Στο νέο τεύχος της έκδοσης «Τα Κρητικόπουλα» γράφουν μαθητές σχολείων που επλήγησαν από τον σεισμό της 27ης Σεπτεμβρίου 2021
Στο νέο τεύχος της έκδοσης

Ένιωσαν τη γη να τρέμει και να χάνεται κάτω από τα πόδια τους, βρίσκονταν στο μέρος όπου μέχρι χθες αισθάνονταν ασφαλείς ενώ τώρα κρύβονται κάτω από τα θρανία για να σωθούν!

Μαθητές του Δημοτικού σχολείου Θραψανού, του Νηπιαγωγείου Αγίων Παρασκιών, του 2ου Δημοτικού σχολείου Αρκαλοχωρίου και του Γυμνασίου Αρκαλοχωρίου γίνονται για λίγο ρεπόρτερ και καταγράφουν όσα έζησαν την 27η Σεπτεμβρίου 2021, όταν ο Εγκέλαδος έβαλε στο μάτι το Ηράκλειο.

Το πριν και το μετά ενός σχολείου…
«Τα Κρητικόπουλα» γράφουν μαθητές σχολείων που επλήγησαν από τον

Με τους στίχους του Διονύσιου Σολωμού «Το χάσμα π’ άνοιξε ο σεισμός κι ευθύς εγιόμισ’ άνθη», κυκλοφορεί στο πρωτοσέλιδό της η δεύτερη διασχολική έκδοση του Συλλόγου Νεανικής Δημοσιογραφίας «Τα Κρητικόπουλα» – τεύχος 2.

Ο Σύλλογος συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια παρουσίας του στον μαθητικό Τύπο της Κρήτης. Το έντυπο θα κυκλοφορήσει με την «Π», στο Ηράκλειο, το ερχόμενο Σάββατο 19 Μαρτίου καθώς και στα Χανιά με την εφημερίδα «Χανιώτικα Νέα» ενώ υπάρχει συνεργασία με το Μουσείο Τυπογραφίας των Χανίων.

Γράμμα συμπαράστασης από Δημοτικό στο Αργοστόλι
Στο νέο τεύχος της έκδοσης

Το Σάββατο 19 Μαρτίου στις 10 το πρωί, στο αίθριο της Βασιλικής Αγίου Μάρκου, θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση με τη φυσική παρουσία των μαθητών των παραπάνω σχολείων, οι οποίοι θα διαβάσουν κείμενά τους και θα παρουσιάσουν μουσικά δρώμενα.

Την εκδήλωση συνδιοργανώνουν ο Σύλλογος Δασκάλων «Δομήνικος Θεοτοκόπουλος» και ο Σύλλογος Σεισμοπλήκτων Δήμου Μινώα Πεδιάδας «Η ΕΛΠΙΔΑ».

Η εκδήλωση θα υποστηριχθεί από τους μουσικούς Κωστή Αβυσσινό, Γιώργο Σταυράκη, Κωστή Μακάκη και Antonio Russo.

Ο εκπρόσωπος του Συλλόγου «Τύπος και Ουσία», κ. Γιώργος Δασκαλάκης, στον πρόλογο του τεύχους αναφέρει, μεταξύ άλλων, πως «ο Σύλλογος Νεανικής Δημοσιογραφίας «Τύπος και Ουσία» ιδρύθηκε την 1η Μαρτίου του 2012, στη μνήμη του δημοσιογράφου Λευτέρη Δασκαλάκη, του οποίου και το όνομα φέρει».

Περιγράφει ότι «Τα “Κρητικόπουλα” τεύχος 2 στοχεύουν να αναδείξουν την τραγική πραγματικότητα μετά τον σεισμό και να φέρουν τη μαθητική καταγραφή και άποψη στο προσκήνιο της δημοσιότητας.

Να καταγράψουν την πραγματικότητα χωρίς σκοπιμότητες και ωραιοποιήσεις, έτσι όπως βιώνεται καθημερινά μέσα από τα μάτια των παιδιών, των οποίων ο δρόμος της αλήθειας δεν περιλαμβάνει πινακίδες σήμανσης και απαγορευτικά διέλευσης…

Ευχόμαστε αυτή η έκδοση να συμβάλει στην επίσπευση των διαδικασιών για το χτίσιμο των νέων σχολείων και των νέων κατοικιών και κτηρίων στην περιοχή που χτυπήθηκε τόσο βάναυσα».

Θα ήταν περήφανος ο πατέρας της…

Η κόρη του Λευτέρη Δασκαλάκη,  Μαρία, υπογράφει το ρεπορτάζ  «Το Ρολόι»
Η κόρη του Λευτέρη Δασκαλάκη,

Από εκεί ψηλά ο Λευτέρης Δασκαλάκης θαυμάζει την κόρη του, Μαρία, μαθήτρια του Α5 του 2ου Γενικού Λυκείου Ηρακλείου, η οποία στο τεύχος παρουσιάζει ένα δικό της ρεπορτάζ. Έχει τίτλο «Το Ρολόι» και αναφέρεται στο Δημοτικό σχολείο Θραψανού. Μεταξύ άλλων, γράφει: «στην αίθουσα της Ε’ τάξης εκτός από πέτρες, σοβάδες και ξύλα από το ταβάνι είχε πέσει κάτω και το ρολόι του τοίχου της τάξης.

Ένας μαθητής έσκυψε και το σήκωσε… Μια πέτρα είχε πέσει πάνω του. Παρατήρησαν ότι είχε σπάσει το γυαλί. Και τότε, κατάλαβαν ότι είχε σταματήσει -για πάντα- στην ώρα του σεισμού… Όπως και το σχολικό κτήριο μετά από σχεδόν έναν αιώνα… Κάνεις δεν μπορούσε να καταλάβει πώς σε μια στιγμή γκρεμίστηκαν τα πάντα.

