«Μέχρι πότε θα ζούμε ως σεισμόπληκτοι;»

Η μαύρη επέτειος του εγκέλαδου ρίχνει βαριά τη σκιά της σήμερα στο Αρκαλοχώρι, που συμπληρώνει τέσσερα χρόνια από την αποφράδα ημέρα, που ο φονικός σεισμός των 5,8 Ρίχτερ άλλαξε τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων.

«Ως πότε θα ζούμε ως σεισμόπληκτοι;», είναι η κραυγή αγωνίας των κατοίκων που ζητούν απαντήσεις, εξηγήσεις και δεσμεύσεις από την Κυβέρνηση για την προσβλητική εγκατάλειψή τους, στη δίνη δεκάδων άλυτων προβλημάτων, με αποτέλεσμα εκατοντάδες άνθρωποι να είναι αναγκασμένοι να ζουν καθηλωμένοι στο εφιαλτικό σκηνικό της καταστροφής του εγκέλαδου.

Πόσες γενιές παιδιών θα συνεχίσουν να κάνουν μάθημα σε κοντέινερς; Πόσες οικογένειες θα παραμείνουν εγκλωβισμένες στους οικίσκους; Πόσα χρόνια ακόμα θα ζουν ως σεισμόπληκτοι που αντιμετωπίζονται σαν επαίτες, ενώ διεκδικούν το αυτονόητο;

Πόσα χρόνια ο φονικός σεισμός θα στοιχειώνει το Αρκαλοχώρι, που θα είναι καταδικασμένο να ζει μέσα σε ερείπια, μισογκρεμισμένα σπίτια, κατεστραμμένα κτήρια;

«Καμία άλλη περιοχή σε ολόκληρη τη χώρα δεν έχει γνωρίσει την εγκατάλειψη που ζει το Αρκαλοχώρι, παρά τις κατά καιρούς διαβεβαιώσεις για τη στήριξή του». Αυτό τονίζει ο πρόεδρος του Συλλόγου Σεισμοπλήκτων «η Ελπίδα», Κώστας Γκαντάτσιος, με αφορμή τη μαύρη επέτειο του φονικού σεισμού, που άλλαξε τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων που νιώθουν ότι δεν μπορούν να επιστρέψουν σε μια κανονικότητα, με πολιτική ευθύνη της Κυβέρνησης, που εξακολουθεί να μην δίνει λύση ούτε στα στοιχειώδη ζητήματα, όπως την αποκατάσταση των σπιτιών τους.

Όπως ο ίδιος σημειώνει, «για μόλις το 10% από τις 3.300 αιτήσεις έχει εκδοθεί άδεια για επισκευή ή αποπεράτωση και κανένα σπίτι μέχρι σήμερα δεν έχει ολοκληρωθεί με τη διαδικασία της αρωγής Τριαντόπουλου.

Οι λιγότεροι από 25 υπάλληλοι, με 9 οκταμηνίτες προσπαθούν να φέρουν εις πέρας το εγχείρημα, ενώ 300 και πλέον σπίτια “στέκουν” επικίνδυνα πάνω από τα κεφάλια των παιδιών μας.

Οι υποσχέσεις ξεθώριασαν, η υπομονή εξαντλήθηκε. Ακόμη να επιβληθεί στις τράπεζες το 20% του άτοκου δανείου, ακόμη να έρθει η πολλάκις εξαγγελθείσα απλοποίηση των διαδικασιών για 4.000 σπίτια, ακόμη να αναπροσαρμοστεί το τιμολόγιο επισκευών σε πραγματικές τιμές αγοράς.

Δεν μπορεί να υπάρξει άλλη καθυστέρηση. Οι πολίτες δεν είναι αριθμοί. Αυτό που συμβαίνει είναι πλήγμα για την αξιοπρέπεια και την ασφάλειά τους».

Για τη μαύρη επέτειο του εγκέλαδου μιλούν σήμερα στην «Π» ο περιφερειάρχης Στ. Αρναουτάκης, ο δήμαρχος Β. Κεγκέρογλου και οι βουλευτές του νομού, που καταθέτουν τις απόψεις τους για το κρίσιμο ζήτημα των σεισμόπληκτων.

