Στις 22 Νοεμβρίου 1934 γεννήθηκε στη Σητεία της Κρήτης η τραγουδίστρια Ρίτα Σακελλαρίου, μία από τις γνήσιες λαϊκές φωνές της Ελλάδας, που κατάφερε να γράψει με χρυσά γράμματα το όνομα της στην ιστορία του λαϊκού τραγουδιού.
Οι δυσκολίες και η τεράστια αναγνώριση
Η ζωή της ήταν από νωρίς γεμάτη δυσκολίες. Έχασε τον πατέρα της κατά τον εμφύλιο και παντρεύτηκε από ανάγκη σε ηλικία μόλις 14 ετών. Από αυτόν τον γάμο απέκτησε δύο παιδιά και, όταν χώρισε, εργάστηκε σκληρά σε Λιπάσματα, στου Παπαστράτου και ακόμη και στη χωματερή για να βγάλει τα προς το ζην.
Η Ρίτα ξεκίνησε την καριέρα της τραγουδώντας στο Μύλο, στο Πέραμα, όπου την ανακάλυψε ο Στέλιος Χρυσίνης, που της έδωσε τα πρώτα της τραγούδια. Στη συνέχεια εμφανίστηκε στο Φαληρικό, στις Τζιτζιφιές, ως σεγκόντα σε μεγάλες μορφές του λαϊκού τραγουδιού, όπως ο Βασίλης Τσιτσάνης και ο Γιάννης Παπαϊωάννου, συνεργασία που κράτησε οχτώ χρόνια. Λίγο αργότερα καθιερώθηκε ως «πρώτο όνομα» στην «Τριάνα» του Χειλά, με το τραγούδι «Ιστορία μου, αμαρτία μου».
Η προσωπική της ζωή ήταν επίσης έντονη. Με το δεύτερο σύζυγό της, τον παλαιστή Σιδηρόπουλο, άνοιξαν το κέντρο «Κουίν Αν» στην εθνική οδό, όπου πέρασαν κορυφαία ονόματα της εποχής, όπως ο τότε αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Σπύρος Άγκνιου, ο Αριστοτέλης Ωνάσης, ο Άντονι Κουίν και η Μελίνα Μερκούρη. Στο ρεπερτόριό της ξεχώρισαν επιτυχίες όπως «Παράνομή μου αγάπη», «Κάθε ηλιοβασίλεμα» και «Αν κάνω άτακτη ζωή».
Ιδιαίτερη αδυναμία είχε και ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο οποίος συχνά ήθελε να της τραγουδά και να χορεύει το «Αυτός ο άνθρωπος, αυτός». Η χρυσή εποχή του Κουίν Αν κράτησε πέντε χρόνια, όσο και ο δεύτερος γάμος της, από τον οποίο απέκτησε τρία ακόμα παιδιά.
Το 1986, όταν βρέθηκε στη «Νεράιδα» μαζί με την Άννα Βίσση, ο κόσμος την αναγνώρισε κυρίως από τη φωνή της. Ο Νίκος Καρβέλας της πρότεινε να ηχογραφήσουν δίσκο, και έτσι γεννήθηκε το μεγάλο σουξέ «Γάτα» από τον δίσκο «Αρέσω». Ακολούθησαν επιτυχίες όπως «Οι σαραντάρες=δύο εικοσάρες», «Αυτός ο έρωτας, αυτό το αγόρι» και «Εγώ δεν πάω Μέγαρο».
Η Ρίτα Σακελλαρίου έφυγε από τη ζωή στις 6 Αυγούστου 1999, χτυπημένη από την επάρατο νόσο, αφήνοντας πίσω της μια σπουδαία κληρονομιά στο ελληνικό λαϊκό τραγούδι.