Με χαμένο στοίχημα μοιάζει η «Οδύσσεια» των μεταναστών που καταφθάνουν σωρηδόν στην Κρήτη, την ίδια ώρα που οι αντοχές των λιμενικών μειώνονται μέρα με τη μέρα, στην προσπάθειά τους να διαχειριστούν ένα τεράστιο πρόβλημα που ξεπερνά τα τοπικά και εθνικά σύνορα. Δεν πρόκειται απλώς για μια κρίση του νησιού ή της χώρας. Πρόκειται για μια ευρωπαϊκή πρόκληση που, όσο μένει αναπάντητη, διογκώνεται.
Η χθεσινή διάσωση 274 μεταναστών στους Καλούς Λιμένες δεν αποτελεί την αρχή ενός μεμονωμένου περιστατικού. Είναι ένα ακόμη επεισόδιο σε μια συνεχιζόμενη και ανησυχητική κατάσταση, η οποία αναδεικνύει την αδυναμία της χώρας να ανταποκριθεί επαρκώς σε μία ακόμη ανθρωπιστική κρίση.
Οι άνθρωποι αυτοί μεταφέρθηκαν χθες σταδιακά στο Ηράκλειο, για να φιλοξενηθούν προσωρινά στον χώρο του παλιού ψυγείου – έναν χώρο που απέχει πολύ από τις προδιαγραφές για ανθρώπινη διαβίωση, ακόμη και για λίγες ημέρες.
Μέχρι χθες, στον ίδιο χώρο βρίσκονταν 26 μετανάστες. Οι 24 εξ αυτών αναχώρησαν για τον Πειραιά με το πλοίο της γραμμής, για να μεταφερθούν σε άλλες δομές, επίσης ακατάλληλες, στην ηπειρωτική Ελλάδα. Οι δύο που απέμειναν είναι οι διακινητές, οι οποίοι παραμένουν υπό κράτηση και θα οδηγηθούν ενώπιον της Δικαιοσύνης.
Η μεταφορά των 274 μεταναστών εξελίχθηκε με δυσκολία, αντικατοπτρίζοντας τη γενικότερη προβληματική κατάσταση που καλούνται καθημερινά να αντιμετωπίσουν τα στελέχη του Λιμενικού Σώματος.
Σύμφωνα με αρμόδιες πηγές, πρόκειται για: 165 ενήλικες Αιγύπτιους, 41 ανήλικους και 1 ενήλικα που μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Επίσης, 54 ανήλικοι από το Μπαγκλαντές, 12 ενήλικοι από το Σουδάν και ένας ανήλικος.
Κι αυτό, ενώ οι αφίξεις δεν περιορίζονται μόνο στην περιοχή του Ηρακλείου. Άλλοι 352 άνθρωποι διασώθηκαν 30 ναυτικά μίλια νότια της Γαύδου και μεταφέρθηκαν τα ξημερώματα της Παρασκευής στο λιμάνι της Παλιόχωρας. Προχθές, 73 ακόμα μετανάστες εντοπίστηκαν σε μια ξύλινη βάρκα νότια του ακριτικού νησιού.
Το ερώτημα που πλανάται είναι αμείλικτο: Πόσοι ακόμα θα επιχειρήσουν το ταξίδι προς την Κρήτη ή τη Γαύδο; Πόσοι θα καταφέρουν να φτάσουν και πόσοι θα χαθούν στη θάλασσα; Και, κυρίως, πόσο ακόμα θα αντέξουν τα στελέχη του Λιμενικού Σώματος, που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή μιας μάχης άνισης και χωρίς ξεκάθαρη στρατηγική αντιμετώπισης;
Η πραγματικότητα είναι σκληρή και δεν επιδέχεται ωραιοποιήσεις. Το μεταναστευτικό δεν είναι πια μια έκτακτη συνθήκη, είναι δυστυχώς, εδώ και καιρό η κανονικότητα…