Από τα Αστερούσια σε ολόκληρη την Ελλάδα αντηχούσε χθες το μοιρολόι για το μικρό Ζαχαρία. Αυτό το λιλιπούτειο πλάσμα με το σπινθηροβόλο βλέμμα, η χαρά της ζωής στην εξαιρετικά σύντομη διαδρομή του πάνω στη γη, πέταξε για πάντα στους ουρανούς λίγο πριν τη 1 χθες τα ξημερώματα.
Για τον Παναγιώτη και την Αγγέλα, τους τραγικούς γονείς, όλο αυτό ήταν ένας διπλός θάνατος.
Το παιδάκι τους έφυγε από τη ζωή, επέστρεψε σαν από θαύμα και τελικά «γλίστρησε» μέσα από την αγκαλιά τους, κάνοντας χίλια κομμάτια την καρδιά τους.
Μία ακροβασία μεταξύ ζωής και θανάτου, ελπίδας και απόγνωσης, εξύψωσης και συντριβής.
Το συναίσθημα κόντρα στη λογική με ζητούμενο την υπέρβαση. Από το μεσημέρι της Τετάρτης οπότε και συνέβη η ανείπωτη τραγωδία μέχρι και χθες τα ξημερώματα συνέβησαν συνταρακτικά πράγματα που έκαναν μία ολόκληρη Ελλάδα να δακρύσει και να προσευχηθεί.
Πολλοί πίστεψαν στο θαύμα. Το γεγονός ότι ο Ζαχαρίας εμφάνισε σφυγμό λίγο πριν παραληφθεί από τη νεκροφόρα -έπειτα από 2,5 ώρες υπεράνθρωπων προσπαθειών από μέρους των γιατρών που έβαλαν στην άκρη λογική και πρωτόκολλα-εκλήφθηκε ως σημάδι.
Το παιδί «πήγε και ήρθε» και οι συγγενείς βρέθηκαν για λίγο από την κόλαση στον παράδεισο.
Όμως ούτε στιγμή δεν ξέχασαν την κρισιμότητα της κατάστασης, καθώς οι γιατροί είχαν εξηγήσει πλήρως τι ακριβώς συνέβαινε και τους είχαν προετοιμάσει για το μοιραίο.
Όσο ακόμα χτυπούσε η καρδούλα του βρήκαν το κουράγιο να τον αεροβαπτίσουν στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο και να τον ονομάσουν Ζαχαρία (το όνομα των παππούδων του) αλλά και Νικήτα.
Το είχαν τάξει στη χάρη του και σκόπευαν να τον βαπτίσουν εκεί μαζί με τη νεογέννητη αδερφούλα του.
Χθες στις 8.30 το πρωί, λίγες ώρες πριν από την κηδεία, συγγενείς βάπτισαν στην εκκλησία της Λιγορτύνου την μόλις 5 μηνών μπέμπα της οικογένειας, τη μικρή Νεκταρία.
Τα δάκρυα έτρεχαν ποτάμι από τα μάτια των λιγοστών συγγενών που ήταν παρόντες. Αλλιώς τα σχεδίαζαν, αλλιώς ήρθαν. Θα καμάρωναν μαζί τα δύο αδερφάκια στην βάπτιση τους. Μαύρη η ψυχή τους από τον πόνο και την οδύνη. Συντετριμμένος και ο ιερέας του χωριού.
Προσπαθεί και εκείνος να σταθεί στο πλευρό της οικογένειας, να συμπαρασταθεί, να δώσει κουράγιο… Έζησε από κοντά το δράμα της από την πρώτη στιγμή… Ήταν την Τετάρτη το απόγευμα που κίνησε για το σπίτι τους. Τα κακά μαντάτα του θανάτου είχαν ήδη γίνει γνωστά. Τα δεδομένα άλλαξαν και μία αμυδρή ελπίδα φάνηκε στο βάθος. Και τελικά χθες βρέθηκε ξανά εκεί για το τελευταίο κατευόδιο.
Συγκλονιστικές οι σκηνές κατά την άφιξη της νεκρικής πομπής με την σορό του δίχρονου Ζαχαρία. Θρήνος και οδυρμός από ένα ολόκληρο χωριό, σπαρακτικό το μοιρολόι της γιαγιάς που βρήκε το εγγόνι της στο βαρέλι με το ασβεστόνερο.
Συγγενείς είχαν στρώσει με κρινάκια το δρόμο απ’ όπου θα περνούσε το αδικοχαμένο πλασματάκι. Εκατοντάδες κόσμου ήταν εκεί για το τελευταίο αντίο στον άγγελο της Λιγορτύνου. Στη διαδρομή από το σπίτι προς την εκκλησία και το κοιμητήριο ράγισαν και οι πέτρες.
Τραγικές φιγούρες ο Παναγιώτης και η Αγγέλα, δύο νέοι άνθρωποι, γονείς τριών μικρών παιδιών που πάλευαν σκληρά για την οικογένεια τους. Είχαν ξεκινήσει να χτίζουν ένα δικό τους σπιτικό και έκαναν όνειρα που έμελλε να καταποντιστούν στο πένθος.
Δυστυχώς το κακό καραδοκεί και αρκούν ελάχιστα λεπτά για να ανατρέψουν και να συντρίψουν ζωές. Μόνη τους παρηγοριά το παλιρροϊκό κύμα αγάπης και συμπαράστασης χιλιάδων ανθρώπων που τους συμπονούν και προσεύχονται να μπορέσουν και πάλι να σταθούν στα πόδια τους και να βρουν τον βηματισμό τους.