Δημαιρεσίες φέρνει το 2022 στον Δήμο Ηρακλείου, καθώς όπως όλα δείχνουν στις 3 Ιανουαρίου αναμένεται να συγκληθεί το Δημοτικό Συμβούλιο με σκοπό να εκλέξει νέο προεδρείο και νέα σύνθεση στην Οικονομική Επιτροπή και στην Επιτροπή Ποιότητας Ζωής.
Όπως είναι γνωστό, με βάση το υφιστάμενο πλαίσιο τόσο ο πρόεδρος του Σώματος όσο και η πλειοψηφία των δύο επιτροπών ελέγχεται από τη δημοτική Αρχή, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι δεν αναμένονται θεαματικές ανακατατάξεις σε ότι αφορά στη σύνθεση των οργάνων.
Το γεγονός αυτό λειτουργεί καθησυχαστικά για τη δημοτική Αρχή, που έχει την ασφάλεια της εκλογής των προσώπων της επιλογής της, ανεξάρτητα από το τι θα ψηφίσει η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου.
Ωστόσο θα έχει ενδιαφέρον εάν μέχρι τη λήξη του τρέχοντος έτους γίνει κάποια προσπάθεια πολιτικής συνεννόησης με τις παρατάξεις της αντιπολίτευσης σε ό,τι αφορά την κατανομή των θέσεων των επικεφαλής των δύο Επιτροπών και του νέου προεδρείου του Δημοτικού Συμβουλίου. Αυτό άλλωστε είχε επιχειρηθεί και την προηγούμενη χρονιά με μεγάλη αποτυχία, οπότε οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης έκαναν λόγο για «προσχηματικό διάλογο», αφού δεν βρέθηκε μια «χρυσή τομή» σε ό,τι αφορά τις επιλογές των προσώπων που θα στελεχώσουν τα κορυφαία όργανα της Λότζια.
Ωστόσο, ανεξάρτητα από την όποια πολιτική συζήτηση ακολουθήσει τις επόμενες μέρες για τη δημοτική Αρχή, είναι αδιαπραγμάτευτη η παραμονή του Γρηγόρη Πασπάτη στη θέση του προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου, ο οποίος θεωρείται ακλόνητος.
Αυτό δεν οφείλεται μόνο στο δεδομένο ότι αποτελεί προσωπική επιλογή του δημάρχου Ηρακλείου κ. Βασίλη Λαμπρινού αλλά και στο γεγονός ότι στο εσωτερικό της δημοτικής παράταξης είναι το μοναδικό πρόσωπο που κανείς δεν τολμά να αμφισβητήσει μετά την πολιτική αυτοθυσία του στην επανεκλογή της δημοτικής Αρχής. Η θέση του προέδρου του Σώματος έρχεται ως ελάχιστη ανταπόδοση της προσφοράς και του πολιτικού ήθους του, που για τον δήμαρχο Ηρακλείου είναι τα μετρήσιμα στοιχεία που ενσαρκώνουν το ηθικό πλεονέκτημα της δημοτικής Αρχής.
Σε ό,τι αφορά τη σύνθεση των επικεφαλής των δύο Επιτροπών, τα κουκιά είναι μετρημένα και οι επιλογές εντελώς περιορισμένες. Η αθροιστικά μικρή δύναμη της δημοτικής Αρχής δεν αφήνει μεγάλα περιθώρια ανακατατάξεων, που ακόμα και αν δρομολογηθούν αυτές μοιραία θα συνδέονται και με τις αλλαγές των αντιδημάρχων, η θητεία των οποίων λήγει τον Μάρτιο.
Αν δηλαδή ο κ. Λαμπρινός έχει στο σχεδιασμό του να ανακατέψει την τράπουλα και να αλλάξει τις θέσεις των αντιδημάρχων, οι όποιες αλλαγές θα επηρεάσουν με τη μορφή ντόμινο και τους επικεφαλής των Επιτροπών.
Για παράδειγμα, είθισται ο πρόεδρος της Οικονομικής Επιτροπής να είναι και αντιδήμαρχος Οικονομικών, οπότε εκτιμάται ότι αν γίνει αλλαγή στο ένα πόστο είναι πιθανό να αλληλεπιδράσει και στο άλλο.
Από την πλευρά της αντιπολίτευσης πάντως εκφράζεται μια γενικευμένη δυσφορία για το γεγονός ότι δεν υπάρχει αναλογική εκπροσώπησή της στα όργανα του Δήμου, με βάση τη δύναμη των εκλεγμένων δημοτικών συμβούλων των παρατάξεων, γεγονός που όπως υποστηρίζει είναι αντιδημοκρατικό αλλά και πολιτικά αλαζονικό, αφού με την πολιτική πρακτική που ακολουθείται οι αριθμητικά λίγοι σύμβουλοι της συμπολίτευσης κατέχουν όλες τις θέσεις εξουσίας, τις οποίες ανθρωπίνως είναι αδύνατο να υπηρετήσουν και αυτό όπως τονίζουν έχει κόστος για την ίδια την πόλη.
Από την πλευρά της δημοτικής Αρχής πάντως αυτό το οποίο τονίζεται είναι ότι η αντιπολίτευση έχει στερεοτυπικά αγκιστρωθεί στο εκλογικό αποτέλεσμα του πρώτου γύρου των εκλογών, αφού προφανώς έχει αντικειμενική δυσκολία να αποδεχτεί ότι η δεύτερη Κυριακή των εκλογών ανέδειξε και τον δήμαρχο και τη δημοτική Αρχή.