Σκληρή πολιτική επίθεση αναμένεται να δεχτεί η δημοτική Αρχή στη σημερινή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, σε σχέση με την πολιτική διαχείριση των οικονομικών του Δήμου Ηρακλείου, στο πλαίσιο της συζήτησης του οικονομικού ισολογισμού και απολογισμού για το 2019.
Όπως προκύπτει, τα έσοδα και τα έξοδα της προηγούμενης χρονιάς που είναι ισοσκελισμένα φτάνουν τα 121.888.194 ευρώ, ενώ οι απαιτήσεις του Δήμου από βεβαιωμένα τέλη φτάνουν τα 102.393.625 ευρώ έναντι 98.551.856 ευρώ που ήταν το 2018.
Τα ταμειακά διαθέσιμα του Δήμου τέλος του 2019 ήταν 52.380.475 ευρώ και το υπόλοιπο των μακροπρόθεσμων δανείων ανέρχεται στα 22.702.630 ευρω.
Στην εισήγηση χαρακτηρίζεται ενθαρρυντική η ανάλυση των οικονομικών που όπως τονίζεται αποτελεί καρπό της συνεργασίας του Δημοτικού Συμβουλίου, του δημάρχου, της Οικονομικής Επιτροπής και του προσωπικού του Δήμου Ηρακλείου.
Με δηλώσεις του στην «Π» ο επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης, Δημήτρης Βρύσαλης τονίζει μεταξύ άλλων ότι «στον ισολογισμό και στον απολογισμό ενός φορέα αποτυπώνεται η πολιτική του και ο βαθμός υλοποίησης του σε σχέση με τα οικονομικά δεδομένα.
Η έκθεση των πεπραγμένων του Δήμου δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτόν τον γενικό κανόνα. Η σημερινή δημοτική Αρχή υπηρέτησε με την έννοια ότι αποδέχτηκε την επιβαλλόμενη πολιτική χωρίς αντιδράσεις και μάλιστα σε ορισμένα ζητήματα ήταν φανατική για την εφαρμογή της, όπως την αντιλαϊκή πολιτική της μείωσης κρατικής χρηματοδότησης.
Αντί να αντιδράσει, είπε “μπορώ να τα φέρω βόλτα και με λιγότερα λεφτά και θα νοικοκυρέψω τον Δήμο”. Αντίστοιχα αποδέχτηκε τη μείωση του προσωπικού, την ιδιωτικοποίηση τομέων λειτουργίας του Δήμου, όπως το πράσινο, την καθαριότητα, τον πολιτισμό, το ηλεκτρολογικό.
Στο πλαίσιο αυτής της αντίληψης, η διοίκηση του Δήμου υλοποιεί βασικές κατευθύνσεις της αντιλαϊκής πολιτικής, ενώ δεν διεκδικεί μέτρα που αφορούν τις λαϊκές ανάγκες. Για παράδειγμα, η δημοτική Αρχή έχει ευθύνες μαζί με την κυβέρνηση για την κατάσταση που επικρατεί στη σχολική στέγη, δεν διεκδικεί τους παράνομα παρακρατημένους πόρους, ώστε να χρησιμοποιηθούν για τις λαϊκές ανάγκες, βάζει πλάτη στην πολιτική υποβάθμισης και εργολαβοποίησης των υπηρεσιών, ο λαός δεν πρέπει να συμβιβαστεί με τα ελάχιστα, με τα ψίχουλα, αλλά να οργανώσει τη διεκδίκηση απέναντι σε κυβέρνηση και Δήμο με βάση τις σύγχρονες ανάγκες του.
Όλα αυτά, την ώρα που η δημοτική Αρχή οφείλει απέναντι στην κοινωνία να απαιτήσει μέτρα για την προστασία της υγείας, για αντισεισμική και αντιπλημμυρική προστασία, για πυροπροστασία, να παλέψει για τον σχεδιασμό ενός προγράμματος σχολικής στέγης με ανέγερση σύγχρονων διδακτηρίων, κόντρα στην πολιτική που θέλει τα παιδιά του να στριμώχνονται μέσα σε τενεκεδένια κουτιά, όπως τα προκάτ που προορίζει για τη στέγαση νηπίων και προνηπίων».