Μπορεί να μην έχει γίνει ευρέως γνωστό, ωστόσο είναι κοινό μυστικό για μια πολύ μικρή ομάδα πανεπιστημιακών κι ανθρώπων που βρίσκονται σε καίρια πόστα στο Υπουργείο Παιδείας, πως η ανεξάρτητη λειτουργία του Ελληνικού Μεσογειακού Πανεπιστημίου με το Πανεπιστήμιο Κρήτης, δεν θα κρατήσει πολλά χρόνια ακόμα.
Κι αυτό προκύπτει όχι μόνο με βάση όσα φαίνεται να εξελίσσονται ήδη, αλλά και με βάση την κοινή λογική. Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε ότι αντίστοιχες διαδικασίες έχουν εφαρμοστεί στο παρελθόν, με διαφορετικά δεδομένα και σε διαφορετική κλίμακα, τόσο στη Θεσσαλία με τις συγχωνεύσεις του Πανεπιστημίου και των ΤΕΙ Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας, όσο όμως και στην Πάτρα.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες και με δεδομένες τις ελληνικές δημοσιονομικές δυνατότητες, ακούγεται ότι έχουν αρχίσει κάποιες πρώτες διερευνητικές συζητήσεις σε κλειστές ομάδες για το πώς μπορεί το Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο και το Πανεπιστήμιο Κρήτης να συγχωνευθούν. Για να συμβεί κάτι τέτοιο ωστόσο πρέπει να καθοριστούν μια σειρά από προϋποθέσεις και να κρατηθούν αναγκαίες ισορροπίες σε όλα τα επίπεδα.
Ένα θέμα το οποίο πρέπει να λυθεί είναι το σε ποιο βαθμό το Πανεπιστήμιο Κρήτης ως το παλαιότερο και μεγαλύτερο ίδρυμα, θα δεχθεί να απορροφήσει το Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο, αλλά και με ποιο μοντέλο θα γίνει η απορρόφηση. Το πόσα τμήματα θα προκύψουν μετά τη συγχώνευση, αλλά και το ποια τμήματα τελικά θα είναι αυτά, αποτελεί ένα μεγάλο ερωτηματικό κι ένα καίριο ζήτημα προς διερεύνηση.
Ένα δεύτερο θέμα που προκύπτει είναι η επικείμενη ενσωμάτωση των μελών ΔΕΠ στο νέο σχήμα. Πώς θα μπορέσει να γίνει αυτή; Με ποιους όρους θα ενταχθούν στο νέο σχήμα και με ποιες προοπτικές; Διότι έχουμε δύο Πανεπιστημιακά Ιδρύματα τα οποία έχουν ήδη δώσει αρκετά διδακτορικά, παρέχουν θεωρητικά τουλάχιστον, ίδιου επιπέδου μόρφωση και διαθέτουν προσωπικό ίδιας επιστημονικής επάρκειας. Πώς αυτό το προσωπικό θα αφομοιωθεί στο νέο σχήμα; Με ποιους όρους και κάτω από ποιες συνθήκες;
Το τρίτο ζήτημα που σχετίζεται εμμέσως και με το Πολυτεχνείο, έχει να κάνει με το γεγονός ότι σε μια επικείμενη συγχώνευση, αναμένεται να υπάρξουν τμήματα του ΕΛΜΕΠΑ που «κουμπώνουν» καλύτερα στο Πολυτεχνείο Κρήτης σε σχέση με το Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Μια τέτοια πιθανή «μετακίνηση», εκτός από ακαδημαϊκά θα μπορούσε να ωφελήσει και πολιτικά, αφού τα Χανιά, θα ήταν τελικά «κερδισμένα» από τις συγχωνεύσεις, γεγονός που μπορεί να αξιοποιηθεί τόσο από την κυβέρνηση όσο και από το Υπουργείο.
Το περίεργο στην όλη υπόθεση είναι πως ενώ οι φήμες έχουν αρχίσει να διαδίδονται σε όλα τα επίπεδα κι έχει αρχίσει να γίνεται γνωστή η κατ’ αρχήν πρόθεση συγχώνευσης, οι συναρμόδιοι πρυτάνεις και γραμματείς στο Υπουργείο, αρνούνται κατηγορηματικά επίσημα ότι έχουν την παραμικρή γνώση επί του θέματος.
Η συζήτηση πάντως είναι βέβαιο ότι έχει ανοίξει, έστω και διερευνητικά, ωστόσο ενδεχομένως να υπάρχουν πολλά ζητήματα τα οποία πρέπει να καθοριστούν «κάτω από τις γραμμές», προτού ακολουθήσει επίσημα το οτιδήποτε.