Η κόρη του σπουδαίου καλλιτέχνη, Νίκου Ξυλούρη, σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη μίλησε για τη σχέση με τον πατέρα της, αλλά και για τον βαθύ πόνο της απώλειας σε νεαρή ηλικία.
«Είχε πολύ φως, πολλή αγάπη. Μετά ξαφνικά πέφτει σκιά και ένα βαθύ πένθος. Ήμουν 13 όταν έφυγε από τη ζωή. Πονάει, ήταν η εφηβεία, πονάει και το παιδί και ο έφηβος και τον ακολουθεί», είπε αρχικά η Ρηνιώ Ξυλούρη.
Και συνέχισε: «Ο μπαμπάς μου είχε ένα χαρακτηριστικό: ό,τι και να συνέβαινε, όταν έβαζε το κλειδί στην πόρτα ήταν ο μπαμπάς. Ήταν πολύ γλυκός άνθρωπος, έδινε πολύ χάδι, πολύ φιλί, ήταν όλο στο κανακέμα».
Στη συνέχεια μίλησε για τις τραυματικές ιστορίες του πατέρα της από την Κρήτη, αποκαλύπτοντας: «Πέρασε μέσα από τη φωτιά του πολέμου, του ξεριζωμού και ουσιαστικά ήταν πρόσφυγας. Κάηκε το χωριό δύο φορές, τη δεύτερη φορά την έζησε. Πολύ σκληρά χρόνια. Δεν μίλαγε γι’ αυτά. Τις αφηγήσεις της αδερφής του που τον πήρε από το χεράκι να φύγουν να βρουν καταφύγιο ξέρω».
«Έχει μια ιδιαιτερότητα η περίπτωση του πατέρα μου. Απαλύνει ο πόνος, δεν τελειώνει το πένθος. Απαλύνει και από την αγάπη του κόσμου που σε βλέπει και ακούει το όνομά σου και λέει “τι τον είχες;” κι αμέσως βάζεις τα κλάματα.
«Ο κόσμος σήμερα, 2025, τον αντιμετωπίζει με τόση αγάπη βαθιά. Τώρα που ζούμε σε άγριες εποχές, που τα παιδιά μας μεγαλώνουν με σκληρότητα πολύ, και βλέπεις ότι αυτός ο άνθρωπος έχει μείνει στις καρδιές του κόσμου να τους θυμίζει ότι ζήσαμε με αγάπη, με κατανόηση και συμπόνια», συμπλήρωσε σε άλλο σημείο η Ρηνιώ Ξυλούρη.
Αναφερόμενη στον χαρακτήρα του και τη δυσκολία του να προσαρμοστεί στα “κυκλώματα” της Αθήνας, η κόρη του σπουδαίου καλλιτέχνη σημείωσε: «Στην Αθήνα ο μπαμπάς μου προσπαθούσε να ισορροπήσει ανάμεσα στα ξέγνοιαστα χρόνια και στην αυστηρότητα και στις δυσκολίες της Αθήνας. Δεν μπορούσε να φανταστεί ότι πίσω από τον τοίχο υπάρχει και κάτι άλλο που δεν είναι αυτό που σου παρουσιάζουν. Δεν μπορεί ένας τόσο αγνός κι αθώος άνθρωπος να συμβιβαστεί έτσι. Δεν μπορεί να πιστέψει ότι υπάρχει δολοπλοκία, ψέμα, συμφέρον. Αυτό δεν μπορούσε να αντέξει».