέτρων και είναι το 43ο βαθύτερο σπήλαιο του κόσμου.
Η προαποστολή από 10 έως 19 Ιουνίου ολοκληρώθηκε με επιτυχία, συμμετείχαν σε αυτή 18 άτομα, εκπρόσωποι της σπηλαιολογικής κοινότητας της χώρας, εκ των οποίων οι έξι από την Κρήτη.
Το παραπάνω διάστημα, τα μέλη της αποστολής μετέφεραν πάνω από μισό τόνο υλικών από το τέλος του δρόμου στις Χώσες έως την κατασκήνωση (LO_01) σε δύσβατη διαδρομή περίπου δυόμιση ωρών, αρμάτωσαν το βάραθρο Γουργούθακας από 0 έως -700m, δημιουργήσαν θερμό σημείο ξεκούρασης των σπηλαιοεξερευνητών στα -300m, τοποθετήθηκε τηλεφωνική γραμμή από την κατασκήνωση (LO_01) έως την είσοδο του Γουργούθακα και από την είσοδο έως στα -300m στο θερμό σημείο, εξασφάλισαν το νερό της κύριας αποστολής του Αυγούστου από κοντινό βάραθρο (LO_23) στο οποίο τοποθετήθηκαν νέες δεξαμενές και έγιναν διανοίξεις, εγκατέστησαν θερμοϋγρασιογράφους στο εσωτερικό του Γουργούθακα.
Ακόμα, έγινε παρατήρηση των διαφορετικών λιθολογιών στο εσωτερικό των σπηλαίων, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή, χαρτογράφησαν με DISTO-X τα πρώτα 450m του σπηλαίου.
Τα μέλη της προαποστολής τονίζουν πως «αυτοί και άλλοι μικρότεροι στόχοι που επιτεύχθηκαν βοηθούν στην επίτευξη των στόχων της κύριας αποστολή του Αυγούστου. Το κυριότερο όμως είναι ότι διαφορετικοί άνθρωποι από διαφορετικούς σπηλαιολογικούς συλλόγους ένωσαν τις δυνάμεις τους, συνεννοήθηκαν και έβαλαν τον καλύτερο εαυτό τους για να βγει κάτι καλό.
Και βγήκε. Ραντεβού τον Αύγουστο».
![ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΠΗΛΑΙΟΛΟΓΩΝ Ένα... reunion στον Γουργούθακα!]()
Διεθνές ενδιαφέρον
Όπως είναι γνωστό, ο Γουργούθακας ανακαλύφθηκε το 1990 από την Σπηλαιολογική Αποστολή της ομάδας Καταμαράν, η οποία προέρχεται από το Μονμπελιάρ της Γαλλίας. Το 1998, η ίδια ομάδα έφτασε στην μικρή λίμνη (φρεάτιο) στο βυθό, σε βάθος 1.208 μέτρων. Η κύρια λίμνη δεν έχει ακόμα εξερευνηθεί.
Ο κ. Μάρκος Βαξεβανόπουλος, από την Εταιρεία Σπηλαιολογικών Ερευνών Θεσσαλίας “Χείρων”, αναφέρει στην «Π» πως στόχος της προαποστολής, ο οποίος και επετεύχθη, ήταν οι σπηλαιολόγοι να προλειάνουν το έδαφος για την κύρια αποστολή που θα γίνει το διάστημα από 30 Ιουλίου ως 16 Αυγούστου και θα λάβουν μέρος σε αυτή 32 άτομα από όλη τη χώρα.
Ενώ είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον να συμμετέχουν άτομα από το εξωτερικό, αρχικά, αποφασίστηκε στη δράση να λάβουν μέρος μονάχα Έλληνες, σαν ένα είδος reunion της σπηλαιολογικής κοινότητας της χώρας μετά από δύο χρόνια πανδημία.
Το σπήλαιο δεν έχει φιλοξενήσει αποστολή τα τελευταία 20 χρόνια, σκοπός των σπηλαιολόγων είναι να το εξερευνήσουν και να το χαρτογραφήσουν με σύγχρονα μέσα, ένα αποστασιόμετρο λέιζερ, και να προχωρήσουν σε κατάδυση στο εσωτερικό του.
Υπάρχουν δύο σιφόνια, λίμνες, που σταματούν την εξερεύνηση, στα μείον 730 και μείον 1208 μέτρα.
Οι εξερευνητές θα κατεβάσουν υλικά κατάδυσης, όσα χρειάζονται, και θα γίνει υποβρύχια σπηλαιοεξερεύνηση, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε ένα τέτοιο βάθος. Πρόκειται για ένα πολύ μεγάλο εγχείρημα.
Ο κ. Μάρκος Βαξεβανόπουλος αναφέρει πως η όλη προσπάθεια έχει αγκαλιαστεί από την τοπική κοινότητα, άτομα από τα γύρω χωριά βοήθησαν όσο μπορούσαν τα μέλη της προαποστολής. Η πρώτη μέρα ήταν πολύ κομβική, έπρεπε να μεταφερθούν πάνω από μισό τόνο υλικά και η συμβολή όλων ήταν καθοριστική ενώ σημαντική είναι η στήριξη που παρέχει και ο Δήμος Αποκορώνου.
Ο ίδιος αναφέρει πως η προαποστολή πήγε πάρα πολύ καλά, «εντυπωσιαστήκαμε από το εσωτερικό του σπηλαίου», λέει. Τα βάθη είναι μεγάλα, υπάρχουν 30 και 40 μέτρα μήκος και πλάτος, χωράει ένα ολόκληρο γήπεδο στο εσωτερικό του!
Οι σπηλαιολόγοι αντιμετώπισαν την εξής δυσκολία: είμαστε ακόμα στη διαδικασία λιωσίματος των πάγων και υπήρχε σταγονοροή, τα μέλη της αποστολής διαρκώς βρέχονταν ενώ η θερμοκρασία ήταν σταθερά στους 6 βαθμούς Κελσίου.
Η μεγαλύτερη δυσκολία, όμως, ήταν η μεταφορά των υλικών στα μείον 700 μέτρα. Στόχος είναι να στηθεί μία κατασκήνωση για τους σπηλαιοεξερευνητές, οι οποίοι θα εργάζονται επί 24ωρα στο εσωτερικό του.
Μία περιπέτεια μόλις ξεκίνησε!