Θλίψη προκαλεί η απώλεια του πρώην κοινοτάρχη Καστελλίoυ Γιάννη Λιονάκη (Λιονή), ενός ανθρώπου που υπηρέτησε την αυτοδιοίκηση πριν έρθει ο Καποδίστριας να συνενώσει τις κοινότητες αλλά και έγινε υπέρμαχος των συνενώσεων.
Ο Ιωάννης Χαραλαμπάκης τον αποχαιρετά με μια συγκινητική ανάρτηση αναφερόμενος στην ανιδιοτελή προσφορά του και στον αγώνα του για το κοινό καλό.
Χαρακτηριστικά αναφέρει:
ΑΓΑΠΗΜΈΝΕ ΓΙΑΝΝΗ ΛΙΟΝΑΚΗ.
ΦΙΛΕ ΛΙΟΝΗ.
Έφυγες απο τη ζωή αλλά σίγουρα δεν θα φύγεις απο την καρδιά μας και τη σκέψη μας.
Ήσουν πάντα κοινωνικός και δραστήριος για το κοινό καλό χωρίς να σε ενδιαφέρει ότι ήταν σε βάρος του εαυτού σου.
Περήφανος με τη σωστή έννοια, αξιοπρεπεπής, φίλος, φίλος και με τους “εχθρούς” σου σε εισαγωγικά γιατί εχθρούς δεν είχες.
Ήσουν Πρόεδρος της πρώην Κοινότητα Καστελλίου με μεγάλο έργο γενικά την τετραετία που ήσουν, με κυρίαρχο την άρδευση του κάμπου και αντί να πάς για τη σίγουρη δεύτερη τετραετία που θα σου έδινε μια μεγάλη σύνταξη απο πολύ νωρίς, εσύ εργάστηκες συμφώνησες και αγωνίστηκες για την εθελοντική συνένωση των γύρω χωριών και τη δημιουργία του Δήμου Καστελλίου πρίν την υποχρεωτική εφαρμογή του Νόμου “Καποδίστρια” του 1997.
Το έκανες αυτό για τα οικονομικά οφέλη που έδινε ο νόμος στην περιοχή που προχωρούσε εθελοντικά αν και όπως γνώριζες και το είχαμε κουβεντιάσει στο γραφείο μου στην Αθήνα όταν ήλθατε για να πάτε στον Υπουργό, ότι για Δήμαρχος δεν είχες τύχη και αυτό όπως είπα ήταν πολύ εις βάρος σου.
Δεν άκουσες κανένα, δεν σε ενδιέφερε τίποτε άλλο εκτός από αυτό που έβλεπες ως καλό για τον τόπο.
Αμ το άλλο Γιάννη, που σου έδινε ο νόμος το δικαίωμα να διοριστείς στην τράπεζα ή αλλού στο δημόσιο λόγω του προβλήματος που είχες στο πόδι σου και ΔΕΝ ήθελες να το κάνεις; Το ίδιο δεν έκανες αρνούμενος να προσπαθήσεις για αναπηρική σύνταξη; Άσε που είχες όλες τις κομματικές γνωριμίες για να πετύχεις οτι ήθελες.
Δεν ήθελες, δέν ήθελες.
Μέχρι τέλους ήσουν γλεντζές, κοινωνικός και γαλαντόμος στην παρέα με την περηφάνια σου και την πασίγνωστη φιλοξενία σου σαν “παλιός Κρητικός”.
Δοκιμάστηκες πολύ για χρόνια με τα προβλήματα, την ασθένεια και τέλος την απώλεια του αδελφού σου που είμαι σίγουρος ότι προκάλεσε απανωτά και τη δική σου ασθένεια που δέν πρόσεξες γιατί είχες προτεραιότητα τη φροντίδα του Μιχάλη.
Καλή αντάμωση να έχετε στην αιώνια ζωή.
Αυτά για την ανάπαυση της ψυχής σου και την ιστορία της ζωής σου.
ΚΑΛΟΣΤΡΑΘΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΛΙΟΝΗ.