Κοινή δήλωση – απάντηση στον υπουργό Υγείας Άδωνι Γεωργιάδη υπογράφουν ο Δημήτρης Φλυτζανής, πρόεδρος της Ένωσης Εργαζομένων Βενιζελείου Γ.Ν. με τον Δημήτρη Βρύσαλη, πρόεδρο εργαζομένων του ΠΑΓΝΗ.
Διαβάστε ακόμα
Αναφερόμενοι στην συνέντευξη του Άδωνι Γεωργιάδη στην Εφημερίδα των Συντακτών η οποία δημοσιεύθηκε το Σάββατο (03/05), οι πρόεδροι των εργαζομένων στα δύο νοσοκομεία αναφέρουν ότι «όταν ο Υπουργός δηλώνει ότι το κράτος οφείλει να καλύπτει μόνο τις περιοχές που δεν συμφέρουν τους ιδιώτες, δεν κάνει απλώς μια τεχνοκρατική τοποθέτηση».
«Θεσμοθετεί» όπως λένε «τη λογική της ανισότητας: οι εύποροι στους ιδιώτες, οι υπόλοιποι στην εξαθλιωμένη δημόσια υγεία. Αντί να ενισχυθεί το ΕΣΥ, να προσληφθεί προσωπικό, να αναβαθμιστούν οι υποδομές, το Δημόσιο μετατρέπεται σε “μπάλωμα” των κενών της αγοράς».
«Στο Βενιζέλειο» όπως λένε οι κ.κ Φλυτζανής και Βρύσαλης «όπως και σε δεκάδες άλλα νοσοκομεία της χώρας – οι ελλείψεις είναι κραυγαλέες: υποστελεχωμένα τμήματα, εξαντλημένο προσωπικό, χρόνια αναμονής για ραντεβού, ασθενείς που περιμένουν ώρες στα ΤΕΠ. Αντί για σχέδιο αναβάθμισης, ακούμε για μεταρρυθμίσεις που παραδίδουν τα “φιλέτα” στους ιδιώτες και αφήνουν το δημόσιο να αργοπεθαίνει».
Αναλυτικά η κοινή δήλωση
Οι πρόσφατες δηλώσεις του Υπουργού Υγείας στην Εφημερίδα των Συντακτών δεν αποτελούν απλώς πρόκληση για τους χιλιάδες εργαζόμενους στο ΕΣΥ και τους πολίτες που προσπαθούν καθημερινά να έχουν πρόσβαση σε ποιοτική φροντίδα. Συνιστούν απροκάλυπτη αποτύπωση της κυβερνητικής στρατηγικής διάλυσης του δημόσιου συστήματος υγείας και παραχώρησης του στα ιδιωτικά συμφέροντα.
Όταν ο Υπουργός δηλώνει ότι το κράτος οφείλει να καλύπτει μόνο τις περιοχές που δεν συμφέρουν τους ιδιώτες, δεν κάνει απλώς μια τεχνοκρατική τοποθέτηση. Θεσμοθετεί τη λογική της ανισότητας: οι εύποροι στους ιδιώτες, οι υπόλοιποι στην εξαθλιωμένη δημόσια υγεία. Αντί να ενισχυθεί το ΕΣΥ, να προσληφθεί προσωπικό, να αναβαθμιστούν οι υποδομές, το Δημόσιο μετατρέπεται σε “μπάλωμα” των κενών της αγοράς.
Η Ελλάδα είναι ήδη πρωταθλήτρια στην ιδιωτική δαπάνη υγείας – σχεδόν 40%. Δηλαδή, οι πολίτες πληρώνουν από την τσέπη τους για εξετάσεις, φάρμακα και νοσηλεία, γιατί το κράτος έχει αποσυρθεί από το ρόλο του. Τώρα, έρχεται και η θεσμοθέτηση αυτής της εγκατάλειψης με το μανδύα του «ρεαλισμού».
Στο Βενιζέλειο – όπως και σε δεκάδες άλλα νοσοκομεία της χώρας – οι ελλείψεις είναι κραυγαλέες: υποστελεχωμένα τμήματα, εξαντλημένο προσωπικό, χρόνια αναμονής για ραντεβού, ασθενείς που περιμένουν ώρες στα ΤΕΠ. Αντί για σχέδιο αναβάθμισης, ακούμε για μεταρρυθμίσεις που παραδίδουν τα “φιλέτα” στους ιδιώτες και αφήνουν το δημόσιο να αργοπεθαίνει.
Απέναντι σε αυτή τη βαθιά αντικοινωνική πολιτική, οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία, μαζί με την κοινωνία, έχουμε χρέος να αντισταθούμε. Η υγεία δεν είναι εμπόρευμα. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε ανθρώπου, ανεξαρτήτως εισοδήματος. Το κράτος έχει καθήκον να το εγγυάται – όχι να το ξεπουλά.