«Τον Σεπτέμβριο του 2021, ο σεισμός στο Αρκαλοχώρι και την ευρύτερη περιοχή της Πεδιάδας αποδείχθηκε καταστροφικός. Από την πρώτη ώρα, ως Περιφέρεια Κρήτης, βρεθήκαμε δίπλα στου Δήμους Μινώα Πεδιάδας και Αρχανών Αστερουσίων, τους φορείς και τους κατοίκους της περιοχής. Από κοινού με τα συναρμόδια Υπουργεία, συντονίσαμε τις ενέργειες που έπρεπε να αναληφθούν τις πρώτες ημέρες, μετά την εκδήλωση του φαινομένου.

Οι ζημιές σε κατοικίες, επιχειρήσεις, σχολεία, ναούς και δημόσια κτήρια, μεγάλες. Δυστυχώς, η αναποτελεσματικότητα του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου επιβεβαιώθηκε.

Τέσσερα χρόνια μετά, μεγάλες εκκρεμότητες στην εξέταση των φακέλων για την ανακατασκευή σπιτιών και επιχειρήσεων. Δεκάδες συμπολίτες μας ακόμα στους πρόχειρους οικισμούς και μικροί μαθητές σε προκατασκευασμένες αίθουσες. Μία συνθήκη, που επιβεβαιώνει την πάγια αντίληψή μας για την ανάγκη αποκέντρωσης αρμοδιοτήτων και ενίσχυσης της αυτοδιοίκησης με πόρους.

Ως Περιφέρεια Κρήτης, με ομόφωνη απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου, αλλά και σε κάθε επαφή με τα αρμόδια Υπουργεία και τους φορείς του κράτους τονίζουμε εξαρχής, πως χρειάζεται ένα ειδικό αναπτυξιακό σχέδιο που δεν θα προκύπτει από αναδιανομή υφιστάμενων πόρων της αυτοδιοίκησης, αλλά από πρόσθετους, νέους πόρους, που θα διατεθούν για τον σκοπό αυτό.

Με αυτό το δεδομένο συνεργαζόμαστε με τους Δήμους Μινώα Πεδιάδας και Αρχανών Αστερουσίων, συντονίζοντας όλες τις απαιτούμενες ενέργειες. Η μάχη με τον χρόνο πρέπει να κερδηθεί. Οι σεισμόπληκτοι συμπολίτες μας δεν μπορούν και δεν πρέπει να περιμένουν άλλο».

«Παρά τις υποσχέσεις, η πρόοδος στην ανοικοδόμηση είναι απογοητευτικά μικρή, με χιλιάδες φακέλους επισκευών να λιμνάζουν στις αρμόδιες υπηρεσίες. Είναι ενδεικτικό ότι από τις 3.300 αιτήσεις που κατατέθηκαν για επισκευές κίτρινων κτηρίων, έχει εκδοθεί άδεια για 350!

Αν διατηρηθεί αυτός ο ρυθμός, τότε θα χρειαστούν 20 χρόνια ακόμη. Πέραν όμως από τα ιδιωτικά κτήρια, ο Δήμος έχει εκπονήσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ανασυγκρότησης των δημόσιων υποδομών, των δημοτικών κτηρίων και κυρίως της σχολικής στέγης.

Για το Γυμνάσιο Αρκαλοχωρίου αναμένεται η παρουσίαση της μελέτης για το νέο κτήριο, προκειμένου να γίνουν παρατηρήσεις, ενώ για το 1ο Δημοτικό Σχολείο Αρκαλοχωρίου, αγοράστηκε το οικόπεδο και ανατέθηκε η μελέτη μέσω του Αναπτυξιακού Οργανισμού “Δαίδαλος Α.Ε.”.

Τέλος, σε ό,τι αφορά το Δημοτικό Σχολείο Θραψανού, ολοκληρώθηκε η προετοιμασία για τη διακήρυξη του έργου αποκατάστασης και αναμένεται να αναδειχθεί ο ανάδοχος εντός του 2025. Οι κατεδαφίσεις, επίσης, είναι ένα μεγάλο “αγκάθι” και μεγάλο στοίχημα για τον Δήμο μας, καθώς συνδέεται με την αποκατάσταση και οικιστική ανοικοδόμηση των περιοχών που επλήγησαν από τον σεισμό και, όπως μας ανακοίνωσαν από το Υπουργείο Εσωτερικών και Κλιματικής Κρίσης, θα χρηματοδοτηθεί ο Δήμος με 1 εκατομμύριο ευρώ, προκειμένου να προχωρήσει η διαδικασία κατεδάφισης κόκκινων κτηρίων.

