Με πανό και συνθήματα οι εργαζόμενοι στην επιστημονική έρευνα διαμαρτυρήθηκαν το πρωί της Πέμπτης στο Ηράκλειο, για τις συνθήκες εργασίας τους.
Η απεργιακή συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε στις 10.30 π.μ. στο Νέο Κέντρο Επιστήμης και Πολιτισμού του ΙΤΕ στο κέντρο του Ηρακλείου (Αβέρωφ & Ζωγράφου).
Σε απεργιακή κινητοποίηση προχωρούν σήμερα, Πέμπτη 29 Μαΐου, τα σωματεία εργαζομένων στην επιστημονική έρευνα σε όλη την Ελλάδα, καταγγέλλοντας την προβληματική διοικητική και οικονομική διαχείριση, με απαρχαιωμένες υποδομές και το κυριότερο, με τις εργασιακές σχέσεις σε απορρύθμιση.
«Το συγκεκριμένο σημείο επιλέχθηκε-τονίζουν- καθώς κρίνουμε ότι τα αιτήματα της απεργίας θα πρέπει να κοινοποιηθούν ευρύτερα στην κοινωνία του Ηρακλείου. Μετά τη συγκέντρωση θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση στην πλ. Δασκαλογιάννη. Στόχος της συγκέντρωσης είναι αυτή να αποτελέσει σημείο συνάντησης όλων όσων συμμετέχουμε ενεργά στην ερευνητική διαδικασία σε τοπικό επίπεδο, ανοιχτής συζήτησης των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε και συντονισμού για τις επόμενες δράσεις μας».
Την απεργία προκήρυξε η ΠΟΕΕΚ-Ι (Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων Ερευνητικών Κέντρων και Ιδρυμάτων) και μια σειρά σωματείων, συλλόγων και φορέων της έρευνας και της διδασκαλίας συντονίστηκαν και αποφάσισαν το κάλεσμα Πανελλαδικής Απεργίας στις 29 Μάη.
«Εδώ και χρόνια οι φορείς και τα σωματεία των εργαζομένων στην έρευνα και στη διδασκαλία συζητούν για τις συνθήκες εργασίας, τις σχέσεις εργασίας και τις διεκδικήσεις των επισφαλώς εργαζομένων στη διδασκαλία και στην έρευνα. Από τη μία πλευρά, τα αριθμητικά δεδομένα -όπως ο αριθμός των συμβασιούχων διδασκόντων/ουσών στα Πανεπιστήμια και η αναλογία τους με τα μέλη ΔΕΠ= και από την άλλη, τα ποιοτικά δεδομένα -όπως οι τύποι συμβάσεων στην έρευνα και τα δικαιώματα που τις συνοδεύουν- συνθέτουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο θέτουμε τις διεκδικήσεις μας για τις αναγκαίες προϋποθέσεις και συνθήκες ανάπτυξης της επιστημονικής έρευνας στην Ελλάδα και της διδασκαλίας στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση».
Χαιρετισμός του Δημήτρη Βρύσαλη, περιφερειακού συμβούλου της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Κρήτης και πρόεδρου του Σωματείου Εργαζομένων ΠΑΓΝΗ, στην απεργιακή συγκέντρωση των ερευνητών στο Ηράκλειο.
Στην απεργιακή συγκέντρωση των ερευνητών στο Ηράκλειο, σήμερα, 29 Μάη, παραβρέθηκε ο Δημήτρης Βρύσαλης, περιφερειακός σύμβουλος της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Κρήτης και πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων ΠΑΓΝΗ.
Στον χαιρετισμό του έκφρασε την αλληλεγγύη και στήριξη στον αγώνα τους για την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων τους, για να μπορούν απρόσκοπτα να επιτελούν το έργο τους στην Επιστήμη και την Έρευνα, ενάντια στην πολυδιάσπαση των εργασιακών σχέσεων και την επέκταση των «ελαστικών» σχέσεων εργασίας, τις συμβάσεις με ημερομηνία λήξης. Για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με αυξήσεις στους μισθούς, για κατάργηση της ανασφάλιστης απασχόλησης, για δουλειά με πλήρη εργασιακά δικαιώματα σε όλες τις βαθμίδες και τομείς εργασίας. Ενάντια στην υποχρηματοδότηση, στο διαρκές κυνήγι χρηματοδοτήσεων, στην επιχειρηματικότητα, την προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων και ανταγωνιστικότητα των ερευνητικών ιδρυμάτων.
Αναφέρθηκε στις απαράδεκτες συνθήκες που βιώνει η πλειοψηφία των εργαζομένων στα ερευνητικά κέντρα, που ζουν στην αβεβαιότητα για το μέλλον τους, εργάζονται με εξαντλητικά ωράρια, υποβάλλονται σε όλη την γκάμα των εργασιακών σχέσεων και των πιο σύγχρονων μορφών εκμετάλλευσης, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων – ΕΕ.
Ο περιφερειακός σύμβουλος της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Κρήτης κατήγγειλε την έρευνα στην υπηρεσία του πολέμου, τη μετατροπή σε Παραρτήματα του ΝΑΤΟ πανεπιστήμιων και ερευνητικών κέντρων, που όσο βαθαίνει η εμπλοκή της χώρας στους πολυπλόκαμους Νατοϊκούς σχεδιασμούς, τόσο αυξάνεται και η πίεση προς τα ιδρύματα να τους υπηρετήσουν. Σε μια φάση όμως που ο κόσμος κυριολεκτικά φλέγεται, οι εξελίξεις αυτές μόνο επικίνδυνες μπορούν να είναι, τόσο για την Έρευνα όσο και για τους λαούς.
Τέλος, υπογράμμισε ότι οι εργαζόμενοι μπορούν με τους αγώνες τους να ανατρέψουν τους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς ενάντια στα δικαιώματά τους και να προτάξουν τις δικές τους σύγχρονες ανάγκες!
Μέσα από τον αγώνα για έναν δρόμο ανάπτυξης που, αντί για το κέρδος, θα έχει στο κέντρο του τον άνθρωπο και τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες, η ανάπτυξη της ερευνητικής διαδικασίας, η παραγωγή νέας γνώσης, η ανάπτυξη των διαφόρων επιστημονικών αντικειμένων, θα είναι πραγματικά όπλο, ώστε ο άνθρωπος να μπορεί να βελτιώσει τους όρους ζωής του και να αλλάξει τον κόσμο.