Στην εκτόνωση μιας προσωπικής θυμικής έκρηξης αποδίδει η Λότζια την επιστολή του επικεφαλής του Παγκρήτιου Πολιτιστικού Συλλόγου Ελλήνων Τσιγγάνων «η Ελπίδα», που σε αυτή τη χρονική συγκυρία επέλεξε να καταγγείλει ευθέως το δήμο ανακοινώνοντας ότι διακόπτει κάθε συνεργασία και θα προχωρήσει σε μηνύσεις “κατά παντός υπευθύνου”, για τις «απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης που επικρατούν στον καταυλισμό».
Στον αντίποδα των καταγγελιών αυτών η πλευρά του δήμου διαβεβαιώνει ότι δεν έχει σταματήσει να ασχολείται με το θέμα της μετακίνησης του καταυλισμού που είναι μια εξαιρετικά σύνθετη κοινωνικά υπόθεση και η διαχείριση του έχει μεγάλο βαθμό δυσκολίας.
Αυτό το οποίο σημειώνεται τόσο από την αντιδήμαρχο κοινωνικής πολιτικής Ρένα Παπαδάκη όσο και από την αντιδήμαρχο οικονομικών κ. Μαρία Καναβάκη, είναι ότι η όποια λύση επιλεγεί δεν μπορεί να είναι μονοσήμαντη αλλά πολυμορφική.
Όπως τονίζουν υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες όχι μόνο στον εντοπισμό ακινήτου αλλά και στους κραδασμούς που πυροδοτεί στις τοπικές κοινωνίες το ενδεχόμενο μεταφοράς του καταυλισμού, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Όπως τονίζουν, ασφαλώς η μετεγκατάσταση είναι μια λύση, αλλά θα πρέπει να εξεταστούν και άλλες, όπως για παράδειγμα η επιδότηση ενοικίου για την οποία υπάρχουν διάφορα επιδοτούμενα προγράμματα.
Όλα αυτά συνδυαστικά με το γεγονός ότι ο ίδιος ο επενδυτής που επιθυμεί να αξιοποιήσει τον χώρο του καταυλισμού, προτίθεται να χρηματοδοτήσει την όποια επιλογή υπάρξει για τη μεταφορά των Ρομά, είναι δεδομένα που θα πρέπει να αξιοποιηθούν πριν να οδηγηθούμε σε ένα νέο θλιβερό αδιέξοδο…