Αυτό απαιτεί μεγαλύτερη προσπάθεια και γρήγορες αποφάσεις, ώστε να επισπευσθούν οι διαδικασίες σε όλα τα επίπεδα. Είμαστε υπέρ των fast-track διαδικασιών και απαιτούμε από την Πολιτεία να αναλάβει τις ευθύνες της, επιταχύνοντας τους ρυθμούς αποκατάστασης, ώστε η περιοχή μας να ξανασταθεί στα πόδια της και οι κάτοικοι να επιστρέψουν με ασφάλεια και αξιοπρέπεια στα σπίτια τους.

Δε γίνεται να χαθεί άλλος πολύτιμος χρόνος! Επιπλέον, σύμφωνα με την ενημέρωση από τον υφυπουργό κ. Κατσαφάδο, προωθείται μέσα στον Οκτώβριο η ρύθμιση για την εφάπαξ αποζημίωση των κίτρινων κτηρίων, που δεν έχουν ζημία στον φέροντα οργανισμό.

Συγκεκριμένα, όσα σεισμόπληκτα κτήρια έχουν χαρακτηριστεί κίτρινα και δεν έχουν ζημιές στον φέροντα οργανισμό, σύμφωνα με την επιτροπή αυτοψίας, αλλά και με βεβαίωση του ιδιώτη μηχανικού, μπορούν, εφόσον θα αποζημιωθούν -με άμεσες διαδικασίες, βάσει των τετραγωνικών μέτρων- με ποσό που θα κυμαίνεται από 100-150 ευρώ, ανά τετραγωνικό μέτρο. Απαραίτητη προϋπόθεση να έχει κατατεθεί φάκελος εμπρόθεσμα.

Επίσης, ο προϋπολογισμός για την αποκατάσταση των κτηρίων θα αυξηθεί κατά 10% επί των ισχυόντων, αφού οι άδειες που επίσης θα εκδοθούν από τώρα και στο εξής, θα ενταχθούν στην νησιωτικότητα, γεγονός που δίνει τη δυνατότητα για την προσαύξηση.

Τέλος, θετική είναι η εξέλιξη της τοποθέτησης νόμιμου προϊσταμένου στο ΤΑΕΦΚ Ηρακλείου, αλλά εκτιμούμε ότι δεν πρόκειται να αλλάξει και πολύ η κατάσταση, αν δεν υπάρξει σοβαρή, συνεχόμενη και άμεση εφαρμογή της fast track διαδικασίας για τα κίτρινα.

Σε κάθε περίπτωση, ο Δήμος, σε συνεργασία με τον Σύλλογο “Ελπίδα” και τους τοπικούς φορείς, θα συνεχίσει να διεκδικεί όσα δικαιούται και είναι αναγκαία για την ανασυγκρότηση της περιοχής και την “επαναφορά” στην περιβόητη κανονικότητα».

«Παρά τις προσπάθειες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα από τους αρμοδίους, το πρόβλημα των σεισμοπλήκτων της ευρύτερης περιοχής παραμένει. Δεν είναι ώρα για δηλώσεις, αλλά για σκληρή δουλειά. Προκειμένου το συντομότερο δυνατό να γίνει το αυτονόητο.

Να ανακουφιστούν και να αποκατασταθούν οι πληγέντες και να ξαναβρεί τους ρυθμούς της η περιοχή, στην οποία χωροθετείται το μεγάλο αναπτυξιακό έργο του Διεθνούς Αεροδρομίου, η λειτουργία του οποίου αναμένεται να έχει σύντομα θετικό κοινωνικό και οικονομικό αντίκτυπο στον τόπο μας. Στο μέτρο που με αφορά, θα συνεχίσω τόσο με κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις, όσο και με επισκέψεις στους αρμόδιους υπουργούς, να διεκδικώ τις λύσεις για τα προβλήματα της τοπικής κοινωνίας».

«Τέσσερα χρόνια μετά τον καταστροφικό σεισμό στο Αρκαλοχώρι, οι πληγές παραμένουν ανοιχτές. Εκατοντάδες οικογένειες εξακολουθούν να ζουν σε κοντέινερ και πρόχειρες κατοικίες, περιμένοντας μια πολιτεία που δεν ανταποκρίθηκε ποτέ στις υποσχέσεις της.

Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, παρά τα μεγάλα λόγια και τις φωτογραφίες, άφησε την ανοικοδόμηση να προχωρά με ρυθμούς χελώνας, καταδικάζοντας ολόκληρες περιοχές σε στασιμότητα και απόγνωση. Είναι αδιανόητο το 2025 να μιλάμε ακόμη για εκκρεμότητες σε αποζημιώσεις και έργα υποδομής. Οι πολίτες του Αρκαλοχωρίου και της ευρύτερης περιοχής δεν ζητούν ελεημοσύνη, ζητούν δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια -κάτι που αυτή η Κυβέρνηση δεν μπόρεσε να τους προσφέρει».

«Τέσσερα χρόνια συμπληρώνονται από τον καταστροφικό σεισμό (27 Σεπτεμβρίου 2021) στο Αρκαλοχώρι, έναν σεισμό που προκάλεσε σημαντικές ζημιές και ανέτρεψε την καθημερινότητα των κατοίκων της περιοχής. Η ενεργοποίηση της Κυβέρνησης ήταν άμεση και αποτελεσματική.

Ωστόσο, παρά τις προσπάθειες και τις δράσεις των αρμόδιων Υπουργείων, καθώς και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α΄ και Β΄ βαθμού, υπάρχουν ακόμη σημαντικά προβλήματα που ζητούν λύσεις. Είναι αυτονόητη υποχρέωση όλων μας, και κυρίως εμάς των βουλευτών, που είμαστε ο ενδιάμεσος κρίκος της κοινωνίας με την Κυβέρνηση, να παρεμβαίνουμε, να συνδράμουμε, να προτείνουμε λύσεις και να στηρίξουμε τους κατοίκους που έχουν πληγεί.

Οι παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση και την επίλυση των προβλημάτων συνεχίζονται. Ευελπιστώ ότι και ο ρόλος της τοπικής κοινωνίας, των ενεργών πολιτών θα συνεχιστεί, ώστε με δράσεις και πρωτοβουλίες, όπως αυτή του ΑΘΛΗ.Σ.Υ. (Αθλητικός Σύλλογος Υγείας) Αρκαλοχωρίου Ηρακλείου, που διοργανώνει, μεταξύ άλλων, και τον Διεθνή Ημιμαραθώνιο Κρήτης, θα συμβάλουν αποτελεσματικά, γιατί ενισχύουν τη θέληση για συμμετοχή, ανιδιοτελή προσφορά και αλληλεγγύη και αναδεικνύουν τη δύναμη και το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής.

Παραμένω όπως πάντα, μαχητής στην πρώτη γραμμή για την διεκδίκηση λύσεων, την επίλυση των προβλημάτων και την ουσιαστική και αποτελεσματική στήριξη των κατοίκων της περιοχής. Η προσπάθεια θα συνεχιστεί μέχρι να κλείσουν όλες οι πληγές και να επανέλθουμε στην κανονικότητα».

«Συμπληρώθηκαν πλέον τέσσερα χρόνια από τον καταστροφικό σεισμό που έπληξε το Αρκαλοχώρι και τις γύρω περιοχές. Ένα φυσικό φαινόμενο που άφησε πίσω του πληγές, κατεστραμμένα σπίτια και επιχειρήσεις, αλλά κυρίως ανθρώπους που ταλαιπωρούνται στην καθημερινότητά τους.

Ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης στάθηκε δίπλα στους πληγέντες και επισκέφθηκε ο ίδιος την περιοχή. Η οικονομική στήριξη της Κυβέρνησης για την αντιμετώπιση των πρώτων αναγκών ήταν άμεση. Εξίσου σύντομα υπήρξε κρατική αρωγή για την επαναφορά των κατοίκων σε συνθήκες αξιοπρεπούς διαβίωσης. Από εκεί και έπειτα, δεσμευτήκαμε να μετατρέψουμε την καταστροφή σε ευκαιρία.

Να συνδιαμορφώσουμε με την τοπική κοινωνία ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αποκατάστασης υποδομών μακράς πνοής, που θα φέρει το Αρκαλοχώρι στη νέα εποχή. Παράλληλα, όμως, σχεδιάστηκαν και υλοποιούνται έργα αποκατάστασης υποδομών και κατοικιών, ώστε η περιοχή να επιστρέψει στην κανονικότητα. Δεν παραγνωρίζω τις καθυστερήσεις, ούτε προσπερνώ τις διαμαρτυρίες.

