Έχουν περάσει σχεδόν πέντε χρόνια από την ημέρα της ασύλληπτης τραγωδίας που γράφτηκε μπροστά από το Πολυτεχνείο Κρήτης όταν διερχόμενος οδηγός παρέσυρε στοΝ θάνατο δύο νέα παιδιά που είχαν βγει βόλτα με το σκυλί τους, την 20χρονη Στέλλα Μούσχου και τον 19χρονο Γιάννη Στρογγυλό.
Η διπλή τραγωδία είχε συγκλονίσει ολόκληρη την Ελλάδα, είχε προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων, ενώ οι οικογένειες των δύο αδικοχαμένων νέων περιμένουν ακόμα να αποδοθεί δικαιοσύνη για τις δυο ζωές που έσβησαν τόσο πρόωρα και άδικα στην άσφαλτο.
Η εκδίκαση της υπόθεσης, μετά από αναβολές, έχει προσδιοριστεί για την Τετάρτη, στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Χανίων.
Ενόψει της εκδίκασης της υπόθεσης, εκτός φυσικά απροόπτου, ο πανελλαδικός σύλλογος «SOS Τροχαία Εγκλήματα», καυτηριάζει έντονα το γεγονός ότι έχουν περάσει τέσσερα χρόνια και 7 μήνες και ακόμα δεν έχει εκδικαστεί η υπόθεση σε πρώτο βαθμό αλλά και το γεγονός ότι η αποδιδόμενη κατηγορία δεν είναι κακουργηματική.
Στη σχετική ανακοίνωση που εξέδωσε, υπογραμμίζεται ότι ο κατηγορούμενος οδηγός είχε αναπτύξει ταχύτητα 127 χιλιομέτρων την ώρα σε ένα δρόμο με όριο τα 40 χιλιόμετρα και ότι αφού χτύπησε τα παιδιά, επιτάχυνε με 170 χιλιόμετρα και σταμάτησε αναγκαστικά μετά από σύγκρουση με σταθμευμένο όχημα.
«Αυτή η παραβατική συμπεριφορά, με αυτά τα αποτελέσματα, θεωρήθηκαν από την Εισαγγελία Χανίων απλή αμέλεια. Έτσι στο δράστη έχουν αποδοθεί κατηγορίες σε βαθμό πλημμελήματος: Ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή και φυσικά δεν κρατήθηκε ούτε στιγμή.
Ο SOS Τροχαία Εγκλήματα έχει θέσει επανειλημμένα, χωρίς ανταπόκριση, στους «αρμόδιους» τόσο το θέμα του επιπέδου των κατηγοριών που αποδίδονται στους δράστες τροχαίων εγκλημάτων (τα οποία αυτόματα χαρακτηρίζονται πλημμελήματα) όσο και το θέμα των αλλεπάλληλων αναβολών και της μη πρόταξης στα πινάκια των δικαστηρίων των υποθέσεων ανθρωποκτονιών και σοβαρών τραυματισμών.
Η υπόθεση του φόνου της Στέλλας και του Γιάννη αποτελεί εμβληματική υπόθεση αναμέτρησης δύο κόσμων.
Αυτού της υπεράσπισης της ανθρώπινης Ζωής σαν απόλυτης αξίας και αυτού της προώθησης και υπεράσπισης της μηχανοκίνησης χωρίς κανένα πρόσχημα και της αντιμετώπισης των θανάτων και των τραυματισμών στο δρόμο σαν αναπόφευκτης παράπλευρης απώλειας.
Αν ο φόνος της Στέλλας, του Γιάννη και του σκύλου τους δεν αποτελεί κακούργημα, κανένα τροχαίο στην Ελλάδα δεν πρόκειται ποτέ να θεωρηθεί κακούργημα.
Είναι προφανές πως οποιαδήποτε ποινή δεν πρόκειται να φέρει πίσω τις ζωές των παιδιών που τόσο άδικα χάθηκαν, ούτε θα απαλύνει την οδύνη των δικών τους ανθρώπων.
Όμως ο καθένας καταλαβαίνει τι μήνυμα εκπέμπει η Πολιτεία και η Δικαιοσύνη προς τα θύματα αλλά και προς τον δράστη αυτού αλλά και κάθε μελλοντικού τροχαίου συμβάντος.
Τα τροχαία εγκλήματα, που με τόση σφοδρότητα επανέκαμψαν ιδιαίτερα στην Κρήτη μετά την άρση των περιορισμών στην κυκλοφορία δεν απαιτούν μόνο φυσικούς αυτουργούς.
Προϋποθέτουν την ύπαρξη ηθικών αυτουργών που τα βαφτίζουν πλημμελήματα, προϊόντα της τύχης, αμέλειας, κακιάς στιγμής και οποιουδήποτε άλλου παράγοντα που θα θεμελιώσει το ανεύθυνο και το ατιμώρητο του κάθε φονιά οδηγού.
Ο SOS Τροχαία Εγκλήματα καλεί κάθε συλλογικότητα και κάθε πολίτη που αγωνίζεται για την οδική ασφάλεια και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια να εκφράσει την αλληλεγγύη του στις οικογένειες των θυμάτων που θα υποστούν ακόμα μια φορά μια βασανιστική διαδικασία σ ένα θέατρο του παραλόγου που έχει καταδικάσει ισόβια τις οικογένειες των θυμάτων και αναζητεί εμμονικά τρόπους για να διασφαλίσει την ασυλία των δραστών.
– Όχι στη νομιμοποίηση των τροχαίων εγκλημάτων.
– Χωρίς Δικαιοσύνη δεν θα υπάρξει Ειρήνη στους Δρόμους»..