Οι δείκτες του ρολογιού έδειχναν ακόμη 9 και 17. Το πήραν με προσοχή και το τοποθέτησαν στο γραφείο του νέου σχολείου, στις νέες αίθουσες που είχαν παραλάβει. Να τους θυμίζει την «κακή ώρα», την ώρα του σεισμού της 27ης Σεπτεμβρίου! Να τους θυμίζει ακόμη και το αγαπημένο τους σχολείο, το υπέροχο, τριώροφο, πέτρινο στην κατασκευή κτήριο, το «παλιό» πια, Δημοτικό Σχολείο του Θραψανού.»

Μνήμες από έναν σεισμό…

«Ο Τροχός του σεισμού» τιτλοφορείται το αφιέρωμα στο Δημοτικό σχολείο Θραψανού. Γράφει και ο διευθυντής του σχολείου, κ. Γιώργος Καλογεράκης.

Οι μαθητές του Αρκαλοχωρίου ζωγραφίζουν την εκκλησία που 	«χάθηκε», τον Προφήτη Ηλία
Μαρία, υπογράφει το ρεπορτάζ «Το Ρολόι»

Η Γεωργία Μπερβανάκη από τη Γ΄ τάξη, αναφέρει: «Ο αγαπημένος χώρος του παλιού μου σχολείου ήταν η «ΒιΒλιοσκάλα» που βρισκόταν κάτω από τη σκάλα του παλιού σχολείου μου. Ήταν τετράγωνη, μικρή και βαμμένη σε χρώμα άσπρο και ροζ. Είχε μέσα βιβλία, ένα χαλί για να διαβάζουμε εκεί κάτω, ένα ψεύτικο τζάκι και ένα τραπεζάκι για να ζωγραφίζουμε.

Σ’ αυτόν το χώρο διαβάζαμε Βιβλία και περνούσαμε ωραία. Κάθε φορά που θυμάμαι τη «ΒιΒλιοσκάλα» μου λείπει πολύ κι ελπίζω, σύντομα, να φτιαχτεί το σχολείο μας για να ξαναβρεθώ εκεί».

«Τα Μολύβια που ονειρεύονται» είναι ο τίτλος του αφιερώματος στο 2ο Δημοτικό σχολείο Αρκαλοχωρίου, γράφει και ο διευθυντής του, κ. Στέφανος Ψυλλάκης.

«Το πρωί της Δευτέρας 27 Σεπτεμβρίου 2021 ήταν διαφορετικό από τα άλλα. Ένας ισχυρός σεισμός 5,8 ρίχτερ αναστάτωσε την περιοχή του Αρκαλοχωρίου και τα γύρω χωριά. Η ώρα του σεισμού 09:10 ήταν, ευτυχώς, ώρα διαλείμματος και με τους συμμαθητές μου απομακρυνθήκαμε γρήγορα από το κτίριο. Τη στιγμή που καταφέρνουμε να κοιτάξουμε γύρω βλέπουμε την εκκλησία στο λόφο του Προφήτη Ηλία να πέφτει και ένα σύννεφο σκόνης να σηκώνεται. Στο μεταξύ κάποια παιδιά είχαν χάσει την ψυχραιμία τους και βάζουν τα κλάματα. Τρία μικρά παιδιά λιποθυμούν. Οι δάσκαλοι μετρούν τους μαθητές για να βεβαιωθούν ότι όλοι είμαστε καλά.

Λίγα λεπτά αργότερα το προαύλιο του σχολείου γεμίζει με γονείς που ήρθαν να μας πάρουν. Όσοι είδαμε τους γονείς μας να μπαίνουν στο σχολείο τρέχουμε να τους αγκαλιάσουμε».

Στο τεύχος γράφει και ο δημοσιογράφος κ. Μάριος Διονέλλης, ο οποίος υπογράφει κείμενο με τίτλο «Ακούστε τουλάχιστον τα παιδιά».

Για «Μια αναπάντεχη καταστροφή» κάνουν λόγο οι μαθητές του Γυμνασίου Αρκαλοχωρίου.

Η μαθήτρια του Γ1 Μαρία Μανουρά και η μαθήτρια του Γ4 Θεοδώρα Παπαδημητρίου, γράφουν, μεταξύ άλλων: «όπως γίνεται αντιληπτό, ο σεισμός της 27ης Σεπτεμβρίου ήταν ένα πολύ πρωτόγνωρο γεγονός και στιγμάτισε τις ζωές όλων μας. Ήταν μία, τραγικά, δύσκολη κατάσταση που προξένησε μία ατελείωτη ζημιά και όλοι χρειάστηκε να την ξεπεράσουμε. Παρατηρώντας τους σεισμόπληκτους ανθρώπους και το κατεστραμμένο μας χωριό, καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε τη σκληρή πραγματικότητα. Ωστόσο, όπως όλοι γνωρίζουμε, κάθε δυσχέρεια και κάθε εμπόδιο στη ζωή μας, πέρα από τις συνέπειες, μάς προσφέρει εμπειρίες και κάθε είδους μόρφωση, ενώ μάς αναπτύσσει τόσο σε πνευματικό όσο και κοινωνικό τομέα. Καθώς οι ίδιοι οι άνθρωποι και ο τρόπος σκέψης τους αλλάζει, έτσι αλλάζει και ο κόσμος μας».

Το τεύχος κλείνει με κείμενο του τεκτονοκικού γεωλόγου, έφορου γεωποικιλότητας του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, Δρ. Χαράλαμπου Φασουλά, με τίτλο «Κοιτάζοντας στα μάτια τον Εγκέλαδο».