Η έκδοση αδειών επισκευής καθυστερούν και οι κάτοικοι έρχονται αντιμέτωποι με γραφειοκρατικά νομικά και τεχνικά περιουσιακά εμπόδια, που οι υπηρεσίες προσπαθούν να επιλύουν με πνεύμα κατανόησης, αλλά και δικαιοσύνης. Το αμέσως επόμενο διάστημα θα επιταχυνθεί η επεξεργασία των φακέλων, θα απλοποιηθούν οι διαδικασίες και θα εκδοθούν οι άδειες που χρειάζονται, για να προχωρήσει η ανοικοδόμηση. Στόχος μας είναι οι κάτοικοι του Αρκαλοχωρίου να επιστρέψουν με ασφάλεια σε μια νέα πραγματικότητα αισθητά καλύτερη από αυτή που προϋπήρχε του χτυπήματος του Εγκέλαδου».

«Τέσσερα χρόνια πέρασαν από τον μεγάλο σεισμό που συγκλόνισε το Αρκαλοχώρι· και όμως, για πολλούς κατοίκους, ο χρόνος έχει σταματήσει σε εκείνη τη μέρα. Σπίτια ρημαγμένα, γειτονιές ακατοίκητες και ζωές παγωμένες στην αναμονή. Αντί για λύσεις, ήρθαν υποσχέσεις. Αντί για χρονοδιαγράμματα, ευχές. Και όταν οι κάτοικοι τόλμησαν να απαιτήσουν το αυτονόητο, εισέπραξαν ακόμη και αυστηρές συστάσεις… και μετά σιωπή.

Κάθε μία από τις πολλές κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις συναντούσε αόριστες, γενικόλογες απαντήσεις. Ακόμη και όταν η ηγεσία του Υπουργείου τοποθετούταν στη Βουλή, επέλεγε τις υπεκφυγές ως “γραμμή” απέναντι στην καταστροφή και στην κραυγή των σεισμόπληκτων για στήριξη από ένα κοινωνικό κράτος που, δυστυχώς, στην πράξη, είναι ανύπαρκτο.

Η κρατική μηχανή αποδείχτηκε όχι μόνο αργή, αλλά και εχθρική. Η γραφειοκρατία πνίγει κάθε προσπάθεια. Οι φάκελοι για αποκατάσταση στοιβάζονται, ξεχασμένοι. Οι προσωρινές λύσεις έγιναν μόνιμες και οι ελπίδες διαρκώς αναβάλλονται. Οι άνθρωποι ζουν ακόμα σε κοντέινερ, χωρίς προοπτική, χωρίς να είναι σαφές το πότε -ή ακόμη και το αν- θα επιστρέψουν στα σπίτια τους. Η αίσθηση είναι ξεκάθαρη: το κράτος προσδοκά οι σεισμόπληκτοι να κουραστούν, να παραιτηθούν από τα δικαιώματά τους.

Όμως εκείνοι επιμένουν. Όχι από πείσμα, αλλά από ανάγκη και αξιοπρέπεια. Και μαζί τους επιμένουμε όλοι. Το Αρκαλοχώρι δεν ξέχασε. Και δεν θα ξεχάσει. Γιατί κάτω από τα ερείπια δεν χάθηκαν μόνο σπίτια -χάθηκε η εμπιστοσύνη».

«Πριν την καταστροφή, οι κάτοικοι της Πεδιάδας ετοιμάζονταν να ανταποκριθούν στις νέες προκλήσεις με τη λειτουργία του νέου αεροδρομίου στο Καστέλλι. Την ημέρα του σεισμού, η πορεία αυτή ανακόπηκε βίαια. Σήμερα τα πάντα στάσιμα και βαλτωμένα. Οι υπεράνθρωπες προσπάθειες των σεισμόπληκτων Δήμων δεν καρποφορούν, γιατί απλά η Κυβέρνηση επιμένει στην ίδια λάθος συνταγή. Ένα αρτηριοσκληρωτικό μοντέλο, αποτυχημένο σε όλες του τις εκφάνσεις. Το 10% των αδειοδοτημένων κίτρινων κτηρίων επιβάλλει νομοθετικές παρεμβάσεις.

Τα Υπουργεία αρνούνται πεισματικά. Σε δεκάδες κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις έχω ζητήσει πρωτοβουλίες και λύσεις. Η απάντησή τους είναι σταθερή. Άλλοτε φταίνε οι μηχανικοί και άλλοτε οι ιδιοκτήτες, που υποβάλλουν ελλιπείς φακέλους. Τα χρόνια αυτά επισκέπτομαι σταθερά τα χωριά της περιοχής. Με τους δημάρχους, τα Δημοτικά Συμβούλια, τους προέδρους, τον Σύλλογο των Σεισμόπληκτων, έχουμε καταλήξει στο μοντέλο διεκδίκησης. Σε αυτό επιμένουμε.

Η αποκατάσταση της Εύβοιας, της Ηλείας και άλλων περιοχών που επλήγησαν από φυσικές καταστροφές δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας. Την ίδια στιγμή ο αποκλεισμός των σεισμόπληκτων από τα προγράμματα “ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ”, η σχεδόν εχθρική στάση του Υπουργείου Πολιτισμού για τον λόφο της Παπούρας, φανερώνουν μια κυβερνητική πολιτική αποκομμένη από τις ανάγκες μιας περιοχής που πιέζεται δημογραφικά, που παλεύει να ανασυγκροτηθεί από τον σεισμό και που ετοιμάζεται να υποδεχθεί τη λειτουργία ενός αεροδρομίου χωρίς στοιχειώδη σχεδιασμό, καθώς η απουσία οδικών συνδέσεων, αντιπλημμυρικού σχεδιασμού και σειρά συνοδών έργων, προϊδεάζουν για μια δύσκολη πραγματικότητα».

«Τέσσερα χρόνια από τον καταστροφικό σεισμό στο Αρκαλοχώρι και οι κάτοικοι της περιοχής βρίσκονται ακόμη αντιμέτωποι με τις τραγικές συνέπειες, αφού με τσακισμένο εισόδημα, χωρίς ουσιαστικά μέτρα στήριξης, απροστάτευτοι παλεύουν να επιβιώσουν πάνω στα συντρίμμια, που άφησε το χτύπημα του Εγκέλαδου.

Αυτό, γιατί τα αίτια των προβλημάτων που ανέδειξε με τραγικό τρόπο ο σεισμός, παραμένουν ακόμα. Παραμένει η πολιτική όλων διαχρονικά των Κυβερνήσεων και της Ε.Ε., που λογαριάζει τις ανάγκες μας ως κόστος και βάζει στο ζύγι τις ανθρώπινες ζωές, τη λαϊκή περιουσία, την προστασία του περιβάλλοντος με τις -κάθε φορά- “αντοχές της οικονομίας”, τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Από τη μία υπάρχει ανυπαρξία ολοκληρωμένου κρατικού σχεδίου για αποκατάσταση των ζημιών, αποζημίωση, αντισεισμική προστασία και ανοικοδόμηση της περιοχής σε όφελος του λαού και από την άλλη το κράτος είναι ταυτόχρονα γρήγορο και αποτελεσματικό, όταν πρόκειται για τις “ανάγκες” των μονοπωλίων που επιδιώκουν να μετατρέψουν την καταστροφή σε ευκαιρία για νέες επενδύσεις, με επίκεντρο την κατασκευή του αεροδρομίου Καστελλίου, αλλά και επενδύσεις ΑΠΕ στην περιοχή, με αφορμή και πρόσχημα την κατάσταση που διαμόρφωσε ο καταστροφικός σεισμός. Ακόμα και το μνημείο στον λόφο Παπούρα σχεδιάζουν να θυσιάσουν στον βωμό των συμφερόντων των μονοπωλιακών ομίλων, που θα εκμεταλλεύονται το νέο αεροδρόμιο.

Το ΚΚΕ, 4 χρόνια τώρα, συνεχίζει να είναι πλάι στον αγωνιζόμενο και δοκιμαζόμενο λαό της περιοχής και έχει βάλει το λιθαράκι του σε “μικρές” και “μεγάλες” κατακτήσεις του λαού όλο αυτό το διάστημα. Πρωτοστάτησε -μέσα και έξω από την Βουλή- και συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό στην οργάνωση της πάλης και της διεκδίκησης των κατοίκων, βάζοντας στο επίκεντρο τα δίκαια αιτήματά τους και το πώς θα τα υπερασπιστούν μέσα από τον δρόμο του αγώνα και της διεκδίκησης».